Według DSM V (Klasyfikacji Zaburzeń Psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego) narcystyczne zaburzenie osobowości to stały wzorzec zachowań i reakcji emocjonalnych związanych z poczuciem wyższości (w wyobraźni i zachowaniu), potrzebą bycia podziwianym i brakiem zdolności do współodczuwania, rozpoczynający się u młodych dorosłych i występujący w różnych warunkach, charakteryzujący się co najmniej pięcioma cechami z poniższych:

1. Wielkościowe przekonania co do swojej wartości (np. wyolbrzymianie swoich osiągnięć i talentów, oczekiwanie bycia traktowanym lepiej niż inni, pomimo braku znacznych osiągnięć).
   

2. Pochłonięcie wyobrażeniami o nieograniczonych: sukcesie, władzy, doskonałości, pięknie lub miłości idealnej.
   

3. Przekonanie o byciu kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym, tym samym rozumianym wyłącznie przez osoby o wysokim statusie społecznym i bycie zdolnym do przebywania wyłącznie w towarzystwie takich osób.
   

4. Nadmierna potrzeba bycia podziwianym.
   

5. Poczucie bycia uprzywilejowanym (tzn. irracjonalne oczekiwania bycia traktowanym lepiej niż inni, pomimo braku znaczących osiągnięć).
   

6. Wykorzystywanie innych osób do osiągnięcia swoich celów.
   

7. Brak zdolności do współodczuwania: niechęć do rozpoznawania lub identyfikowania się z uczuciami albo potrzebami innych osób.
   

8. Częste poczucie zazdrości wobec innych lub przekonanie o tym, że to inni są zazdrośni.
   

9. Aroganckie, wyniosłe zachowywanie się lub postawa.
   

#psychologia