@myoniwy na kazdym, w innej zakladce, hue hue

@starszy_mechanik piorun za H3👑

@starszy_mechanik na nowiutkim ecdisie od wartsili co se wtoi na i7 pojdzie z palcem w nosie motorka

@bartek555 o kurwa to Wiedźmina 3 odpalaj

@AdelbertVonBimberstein stary spi jak kamien

@InstytutKonserwacjiMaryliRodowicz kiedys to byl seks, sodoma i gomora. Cos jak w watykanie

@bartek555 i wypadające zęby

@InstytutKonserwacjiMaryliRodowicz i gnijące ciało. A wystarczyło witaminę c zajadac…

@konto_na_wykop_pl oby lewoskretna

@konto_na_wykop_pl nie od razu na wszystko znajdywano rozwiązanie

Antyk – już Hipokrates (V w. p.n.e.) opisał objawy przypominające szkorbut, ale nie znano przyczyny ani lekarstwa.

Wyprawy morskie XV–XVII w. – wraz z odkryciami geograficznymi szkorbut stał się plagą marynarzy (np. u Vasco da Gamy czy Magellana). Podczas długich rejsów, bez świeżych warzyw i owoców, ginęły tysiące ludzi.

XVI w. – pojedyncze obserwacje wskazywały na skuteczność świeżych roślin.

1536 r. – Jacques Cartier opisał, że Indianie uratowali jego załogę wywarem z igieł i kory drzewa bogatego w witaminę C.

1601 r. – angielski żeglarz James Lancaster podawał marynarzom sok z cytryny, co chroniło ich przed szkorbutem, ale odkrycie to nie zostało powszechnie przyjęte.

1747 r. – James Lind (szkot, lekarz marynarki) przeprowadził pierwsze znane badanie kliniczne – marynarzom podzielonym na grupy podawał różne środki. Tylko ci, którzy otrzymywali cytrusy, zdrowieli.

1795 r. – Brytyjska Royal Navy wprowadziła obowiązkowe racje soku z cytryny i pomarańczy. Szkorbut został praktycznie wyeliminowany z floty.

XX w. – dopiero w latach 30. XX w. udało się wyizolować i zidentyfikować witaminę C (kwas askorbinowy) jako czynnik przeciw szkorbutowi (Albert Szent-Györgyi, później nagroda Nobla 1937).

Odpowiadając na Twoje pytanie: od pierwszych masowych przypadków szkorbutu u żeglarzy (XV w.) do skutecznego rozwiązania minęło około 250 lat