-Też sie zgadzam kiedyś gry robiło sie trudniej i był gorszy dostęp do wiedzy, narzędzi.

-Mimo wszystko producenci długo sprawdzali gre bo wiedzieli że wtedy nie było powszechnego dostępu do internetu i nie przejdzie wypuszczenie totalnie zbugowanej gry.

Tak błędy były, ale nie takie i nie na taką skale jak obecnie.

-Gry miały swoją fabułę lepszą lub gorszą ale ona tam byłą i byłą ją czuć.

-Dodatki były dodatkami i czasem zawierały więcej kontentu niż nawet sama podstawka.

Teraz DLC to splunięcie na gracza po czym rządają za to 200% zysku względem podstawki.

Ogólnie lecenie w kulki niby całą gre opłacało im sie robić za 80zł z 100 różnymi postaciami stylizacjami.

Ale każdej nowej pojedynczej skórki, stylizacji żądają kroci.

-Grafika sporo zyskała od dawnych lat, ale chyba znów mamy zastój w grafice bo mam wrażenie że gry zaczynają znów wyglądać gorzej a ciągnąc więcej mocy jak by miały wyglądać 4x lepiej.

I albo przez to że korzystają z jakiś gotowych skryptów nie sprawdzonych i nie chce im sie to sprawdzać bo lecą na jakiś oklepanych gotowcach z AI kodu bez optymalizacji.

O, panie. Temat rzeka. Dlatego m. in. gry indie mają rzesze odbiorców. Poza tym ja jestem stary. Lubię pograć, ale akurat mam taki moment w życiu, że jak w ciągu dnia mam godzinę tylko dla siebie to nawet nie chce mi się siadać do gier bo nawet się nie wkręcę i wolę zrobić coś innego.

Mam to samo. Kiedyś gra po włączeniu rzucała nas w wir akcji. Takie gry jak Painkiller, Serious Sam, Return to Castle Wolfenstein, Colin McRae Rally 2.0, Diablo II pozwalały w kilka sekund przenieść się w tamten świat i poczuć się jego częścią. Teraz gry przypominają film przerywany rozgrywką gdzie rola gracza ogranicza się do wciskania odpowiednich przycisków. Wciśnij A, wciśnij B. Stare gry mimo, że osadzone w zamkniętych światach oferowały większą swobodę i były mniej skomplikowane. Kto ma czas na studiowanie wszystkich upgradów, mikstur, wyboru ścieżek we współczesnych w grach RPG.

@pokeminatour dlatego ogrywam codenamed criminal origins. W takim klimacie obecnie gier nie produkują.

Nie rozumiem, dlaczego z gier się "wyrasta", z filmów też można wyrosnąć? Nie sądzę. Z popularnej popkultury to wyrasta się tylko z chińskich bajek. Niemniej, znika u człowieka element nowum, no ale tak jest ze wszystkim.

Gry dziś

Czas przejścia po 20-30 parę godzin. Mnóstwo przerywników filmowych a mniej gameplayu, otwarte światy z systemem rpg, mechanikami ulepszeń, wielowątkowość fabuły, jej rozciągnięcie na nic nie znaczące wątki, spowalnianie rozgrywki, wykorzystywanie starych marek i klepanie ich w nieskończoność, tworzenie nowych produktów na zasadzie to co było w poprzednim tylko że więcej. Grafika stawiająca na fotorealizm zamiast na jakąś wizję artystyczna, czy chociażby ubarwienie szarej rzeczywistości, egzotyczne widoki.

Dosłownie skill issue w wyborze gier. Ale może to i lepiej dla ciebie, gry to straszny przepalacz czasu.

Do takich nowych gier dorosły nie usiądzie bo nie ma dla nich czasu, bo trwają za długo i są zbyt rozciągnięte i wymagają zbyt dużego wkładu by je zacząc.

A młody z kolei nie będzie miał wystarczającego dopływu dopaminy w takiej grze.

Autentycznie nie rozumiem, o co ci tu chodziło. Gra cię "odfiltrowała", bo ma potencjalnie dużo rzeczy do zrobienia? Czyszczenie pytajników np w Wieśku 3 w Skelige to rodzaj masochizmu, ignorujesz mniej apetyczny kontent ze szwedzkiego stołu i jedziesz główny wątek. Choć można inaczej, można robić wszystko, tylko nie główny wątek, jak w Skyrim.

Wychodzi więcej dobrych gier, niż człowiek dorosły jest w stanie przejeść, ale można też sięgnąć do backlogu starszych gier, można odpalić gry z młodości z modami podbijającymi jeszcze jakość rozrywki, do wyboru, do koloru. Jedyne, z czym się zgodzę to to, że teraz wychodzi % więcej chłamu i że gry AAA są zwykle strasznie... fastfoodowe.

@pokeminatour tymczasem gracze jak gra ma mniej niz 20 godzin

• zesrańsko
  

xDD. Choćby Hellblade obrywał za to, ze jest za krótki i nie warto za niego płacioć, mimo że jedynka była spoko i trzymała w napięciu przez większość rozgrywki. Studia zaczęły robić długie gry dlatego że gracze ich oczekiwali.

sam ogólnie lubię gry na 15-20 godzin. Ostatnio w 25 splatynowałem Yakuzę Gaiden i byłem mega zadowolony z odczuć z gry, bo gra nie była tak długa jak np. Infinite Wealth.

ogólnie to gry teraz są tak słabe, że są u mnie na ostatnim możliwym miejscu rzeczy do robienia..

Ze swojej perspektywy powiem, że to raczej ugólnianie i wcale nie będzie prawdą dla wszystkich. Robiłem nawet taki test ostatnio, że zagrałem sobie w starego Dooma i nowego Dooma. Chociaż nastawienie miałem podobne do Twojego, to musiałem przyznać za jakiś czas, że męczy mnie stary o wiele bardziej niż nowy, chociaż nowy też znudził mnie przed jego ukończeniem.

Dobrze bawiłem się w Cyberpunku mimo ogromu treści pobocznych, ale też fajnie mi się grało w zupełnie liniowe A plague tale: Innocence. Super grało mi się w Control gdzie trzeba łączyć ze sobą sporo mechanik, ale Kroniki Myrtany na przestarzałym silniku Gothica, gdzie większość akcji to machanie mieczem też mnie pochłonęły, więc na moim przykładzie nie widać reguły.

Wasz problem to gry od molochów. Taki ubi czy EA klepie to ma czym zarabia, nie odważą się na nowości bo to ryzyko biznesowe. Z drugiej strony macie mnóstwo perełek o których nawet nie wiecie, które na głowę biją takiego ponga czy Prince of Persia (w zaleznosci jak starzy jesteście). Polecam takie gry jak np. Disco Elysium, death stranding, fez, the witness - wiele różnych gatunków, a każda co najmniej bardzo dobra.

Wasz problem to morze obfitości - gier teraz wychodzi multum i trzeba filtrować złoto od tombaku. I w tym wydaje mi się że macie problem, zauważacie zajmujące dużo obrazu pozycję co odciąga waszą uwagę od jakościowych produkcji. A w liczbach bezwzględnych nigdy nie powstawało tyle dobrych gier co teraz.

A, no i teraz jesteście już starzy więc wasze wspomnienia są bardziej o waszym dzieciństwie a nie o dobrych grach