@CyberDomino a jak to jest, że podczas bumów demograficznych nie było pracy zdalnej :)

@CyberDomino a co do posiadania dziecka i pracy zdalnej. O ile pracę zdalna by miała żona a nie ja to czemu nie xD

Weź i się użeraj nie dość, że z pracą to jeszcze z dzieckiem/dziećmi :)

Zresztą mnie osobiście to by ch strzelił jakbym miał pracować z domu :p

@CyberDomino więcej ofert na część etatu. Jak wypchnę drugiego malucha socjalizować się w przedszkolu to bym sobie chętnie popracowała 4h, a potem poodbierać bąble i do domu

Wtedy mogę nawet stacjonarnie xD

@CyberDomino To zadziałało by jak nie masz absorbujacej pracy przez 8h. W innym wypadku podzielność uwagi na małego i to co w robocie robisz no fu**** way.

@CyberDomino generalnie praca zdalna w szerszym stopniu pomogłaby prawdopodobnie ogarnąć kilka problemów: również rosnące ceny nieruchomości w dużych miastach czy umieranie mniejszych miast (przy odpowiednim finansowaniu ich rozwoju)

U mnie praca zdalna działa w zasadzie między 21 a 1 w nocy. Inaczej to ktoś zawsze zawraca głowę, coś do załatwienia, wożenie dzieci, a tu się obiad zrobi.

Znaczy pracuję jako jedyny programista w dwóch projektach, więc nikt mnie nie pilnuje niemal. tylko klienci xD

@CyberDomino praca z domu w kontekście dzietności pomaga jedynie na etapie prokreacyjnym

Potem to albo jedno albo drugie, tzn wiadomo, możesz coś tam pomóc, ale nie jesteś w stanie stricte zajmować się małym dzieckiem i jednocześnie pracować.

@CyberDomino Daje "tylko" tyle, że masz więcej czasu, bo nie tracisz na dojazdy. W cudzysłowie, bo jest to i tak cenne, natomiast wiele przy posiadaniu dzieci nie zmienia. Tak do 4-5 lat wieku dziecka, pracować i jednocześnie opiekować się dzieckiem jest niemożliwe. Nie jesteś w stanie skupić się na pracy, bo ciągle mama to, mama tamto, mama sramto, a jak chwilowo siedzi cicho bo czymś się zajęło to na pewno maluje farbą plakatową ściany, własną twarz, zrobiło w poduszce dziurę i wyciąga wypełnienie albo bawi się w jezioro w salonie. Jeżeli kojarzysz motyw, jak są dni w robocie że ciągle ktoś ci zawraca d⁎⁎ę bo akurat każdy ma do ciebie jakąś hiperważną sprawę, a ty musisz się skupić na skończeniu jednej konkretnej rzeczy, no to z dzieckiem to jest tak samo, tylko x10.

@CyberDomino niestety, ale to nie działa. Nie wypowiadam się z punktu widzenia osoby która dzieci posiada, ale jak pracowałem z matkami które miały dzieci przy sobie i pracowały zdalnie to niestety ale wiecznie pojawiały się one w kadrze, albo one "na momencik musiały do nich wyjść". Także, nic z tego.

Znacznie lepiej sprawdza się model że jedna osoba pracuje na część etatu, albo rodzice tak dopasowują się zakładami pracy że zmiany jakoś im się zazębiają i jedno z nich jest w domu, albo dzieci trafiają pod opiekę dziadków, czy do żłobka/przedszkola na parę godzin. To widzę po sąsiadach w bloku/rodzinie bo opowiadają że w takim systemie działają.

A ja uważam, że nie.

Zarówno praca (taka niegówniana ofkorz) jak i bycie rodzicem angażuje na 100%. Jeżeli próbujesz robić obie rzeczy na raz, to żadnej z nich nie robisz dobrze. A dodatkowo płacisz za ten deficyt uwagi jeszcze dodatkowo stresem i frustracją.

Jest takie powiedzenie

W domu odpoczywasz od pracy.

W pracy odpoczywasz od domu.

Nie da się robić obu rzeczy na raz, niezależnie czy jako ojciec, czy jako matka. Zdrowie psychiczne wymaga oddzielenia czasu, kiedy poświęcasz skupienie i uwagę na pracę od tego, kiedy skupiasz się na domu/dzieciach.

I z własnego doświadczenia wiem, że zamknięcie drzwi do gabinetu nie wystarcza, jak słyszysz płacz dziecka obok.

@CyberDomino daje tyle, ze zaczynasz szukac miejsca na pracę po za domem, bo przy dzieciach bardzo ciezko jest się skupic

@CyberDomino ze swojej perspektywy świeżo upieczonego ojca (3 miesięczna córka) praca zdalna nie zdaje egzaminu. Ani to nie skupisz się na pracy ani na dziecku. Wiadomo wszystko zależy też od tego co w pracy się robi ale w moim przypadku dużej ilości pracy koncepcyjnej i rozmów to nie zdawało egzaminu :/

@CyberDomino o czym ty mówisz. Pracuje zdalnie od prawie 10 lat i od 8 lat moja żona też - oczywiście w godzinach pracy ogarnianie domu, dzieciaki itd więc zaczynasz o 7 kończysz o 19 bo zawsze jest coś do ogarnięcia w czasie pracy. Tak więc w sumie na dobę siedzisz z żoną 20h dziennie. Po tylu latach to się bardziej interesujesz czy to twoja kolej na ogarnięcie śniadania niż łóżkiem. Z dzieciakami też nie wiem czy jest łatwiej bo normalnie by dziecko do 16 na świetlicy siedziało a tak to o 12 jest w domu. Oczywiście dla dziecka plusy bo często po szkole sobie gdzieś skoczymy, zjemy na mieście czy odwiedzimy jakiś park trampolin czy kino, ale z regularną pracą nie idzie to w parze.

Koniec końców nie narzekam bo mi to odpowiada ale uwierz mi, że wiele osób po roku by sobie w łeb strzeliło.