Kwestia jak się dwoje ludzi dogada. Ja tak zrobiłem, tylko że my się zaręczyliśmy, jak już była sala na wesele wybrana. Tak dla formalności bardziej. Swoją drogą wzięła ten, który jej pokazywałem online, więc równie dobrze ja to mogłem zrobić.

@JakTamCoTam mam to w d⁎⁎ie :D

Skoro taki mają układ to chyba git nie?

Ja wybierałem sam i chyba trafiłem bo nosi cały czas razem z obrączką i mówiła, że pierścionek gites :p

A co do oświadczyn to się nie spodziewała

Chyba odeszliśmy od czasów gdzie to facet wybierał losowy pierścionek.

@JakTamCoTam skad ci to przyszlo do glowy? Absolutnie od tego nie odeszlismy i szybko nie odejdziemy. Co do sytuacji opisanej przez Ciebie - jak im to pasuje, to kim my jestesmy, zeby oceniać?

Jeśli to im pasuje, to niech będzie. Ja jednak wolałbym, aby zaręczyny były niespodzianką, a nie formalnością.

Ja dalem mojej taki starobabciowy na zareczyny a jak sie zgodzila to powiedzialem zeby sobie wybrala jaki chce. To byl blad bo starobabciowy kosztowal 50ziko a ten co sobie wybrala 5000….wnioski wysuncie sami hihi

Jak mężczyzna nie wie nawet, jaki pierścionek kupić swojej przyszłej żonie, to skąd on wie że na pewno z tą chce się żenić? Jest znacząca różnica między mężczyzną a pizdeuszem. Jeśli jej się nie “spodoba”, to nie jest tego warta - powinna przyjąć i kapsel z Tymbarka - to tylko symbol.

@JakTamCoTam

czy wiąże się to później ze ślubem

Co?

Ja wiedziałem jaki będzie jej się podobał, a też miałem szczęście, bo mój przyszły szwagier jest jubilerem, więc też coś mógł podpowiedzieć.

Ale choć mogła się spodziewać, to jednak była to niespodzianka

@JakTamCoTam to jest dosyć skomplikowany problem z perspektywy kobiety.

Kobieta dzisiaj chce być niezależna i w niczym gorsza od faceta ale w tym samym czasie oczekuje od faceta zdecydowania i umiejętności podejmowania decyzji.

Jest to takie trochę błędne koło, w którym każda twoja decyzja będzie zła bo albo wyjdziesz na c⁎⁎ę jak nie podejmiesz sam decyzji albo odbierzesz jej niezsleznosc podjęcia tej decyzji.

Z dwojga złego, zawsze lepiej jest być niezależnym niż być c⁎⁎ą.

Oczywiście w tych paru zdaniach jest to za⁎⁎⁎⁎ście spłycone, niemniej, taką drogę uważam za słuszną.

Problem w idei klasycznych zaręczyn jest taki: chłop wpada na pomysł oświadczyn. Chodzi i myśli o tym czy na pewno, chodzi tak i myśli o tym kilka tygodni albo miesięcy, w końcu zabiera się za wybór pierścionka. Ciągle kombinuje zastanawiając się czy to na pewno dobry pomysł. Gdy pierścionek już kupiony, obmyśla jak tu się oświadczyć zastanawiając się czy to dobry pomysł, w razie czego można ten pierścionek zwrócić. Dochodzi do oświadczyn i baba ma 5 sekund na podjęcie decyzji życia xD nie wiadomo nawet czy zaczęła o tym myśleć. Imho oświadczyny to powinna być formalność, jakieś ustalenia powinny być robione wcześniej. Wszystko zależy od pary i ich komunikacji ze sobą

W moim przypadku zaręczyny to w sumie była formalność. Mieszkaliśmy ze sobą od dłuższego czasu, planowaliśmy razem życie a nasza wspólna przygoda zaczęła się gdy żona miała 16 lat a ja 18. Kilka miesięcy przed ślubem po prostu pojechaliśmy do jubilera, luba wybrała pierścionek i voilà, status 'zaręczona' Generalnie sam ślub to była taka formalność i bardziej zorganizowałyśmy go ku radości rodziców (przy ich ogromnej pomocy). My jakoś tego nie odczuliśmy, bo co niby miało się zmienić? Teraz stuknęły nam 23 lata wspólnego życia.

A jakie ma znaczenie co ja o tym myślę? Jak jakiekolwiek dla tych obcych ludzi to tu jest problem, a nie w tym jak załatwiają swoje sprawy

Pieprzyć konwenanse. Powiedz, że to dla niej, i że chcesz, by się w tym czula pięknie. Więc zapraszasz ja na zakupy i wybieranie. I próbowanie. A potem jeszcze randkę.

Uważam, że to kwestia w 100% indywidualna. Dla jednego nie do pomyślenia, dla innego normalna i rosądna decyzja.

Tak samo, jak dla jednej musi być diament, a dla drugiej może być nawet nakrętka od coli, byle z serca.