Gry Planszowe

witam

szukam tomasza na wspólne bicie konia na chess.com

ja bk uległy

( ͡° ͜ʖ ͡°)

Są nowe giereczki ᕙ(✿ ͟ʖ✿)ᕗ

Ostatnio też obserwowałam grę This War of mine. Jak przetrwać w miejscu, gdzie prawo przestaje istnieć. Da się w nią grać samemu. https://kulturalnemedia.pl/gry/this-war-of-mine-gra-planszowa-powraca-do-sklepow/ Myślę, że raczej 18+ ze względu na fabułę i drastyczne sceny. W wielkim skrócie - za dnia siedzisz w piwnicy i grzebiesz w śmieciach, w nocy wychodzisz złapać coś, co pozwoli ci przeżyć kolejny dzień.

Czy w waszych miastach są grupy gier planszowych? W moim Żyrardowie jest Grota, dla powiedzmy graczy od 6 klasy w górę (dorośli też mile widziani). Dzięki niej odkryliśmy fajną grę z #harrypotter https://www.rebel.pl/gry-planszowe/harry-potter-hogwarts-battle-edycja-polska-110248.html Udało mi się złapać na olxie używkę za 120. Klasyczna kooperacyjna, walki z potworami, tracenie żyć, leczenie. Nieobciążająca umysłu, raczej z gatunku relaksacyjnych. 7 scenariuszy.

A gierkę dostałem nową

Słyszeliście o kickstarterze planszowych Hirołsów?

https://www.kickstarter.com/projects/archonstudio/homm3boardgame?ref=3t8w8p&token=a088593e

Gameplayowy przegląd tygodnia.

W zeszłym tygodniu dużo się działo. Było aż 6 partii w duże tytuły i kilka w mniejsze:

• Great Western Trail 2ed (2os.), czyli wypasanie krów na dzikim zachodzie. Fenomenalna gra, do której z ochotą siądę. Uwielbiam płynność rozgrywki i fakt, że jest wiele dróg do zwycięstwa. Przemierzaliśmy prerię wraz z różową, ale ona okazała się lepszym kowbojem. Jej wołowina raz po raz trafiała do nowego jorku, kiedy moja musiała się zadowolić mniejszymi mieścinami.
  

• Root (6os.), czyli wysienka na torcie z zeszłego tygodnia. Rozgrywka była bardzo emocjonująca. Koty umocniły swoje pozycje na północy leśnogrodu i tam zaczęły budować swoje imperium. Ich pozycje lekko podgryzały od czasu do czasu wydry broniące wycinanych drzew. Poza tym wydry miały przez całą rozgrywkę dostawy świeżych kart z magazynu, a ich sklep prosperował nadzwyczaj dobrze, prawie każdy mieszkaniec leśnogrodu znalazł tam coś dla siebie. Orły niestety nie potrafiły prawidłowo wykorzystać swoich dekretów przez to szybko zostały stłumione i tylko na niektórych polanach wykazywały swoją obecność. Jaszczurzy kultyści rozpościerali swoje ogrody na cały leśnogród, byli w każdym zakamarku mapy, wielu z nich poświęciło się i zostało akolitami. Sojusz stworzeń leśnych po początkowej, nieudanej próbie ustabilizowania bazy przeniósł się na drugą stronę leśnogrodu, gdzie z okopanych pozycji poszerzał swoje grono sympatyków. Włóczęga pomagał wszystkim, ale w pewnym momencie nadepnął na odcisk wydrom i zostali śmiertelnymi wrogami. Walka o potęgę szła łeb w łeb, ale ostatecznie to włóczęga został wybrany nowym władcą leśnogrodu, zaraz za nim kompania plemion rzecznych, później jaszczurzy kultyści, sojusz stworzeń leśnych, markiza de kot i na szarym końcu dynastia orlich gniazd.
  

• Betryal at House on the Hill(6os.). Przemierzanie nawiedzonego domu na wzgórzu jest dla mnie zawsze fenomenalnym doświadczeniem. Wszystkie straszne wydarzenia i nawiedzenia to coś co lubię. Muszę w końcu spróbować posiadłości szaleństwa.
  

• Ark Nova(2os.), czyli budowanie zoo. Oj, ileż to ja głosów słyszałem o losowości i, że jak karta punktowania nie podejdzie to jesteś z góry skazany na przegraną. Pierwszy raz udało mi się wygrać grę 25-21, gdy spełniłem tylko pierwszy stopień wymogu karty punktowania końcowego. Niby łatwa karta, bo na symbole nauki, ale przez całą grę nie wszedł mi żaden. Skończyłem z trzema co dało 1 pkt ochrony przyrody. Oczywiście punkty ochrony przyrody wpadły ze sponsorów, bo było ich aż dodatkowe 4 na koniec gry. W ostatnim ruchu wykonałem akcję stowarzyszenia i zrealizowałem projekt ochrony przyrody, który minął znacznik biletów o 4 sekcje (były prawie połączone). Dzięki temu odpaliłem bonus z planszy, który pozwolił kupić sponsora za pieniądze, a ów sponsor popchnął znacznik atrakcyjności o kolejne kilka pól. Rozgrywka szła płynnie głównie przez dobrze zaplanowane ustawienie kiosków, które dawały mi co przerwę początkowo 7, a na ostatniej przerwie aż 12 pieniędzy. Dzięki dobremu dochodowi to przeciwnik częściej chciał robić przerwę i tracił na to akcje.
  

• Zaginiona wyspa Arnak (3os.), wolę arnak niż horrendalnie drogą wieczną zimę. Więcej zabawy wyciągam z tej gry. Oczywiście graliśmy z dodatkiem i asymetrycznymi planszami. Próbowaliśmy wszelkimi siłami czy to przemierzać wyspę w poszukiwaniu surowców i dobieraniu kolejnych przedmiotów oraz artefaktów do naszej talii, czy to przeprowadzać badania aby dojść do świątyni, ale nic z tego. Różowa odwaliła jakieś chore comba i skończyła z wynikiem 103 pkt, gdzie my mieliśmy kolejno 56 i 59 punktów. Miażdżące zwycięstwo w to moim zdaniem świetne euro.
  

• Agricola (3os.). Bycie chłopem nigdy nie było tak trudne, no i jest, zawsze jest stres przed wyżywieniem rodziny. Nie do końca lubię gry, w których muszę wykonać wszystko żeby mieć komplet punktów i nie dostać ujemnych, a agricola do tego zmusza. Elegancki design i klasyczna gra Uwe Rosenberga znów trafiła na stół. Głównie przez to, że gość miał Kawerne i chciał sprawdzić różnice między tymi tytułami. Udało mi się zwyciężyć z przewagą 2 punktów.
  

Poza tym wpadły małe fillerki jak Smoki od naszej księgarni, The King is Dead od Ogry Games i Kaskadia.

Co u was było grane hejterzy? Pochwalcie się waszymi wojażami w planszowym świecie!

Czy ktoś wie gdzie online może kupić Catan: Żeglarze (mówię o podstawce, nie o dodatku dla 5-6 graczy). Na allegro nie ma, na ceneo też nie, na innych mniejszych stronach również brak (╯︵╰,)

Pomalowane jako tako, żeby się dało jutro zagrać. Jeszcze je upiekszę.

Podkład plus kolory bazowe bohaterów gry Betrayal at House on the Hill. Jutro wejdzie wash (czyli cieniowanie), highlighty oraz końcowe detale jak okulary, twarz, klamra pasa i inne.

Podkład szary citadel

Farby vallejo

Wash citadel

Pędzle za 3 zł z aliexpress

Betrayal at house on the hill 3ed

Szersze porównanie do 2ed i dla kogo jest 3ed.

Wykonanie

• Kafle pomieszczeń są tej samej grubości i wielkości, ale są wykończone obszyciem. Pomieszczenia są ładniejsze i mają wyraźne grafiki. Graficznie prezentują się ładniej. Nie mniej jednak stare kafle były sztywniejsze i płasko leżały na stole, nowe potrafią się wygiąć, a ułożone w stos sprężynują. Napisy z akcjami na kaflach są mniejsze i z czytelnością jest kiepsko.
  

• Planszetki graczy są wykonane lepiej pod względem znaczników cech. Grafika postaci też jest ładniejsza i wyraźnie przedstawia nam postać. Niestety wartości początkowe bohaterów są nadrukowane na ciemno zielono i umieszczono je na czarnym tle, tu się ktoś mocno nie popisał
  

• W końcu wszystko się normalnie mieści i nie trzeba układać tetrisa z planszetek postaci przy wkładaniu do wypraski. Figurki też mają swoje miejsce. Mniejsza ilość żetonów też pozwala sensownie to powkładać do worków i wyciągać pojedyńczy worek w czasie danego nawiedzenia.
  

• Karty są tak samo zrobione jak poprzednio, czyli jest wszystko dobrze.
  

Rozgrywka

• Zmiana zasad, gdzie twoja tura kończy się po odkryciu kafla na początku brzmiała dziwnie, ale w czasie rozgrywki można zauważyć, że napisy na kaflach zmieniono tak, że teraz przy odkryciu jakiegokolwiek pokoju, coś się stanie. Na kaflach, które zwykle zadawały obrażenia(JUNK ROOM/COLLAPSED ROOM/COAL CHUTE), potrzebowały rzutu na to aby przejść się dalej(TOWER) usunięto lub zmieniono akcje tego kafla. Przechodzenie w TOWER z jednej na drugą stronę pokoju kompletnie zniknęło z gry, pokoje zadające obrażenia już tego nie robią, zamiast tego mamy np.: dodanie kafla przeszkody, czy po prostu zjazd do piwnicy jeżeli zakończymy tam ruch. Mistyczna winda działa tak samo, ale też przy wyniku 0 nie zadaje obrażeń.
  

• Tury idą szybciej, gra jest bardziej grą, a nie rzucaniem kośćmi i sprawdzaniem czy mogę jeszcze iść dalej.
  

• Wykłada się o wiele więcej kafli domu w każdej grze niż miało to miejsce w 2ed
  

• Nawiedzenie to niebo, a ziemia. Głównie przez to, że obie drużyny znają z obu stron źdźbło historii, która się będzie rozgrywała i wspólne przygotowanie. Z tym było dużo problemów w 2ed. Idąc do swoich pokoi żeby dokończyć czytanie, drużyna bohaterów od razu może przejść do naradzania się, a nie kolejnych 5 minut myślenia czy mechanicznie to zadziała. Nawiedzenia działają, w tych kilku wydawało mi się, że są malutkie uproszczenia czytając księgi, ale same scenariusze rozgrywało mi się lepiej niż w 2ed. Nadal zostało dużo miejsca na dopowiedzenia w niektórych przypadkach rozgrywki. Wszystkie działania są jawne, w przypadku gdy je wykonujesz, ale miejsca na blef i podchody jest multum. Zabawa była przednia. Peter Akimoto pamiętamy!
  

• Żeby te nawiedzenia nie były jednak nieskazitelne to nadal grasz, grasz grasz, pamiętasz, że "tu się coś robiło" i pakujesz nos do księgi. Tego się chyba nie da pozbyć z tego typu gry.
  

Klimat

• No i... jest, jest tutaj betrayal at house on hill, ale... czasami taki my sweet sixteen. Figurki są ładne, do nich nie ma co się przyczepić. Na moje oko ringi powodują, że są za duże, ale pomaluje i je ściągnę. Planszetki postaci są super, ale co z tego jak Jaden Jones, którego zainteresowania to tajemnice, a pod spodem ktoś napisał w jego cechach "Liczba rozwiązanych zagadek: 0, do tego właśnie ktoś mi przeczytał kartę wstępu, że jestem wybitnym poszukiwaczem zjawisk paranormalnych. Serio? W tym domu dzieją się 'dziwne' rzeczy, ale co ten gościu tu robi?
  

• Pokoje są mocno rozświetlone, przez co wyglądają pięknie, ale nie strasznie. Ponury klimat rozpadającego się domostwa zamieniono na blichtr i przepych hotelu rodem z lśnienia w otoczce nowoczesnego horroru. Odkrywanie kolejnych pokoi przestało być zakładaniem się o przeżycie.
  

• Nadal jest to bardzo klimatyczna gra, nadal dziwne rzeczy dzieją się na wydarzeniach, jak postać która nas goni, czy płonące zwłoki, ale gracze biegający księdzem po piwnicy z małą dziewczynką w poszukiwaniu komnaty z pentagramem, żeby przeprowadzić rytuał tutaj tego nie uświadczą(głównie przez to, że nie ma komnaty z pentagramem). Przedmioty również zostały wygładzone, rewolwer, który powodował, że musieliśmy sprawdzić czy jest w nim nabój poprzez rzut kością, teraz po prostu zadaje dodatkowe obrażenia. No, ale kompletnie w przypadku tych przedmiotów mi to nie przeszkadzało, grało się tak samo. Może teksty do niektórych przedmiotów były dziwne, czasami zdawało mi się jakby tego nie tłumaczył Polak.
  

• No i co się stało z żetonami potworów. W 2ed mieliśmy multum średnio ładnych żetonów, ale jak blob się rozrastał po domu, to w każdym pokoju był mały żeton bloba. W tej edycji na każdym z żetonów jest napisane "Mały Potwór". WTF?! Dlaczego tu nie dali jakiejś kompletnie generycznej ikony potwora, która byłaby lepsza niż jakikolwiek napis?
  

Myślę, że

Zostawiam u siebie 3ed, ale niekoniecznie chcę teraz sprzedać 2ed. Wolałbym grać w 2ed, z ludźmi, którzy to znają albo z jakąś stałą ekipą, z którą przeżyłem X rozgrywek i każdy wie jak czytać instrukcje, jakie mamy zasady domu w różnorakich przypadkach. 2ed jest dla mnie bardziej poważniejszą klimatem grą, jest więcej horroru i kompletnie dziwnych rzeczy, które jednak pasują do tego domu. W 3ed wolę zagrać z kimś nowym, mogę tę grę zabierać ze sobą. O wiele lepiej przedstawione zasady nawiedzeń, które rozgrywa się tak samo jak w 3ed powodują, że gra nie jest w żadnym stopniu obdarta z rozgrywki i klimatu. Jest tu więcej gry w grze, wszystko idzie płynniej i wygodniej. Gdyby do 3ciej edycji dodali nowe nawiedzenia, płytki, które nawiązują strikte do horroru, a mniej do przygody to wtedy dopiero warto byłoby pozbyć się 2ed. "Under the cellar expansion" 

Koniec końców, jak nie grałeś w 2ed to warto mieć 3ed, bo to to samo.

Jak masz 2ed, ale bariera językowa czy uczenie nowych graczy czytania księgi zasad przeszkadza w grze to też se kup, bo nowe nawiedzenia, a potworki możesz se przekładać i będzie fajnie.

Jak umiesz w angielski i masz fajną ekipę to kup se Widow's Walk albo Legacy.

Betrayal 2ed vs 3ed

Fajne.

Nanty Narking

Czyli reimplementacja kultowego, białego kruka Ank Morpork, który po śmierci Terry'ego Prachetta nie może być już dodrukowywany przez brak praw.

W nanty narking wcielamy się w jedną z 8 dostępnych tożsamości i będziemy próbowali osiągnąć swoje zadanie tak, aby na początku naszej tury cel był wykonany. Wówczas ogłaszamy zwycięstwo.

Cele są różne, m.in.:

• posiadaj X funtów
  

• zbuduj X budynków
  

• kontroluj X dzielnic (czyli posiadaj więcej swoich figurek niż przeciwnicy w danej dzielnicy)
  

• umieść na mapie X figurek
  

• wyczerp talię
  

• na mapie musi znajdować się X znaczników niepokoju
  

Każdy z graczy ma na ręce 5 kart i zagrywa jedną z nich rozpatrując jej ikonki od góry do dołu, przy czym może pominąć jakąkolwiek lub nawet wszystkie i zagrać kartę bez efektu. Następnie jeżeli ma mniej niż 5 kart na ręce, dobiera do 5 i turę wykonuje kolejny gracz dopóki ktoś nie ogłosi zwycięstwa lub nie skończy się talia.

Rozgrywka toczy się na mapie wiktoriańskiego Londynu podzielonego na dzielnice, w których będziemy umieszczali naszych agentów oraz budynki walcząc o kontrolę i zwycięstwo.

Akcje jakie mogą znajdować się na kartach to:

• Umieść agenta w dzielnicy, w której już masz agenta lub w takiej, która sąsiaduje z dzielnicą, w której mamy agenta (Jeżeli miałby to być kolejny agent w tej dzielnicy to trzeba tam umieścić znacznik niepokoju jeżeli go tam nie ma)
  

• Usuń agenta z dzielnicy, w której jest znacznik niepokoju oraz usuń ten znacznik.
  

• Usuń znacznik niepokoju
  

• Pobierz X monet z banku
  

• Zbuduj budynek i opłać jego koszt w dzielnicy, w której nie ma znacznika niepokoju
  

• Zagraj kolejną kartę
  

• Użyj tekstu opisanego na karcie
  

• Pociągnij kartę zdarzenia losowego i rozpatrz jej efekt (to jedyna akcja, której nie można pomijać!)
  

• Reakcja, czyli zagrywanie karty jeżeli przeciwnik będzie chciał nam coś zrobić
  

Gra jest bardzo prosta, bardzo szybka do wytłumaczenia(max 3 min.) i niedługa, bo czteroosobowa rozgrywka zamknie się w 30-45minutach. Fenomenalna na pierwsze kroki z nowoczesnymi planszówkami czy jako filler przed czymś cięższym. Karty mają niesamowicie ładne i klimatyczne grafiki.

Nowa, polska wersja Betrayal at House on Hill już dostępna w przedsprzedaży. O grze pisałem więcej https://www.hejto.pl/wpis/betrayal-at-house-on-the-hill-gra-planszowa-opowiadajaca-o-losach-grupy-smialkow

W nowej edycji względem poprzedniej jest kilka zmian:

• cieńsze kafle pomieszczeń
  

• lekko usprawniony layout graficzny
  

• przemodelowane płytki postaci
  

• na początku gry pobieracie kartę, która będzie decydowała jaki zbiór nawiedzeń będzie w grze, jest 5 takich kart po 10 nawiedzeń każda, także będziesz mógł bardziej planować różnorodność scenariuszy. W 2ed często wypadał kilka razy pod rząd ten sam scenariusz
  

• zmiana w wywoływaniu nawiedzenia. W starej edycji rzucałeś 6 kośćmi i jeżeli wynik był niższy niż liczba omenów następowało nawiedzenie. W nowej edycji rzucasz tyloma koścmi ile jest omenów na stole i jeżeli wynik będzie 5, wówczas następuje nawiedzenie. Pozwoli to na większą eksplorację zanim nastąpi klątwa.
  

• obie strony czytają na głos wprowadzenie oraz setup na początku nawiedzenia. Pozwoli to uniknąć nieporozumień w rozkładaniu i czytaniu różnych stron księgi.
  

Jeżeli jesteście fanami Ameritrashy i dungeon crawlerów to warto zaopatrzyć się w egzemplarz.

Gra dostępna na rebel.pl oraz innych sklepach z grami planszowymi.

Najlepsze gry na halloween

W związku ze zbliżającym się halloween pewnie wielu z was spotyka się ze znajomymi. Zrobiłem więc małą listę gier, w które warto zagrać w związku z tym dniem. Oczywiście oprócz samych gierek warto wyciąć parę strasznych dyni i zapalić świece dla klimatu.

Nemesis -  gra przygodową typu "survival horror" przeznaczona dla od 1 do 5 graczy. Gracze wcielają się w rolę członków załogi kosmicznego transportowca "Nemesis", który po wykonaniu swojej misji obrał kurs powrotny na Ziemię. 

Nagle wydarzyło się coś, co na stałe odmieni los tej misji - komputer statku uruchomił procedury awaryjne: zatrzymał "Nemesis" i przywrócił świadomość załodze.Wciąż odurzeni zbyt szybkim wybudzeniem próbujecie dowiedzieć się, co spowodowało ten alarm. Sprawdzacie stan załogi i okazuje się, że biomonitor jednego z członków załogi nie wysyla żadnego sygnału. Sprawdzacie stan statku i odkrywacie, że poza uszkodzonymi silnikami, będziecie musieli jeszcze manualnie ustawić cel podróży. I nie jest to ostatnie z waszych zmartwień, bo na pokładzie znajdują się Obcy.

Jest to sowity Alien na planszy, rozgrywka jest przesiąknięta klimatem.

Martwa Zima - Jedna z lepszych gier kooperacyjnych, w którą mi było dane zagrać. Klimat wylewa się znad planszy, a motyw zdrajcy potęguje ubóstwo w zmaganiach z żywimi trupami. Samolubność w dążeniu do wykonywanych celów powoduje, że nie do końca wierzysz swoim kompanom. Dla każdego fana walking dead i nie tylko must have. Świetne historie, logiczne rozwiązania i wszechobecne zombiaki, które z rundy na rundy potęgują niebezpieczeństwo śmierci.

Eldritch Horror - Gra opowiada o zmaganiach nieustraszonej grupy badaczy, którzy przemierzając najrozmaitsze zakamarki na całym świecie, próbują uratować go przed ostateczną zagładą i przebudzeniem się istot zwanych Przedwiecznymi. Gracze mają poczucie uczestnictwa w wielkiej ekspedycji rodem z przygód Indiany Jonesa czy serii gier Uncharted. I nie ma w tym porównaniu krzty przesady, ani tym bardziej nie należy traktować tego jako jako minus. Pulpowy charakter całości dopełnia dzieła i tworzy naprawdę unikatowy klimat nie zapominając przy tym jednak o fundamentach w postaci poczucia bezradności i wszechogarniającej utraty poczytalności na każdym możliwym kroku. Klimat wylewa się ze stołu do dużych wiader i zaufajcie, że zapełnia je nad wyraz szybko.

Betrayal at House on the Hill - gra przygodowa, w której rozgrywka wypełniona jest atmosferą niepewności i niezwykłymi emocjami. Gracze wcielają się w grupę przyjaciół, która przemierza nawiedzony dom na wzgórzu i napotyka na wydarzenia wyrwane rodem z horroru. Układ pomieszczeń tajemniczej rezydencji układany podczas rozgrywki, za każdym razem jest inny. Podczas rozgrywki jeden z bohaterów zostaje opętany i zdradza pozostałych. Osoba ta pragnie za wszelką cenę udaremnić plany swoich byłych kompanów, ci zaś podejmują desperacką walkę o przeżycie. (swoją drogą chętnie sprzedam)

Wszystkie wymienione gry to gry kooperacyjne bądź semi-kooperacyjne. Dość mocno losowe, ale za to w każdej z nich jest tona klimatu, który w tym dniu moim zdaniem jest najważniejszy.

Macie plany na planszówkowe spędzenie przyszłego weekendu? Jeżeli tak, to w co będziecie grali?

Jaką planszowkę byście polecali dla początkujących, dla dwóch osób, żeby się wciągnąć? Z planszówek, w które graliśmy Talisman:Magia i Miecz, Cluedo, Wsiąść do pociągu, ale to zawsze w większym gronie. A zależałoby mi na takiej co można zagrać z żoną. Talisman nam się bardzo podobał.

Udało się zebrać całą ekipę dzisiaj i w 7 osób czyściliśmy trochę wioski z gałęziaków i dwóch wielkich pająków (jeden spieprzył)

Moja pierwsza nowoczesna gra planszowa

Całkiem późno wszedłem w świat gier planszowych. Oczywiście tych nowoczesnych, bo w chińczyka, grzybobranie, snake&ladders czy kultowe eurobiznes zagrywałem się od podstawówki. Potem doszły gry karciane na standardowej talii kart i scrabble czy 5 sekund. No i na tym w sumie zakończyłem poznawanie tej sfery rozgrywki na długie lata.

Chyba w 2018 zostało to popchnięte w przód. Z pomocą można powiedzieć przyszedł netflix, którego wówczas nie oglądałem oraz jeden z seriali, którego też nie obejrzałem do teraz. Jak mi to pomogło wejść w świat planszówek, jeżeli w ogóle mnie to nie dotyczyło?

O nowoczesnych grach oczywiście dowiedziałem się przez moich znajomych, którzy na popularności serialu Gra o Tron kupili grę planszową o tym samym tytule. Dwa tygodnie słuchałem opowieści o wielkich emocjach, zdradach, podbojach i innych rzeczach dziejących się w Westeros. W końcu i na mnie przyszła pora żeby zmierzyć się z innymi rodami w tej, jak opisywali fenomenalnej grze.

Po mozolnym słuchaniu zasad, które były opowiadane tak słabo, że szybciej wyszłoby po prostu podanie mi do ręki instrukcji obsługi (wtedy o tym nie wiedziałem, widząc dużo tekstu żeby zacząć grać byłem lekko odrzucony) wybraliśmy swoje rody, wystawiliśmy planszetki i skrzętnie posegregowaliśmy kapsle akcji. Pierwszy zgrzyt wskoczył jak ktoś chciał przenieść wojska drogą morską, z sytuacji wynikało, że ani my, ani instrukcja nie wie co zrobić aby je przerzucić, więc przerwa trwała dość długo. Wróciliśmy do rozgrywki i przepychanek na planszy, które były dla mnie niesamowicie, na prawdę, niesamowicie nużące. W ogóle nie czułem emocji z tym związanych i raczej nie interesowało mnie zwycięstwo w tej bardzo ciągnącej się wówczas dla mnie grze. Znajomi byli lekko zdziwieni opinią, że ta gra w ogóle mi się nie podoba, nie mniej jednak zainteresował mnie sam zamysł budowania wojsk i przepychanki na mapie zdobywając tereny i surowce. Tak więc po przyjściu do domu zacząłem wertować internet w poszukiwaniu czegoś podobnego.

Google tym razem szczęśliwie pomogło i moim oczom ukazała się strona Rebela wraz z cykladami od Bruno Cathali. Miały wszystko czego potrzebowałem - figurki, kolorowa mapa, starcie wojsk, monety, była w przystępnej cenie i co najważniejsze - nie była grą o tron.

Po kilkunastu minutach czytania zamówiłem swój egzemplarz, zanim przyszedł to instrukcję znałem na pamięć. Zwerbowałem ekipę i tak zaczęliśmy wspólnie grywać, potem zwerbowałem kolejnych i kolejnych, z kolejnymi partiami wyłapywałem patologie cyklad, które niwelowałem kolejnymi dodatkami. Świat planszówek zaczął mnie wchłaniać, ale z cykladami jako moją jedyną grą spędziłem ok. roku. W tym czasie chyba każdego weekendu wraz z piwkami niosłem dumnie moje pudło mitologicznych stworów i wątłej jakości plastiku. Dzięki temu zaraziłem do planszówek też wielu znajomych, którzy nie znali tego typu gier. Nie raz mówili, że poszli gdzieś do znajomych i grali w planszówkę, ale jakąś taką za prostą, bez polotu.. Całkiem miło było słyszeć takie słowa.

Od tego czasu moja kolekcja rozrosła się do ok. 20 tytułów + dodatki, a samemu ograłem mniej lub bardziej myślę, że 60-70 różnych gier.

Jak zaczęła się wasza przygoda z grami planszowymi, byliście mocno namawiani do gry, czy raczej ciekawi co to pudło, które ktoś przyniósł skrywa?

Wołam @Oczk

A potem.

Nie powiedziałeś za co się punktuje!

Rozegrałem kilka kolejnych partii w Brass. Ostatnia z fantastycznymi ludźmi z kanału Planszowe Bestie na Bastylionie.

Trzyosobowa rozgrywka. Punktacja 131/116/111, wygrałem!

Uważam, że 2 osoby na fanowskiej oraz 3 osoby na normalnej stronie to sweetspot w Brassie Lancashire. Oczywiście w 4 osoby też działa bardzo dobrze, ale stwierdzam to po tym jak sprawnie gra się w trójkę, praktycznie zerowy downtime. Do tego uwinęliśmy się w 1h45min.

Oprócz dużych tytułów jak Brass wpadło jeszcze:

-Palec Boży z dzieciakami, fenomenalna pstrykanka dla dzieci od 5 roku życia (na pudle jest 8 ze względu na tekst na kartach, ale jak dorosły obsługuje grę to dzieci sobie radzą)

-Unanimo w 8 osób, czyli państwa miasta, ale na skojarzenia.

Co u was planszowi hejterzy zawitało na stole w weekend?