Krótkie życie

kret o świcie

kebaba wspomnienie

znów budzi pragnienie

@splash545

Do końca dobiega życie.

Umrę pewnie gdzieś o świcie.

Pozostanie choć wspomnienie?

Ależ puste me pragnienie...

O dwadzieścia siedem godzin, drogi kolego, dzień krótszy od najdłuższego –

tak dawno temu w utworze Nie lubię już Polski śpiewał pan Kazik Staszewski. I miał rację. Bo idzie jesień, dni będą coraz krótsze i coraz bardziej szare i słońce to niedługo pewnie przyjdzie nam tylko wspominać. A kiedy już się w tym wspominaniu człowiek rozpędzi, no to z tego rozpędu wspomina też i inne rzeczy, czasem nawet równie, jak to ciepłe, letnie słońce przyjemne:

***

Takie z żoną to pożycie:

tyłkiem świeci mi o świcie

tak jak słońce; to wspomnienie -

mówi "nie" na me pragnienie.

Siedze na kiblu, no samo życie,

Wstać, umyć ryj i srać o świcie,

Rozkminiam snu wspomnienie,

Czy to było srania pragnienie?

Przepowiednia

Skończy się wnet życie

w nuklearnym świcie

pokoju wspomnienie

przetrwania pragnienie

Rozkminiłem całe życie

Siedząc na kiblu o świcie

O Krystynce to wspomnienie

Wzmaga skryte me pragnienie

Tak wygląda moje życie:

Przegląd hejto znów o świcie.

Kiedyś będę miał wspomnienie -

"#codziennepiciu gasi pragnienie".

@splash545

Co mi przyniesie moje smutne życie?

Rozmyślam o tym o wczesnym świcie,

Gdy łza się kręci na pokoju wspomnienie,

Odkąd sraczka wymusiła tronu pragnienie.

Gdy liczy się tylko do wypłaty przeżycie

Ja nie śpię tylko dumam o życiu o świcie

Spać nie pozwala lepszych czasów wspomnienie

Powrotu do przeszłości odczuwam pragnienie.

@splash545

ja myślę że życie

widzimy tylko w prześwicie

nic nie znaczy przeszłość, wspomnienia

kierują nami małpie pragnienia