Równo dwa miesiące temu (04.10.25) napomknąłem o tym, jak to musiałem odciąć się od rodziny by odnaleźć w sobie wewnętrznego dzieciaka i móc "narodzić się na nowo".

Równo miesiąc temu (04.11.25) napisałem o tym, że dostałem umowę bezpośrednio z pracodawcą na emigracji i moje życie zaczyna nabierać kształtów.

A dzisiaj (04.12.25), aktualizując mój stan i całą tę moją życiową przemianę - stało się. Pierwszy raz w życiu mam światłowodowego neta i łóżko z prawdziwego zdarzenia (na zdjęciu ignorujcie zasłony, jest to element przejściowy), z takim grubym materacem, że aż dziwnie jak na razie mi się na nim kłaść XD

Wiem, że dla wielu ludzi to totalna norma, coś, co mają od lat i nawet się nad tym nie zastanawiają. Ale dla mnie serio, to są małe wielkie rzeczy. Takie, które symbolicznie pokazują, że coś wreszcie idzie do przodu. Że moje życie krok po kroku zmienia się na lepsze. Że nie stoję już w miejscu, tylko idę w stronę czegoś spokojniejszego, wygodniejszego, bardziej mojego.

To niby tylko internet i łóżko - a jednak czuję się, jakbym dostał mały upgrade do życia, new level unlocked.

I w sumie to jest cholernie miłe uczucie

#czujesiedobrzeczlowiek małe #chwalesie #zyciejestdobre #feels

Udało mi się załadować #animowaneawatary przez przeglądarkę na PC - czyżby admini coś naprawili?

#hejto #chwalesie #czujesiedobrzeczlowiek

#dziendobry

tl:dr: Musiałem odciąć się od rodziny, by odnaleźć w sobie dzieciaka i zacząć spełniać swoje zachcianki - dziś np. jaram się kartami Pokémon o 5 rano jak nigdy wcześniej xD

pic rel: Mój prezent urodzinowy od różowej, najlepszy w życiu.

12 dni temu stuknęły mi 32 lata, ale dopiero teraz czuję, że naprawdę odnalazłem w sobie dziecko, które przez większość życia uparcie tłumiłem. Do mniej więcej 25. roku życia żyłem głównie pod ciężarem kompleksów i traum - przez sytuację w domu wmawiałem sobie, że muszę być poważny, że nie wypada mieć pasji innych niż praca i zarabianie pieniędzy. Większość tego, co zarabiałem to oddawałem rodzicom, a sam żyłem (po japońsku, czyli jako tako) od pierwszego do pierwszego, bez większej perspektywy i bez frajdy z życia.

Przełom przyszedł, gdy zdecydowałem się wyjechać za granicę.

Stopniowo zerwałem aż do 0 kontakty i relacje z rodziną, później poznałem moją różową i leci już 5. rok razem - to ona pokazała mi, że wcale nie muszę udawać kogoś, kim nie jestem. Mogę być poważny, kiedy trzeba, a jednocześnie pozwolić sobie na bycie chłopakiem, który cieszy się swoimi pasjami jak dzieciak. Na początku 2023 kupiłem swojego wymarzonego kompa, na którego odkładałem półtora roku - w domu ojciec zabierał kabel od PC za każde nawet najmniejsze (i często wyimaginowane) "wykroczenie", więc większość dzieciństwa PC widziałem w szkole lub u kumpli. W tym roku odpaliłem kolejne hobby: oprócz #ksiazki i #filmy zainteresowało mnie kolekcjonowanie kart Pokémon, a gdy nowo wynajęte mieszkanie będzie już w pełni umeblowane, planuję ruszyć też z kolekcją Hot Wheels xD

I to jest najpiękniejsze w tym etapie życia - wreszcie robię rzeczy dla siebie. Bez poczucia winy, bez myślenia, że to dziecinne. Bo prawda jest taka, że dopiero gdy odzyskałem kontakt z tym wewnętrznym dzieciakiem, poczułem się naprawdę wolny i szczęśliwy. Choć zajęło mi parę ładnych lat - w końcu jestem szczęśliwy.

Jest godzina 5:00 w sobotę, a ja siadam do dodawania karcioszek do apki Collectr i później do albumu, będę sobie tak siedział i jarał się każdą kartą xD

PS Nie umiem pisać o sobie i swoich odczuciach, robię to pierwszy raz tak "publicznie" i z góry przepraszam za chaos, jeśli takowy tutaj wystąpił. Poczułem ogromną potrzebę podzielenia się tym wszystkim i schowany pod nickiem ulżyłem sobie xD

#czujesiedobrzeczlowiek #pokemon #kolekcje #hobby i małe #chwalesie