Blondi, to nie róża!

Ten pajonk na klapie wszystkich wzburza!

Nie miał na to nerwów pan Zenek

Pierdolnął kapciem jak w bębenek

Gdy Blondi się włóczy po klatce schodowej

to aż z mieszkania wychodzić strach!

I z nudów to nawet za żonę człowiek

potrafi się zabrać. A było to tak:

W zębach róża,

w lędźwiach burza;

kiedy Hankę dorwał Zenek

brzuch jej urósł jak bębenek.

"WTH?!"

Nie będę zgadywał kim jest ta róża

Nie głowie mojej zagadek burza

Ten cały Stelmaszczyk to pewnie Zenek

Arachnofobia, d⁎⁎a, bębenek

Cóż to za potwór?! Krzyczy pani Róża.

Gdy pająk se tupta to ludzi oburza

Laczek mój za mały! - załamał się Zenek

Wtem Krzychu opróżnił wprost w niego bębenek

Rosła sobie piękna róża

Nie zniszczyła jej nawet burza

Wtem zerwał ja świrnięty Zenek

Walił nią rytmicznie w bębenek

Czy Róża ma odnóża? 

Pajączek ptasznik, co zwał się Róża,

Przez piętra bloku przeszedł jak burza,

Lecz znalazł w końcu łasucha Zenek:

Odwłok nażarty niczym bębenek.

Z terrarium uciekł pająk czerwony jak róża

na 11 piętrze panika przeszła jak burza.

i choć z lokatorów najodważniejszy był Zenek,

serce ze strachu waliło mu jak w bębenek.

Przerwane zebranie lokatorów

Są ostre kolce, więc musi być i róża!

po tych słowach rozpętała się mózgów burza

przerwał ją szybko z 11 piętra Zenek

pająk chodzi po ścianie, na trwogę walić w bębenek!

W mych perfumach nutą róża

Lecz nie z tego będzie burza

Otóż uciekł pająk o imieniu Zenek

Jak kobieta się udarła tak pękł mi bębenek

Na biurku w wazonie uschnięta róża,

za oknem deszcz i zimowa burza.

Przy świeczce siedzi skupiony Zenek,

piórem stukając jak w bębenek.

Pająk piękny niczym róża,

Na odwłoku włosów burza.

Uciekł mój kochany Zenek,

Co w terrarium miał bębenek.

Przyjcięta przez babuleńkę ogrodowa róża

Grzmotneła z nią o ziemię jak burza

W panice po klatce gania roztargniony Zenek

A pajonk z radości gra na odwłoku jakby to był bębenek.