Co to znaczy myśleć filozoficznie? (I dlaczego prawdopodobnie już to robisz, choć nikt Ci o tym nie powiedział)

@Alawar I widzisz? Nawet żartem trafiłeś w sedno.

Wbrew pozorom to jest właśnie filozofia - każda decyzja to mały dylemat: przyjemność teraz czy konsekwencje później? wolność czy rozsądek? Rzygać czy nie rzygać? Tylko niektórzy ubierają to w ładne słowa, a Ty w piwo

@Seele Jeśli wszystko, co ma link, jest reklamą, to Internet jest jedną wielką tablicą ogłoszeń . To bardziej zaproszenie do 'zobacz, filozofia nie jest straszna' niż ‘kup pan cegłę’.

@jonas I właśnie dlatego Twój komentarz tak dobrze rezonuje z tym, o czym był tekst - opisujesz sposób funkcjonowania, który dla wielu osób jest po prostu trudniejszy do osiągnięcia. Nie każdy ma naturalną łatwość w byciu sam na sam ze sobą, filtrowaniu bodźców czy braku potrzeby społecznego potwierdzenia. Twój neurotyp (Asperger) daje Ci tu prawdopodobnie realną przewagę poznawczą - możliwość życia w większej zgodzie ze sobą, bez ciągłego szumu zewnętrznych oczekiwań. Jesteś już na start do przodu z tym, co dla ludzi bez Aspergera może przyjść a może nigdy nie przyjść do świadomości - refleksję.

Tekst nie twierdzi, że wszyscy uciekają w hałas i konsumpcję. Raczej, że spora część ludzi tak właśnie reaguje. Ty akurat opisujesz tę spokojniejszą, bardziej autonomiczną stronę - i dlatego moim zdaniem Twój komentarz świetnie uzupełnia całość a nie ją przekreśla.

@Racjonalia.pl Nigdy nie diagnozowałem się u profesjonalisty pod kątem Aspergera, urodziłem się za wcześnie, by rodzice posłali mnie do jakiejś spokojnej pani na rozmowę i późniejsze wystawienie odnośnego kwitu. Niemniej doczytałem o tym dość, by dostać teraz taki świstek, gdyby był mi do czegoś potrzebny. To też jedna z zalet i jednocześnie wad Aspergera - wielu rzeczy naturalnych dla normików trzeba się po prostu wyuczyć na blachę, ale potem już zostają i robi się z nich użytek jak z każdego innego klocka przydatnego w społeczeństwie. Ale to też nie jest tak, że Asperger oznacza zen i wyjebkę oraz wyższy stopień świadomości, bo jednak nie żyjemy na bezludnych wyspach i brak wprawnego odczytywania intencji lub uczuć innych ludzi szybko może przyprawić łatkę oziębłego psychopaty, dziwadła nienaturalnie artykułującego słowa albo aspołecznego zjeba, a z tym się jednak żyje nieco trudniej.

Niemniej oczywistą zaletą jest choćby to, że nigdy się nie nudzę we własnym towarzystwie i nie muszę dbać o dostarczanie ciągłego strumienia bodźców, żeby nie oszaleć. Do takich bodźców należy na przykład rozbestwiony konsumpcjonizm, w szponach którego ląduje tak wielu i nigdy nie dogonią króliczka, bo jego nie da się dogonić.

@DEATH_INTJ Otóż nie! Filozofowie to nie relikt starożytnej Grecji, tylko tu i teraz w czasach, w których żyjemy filozofowie zatrudniani są w największych firmach świata - obecnie ludzi na tym stanowisku najczęściej nazywamy Etykami.

Chcesz przykłady?

To Etyk - czyli filozof musi zaprogramować teraz samochody autonomiczne tak aby same podjęły decyzję czy pojazd ma skręcić w prawo i zabić kierowcę, czy skręcić w lewo i zabić 3 inne osoby na przystanku. A ty co byś wybrał?

To filozofia decyduje jakich odpowiedzi udziela a jakich nie na przykład ChatGPT i jak mamy zaprogramować przyszłe roboty - czy robot może cię obrazić? Skrzywdzić?

To etycy a nie programiści, nie Mark Zuckerberg ani społeczność internetowa decydują co wyświetla się na tablicy na Facebooku - czy mogą pokazać ci gołe cycki, czy możesz zobaczyć mowę nienawiści itd.

Nie, po wynalezieniu nauki filozofia nie odeszła w niepamięć. Ona ją uzupełnia.

By the way, taka mała dygresja. Powszechnie panuje opinia, że ludzie po filozofii nie mogą znaleźć pracy i wybrali fatalny kierunek studiów - idąc za Ferdynandem Kiepskim "nie ma pracy dla ludzi z moim wykształceniem" i "to się nawet filo(zo)logom nie śniło".

Tak się składa, że (ok, badania były z 2012 roku, ale zakładam, że się to drastycznie nie odmieniło) po filozofii jest jeden z najmniejszych odsetków bezrobocia - i to mniejszy niż u informatyków, progragmistów, inżynierów, matematyków itd.

@Mikel To nawet nie dlatego, że nie mamy czasu, a raczej nie mamy wzorców. Filozofia nie odrzucała mnie nigdy, lecz nie miałem nawyku się tym zainteresować. Dzisiaj już wiem, że brakowało mi filozofii przez lata i nawet jak ją poznalazłem to nie wiedziałem co z nią zrobić.

@CzosnkowySmok Rozumiem, że tak to odbierasz. Dla mnie piorun to bardziej uznanie "zgadzam się z tobą", albo "to ciekawe" albo po prostu: "lubię to co napisałeś". To, że ktoś zamieszcza komentarz, nie oznacza z automatu, że czuję się zobowiązany do zostawienia pioruna. Ale w drugą stronę tak samo - brak pioruna nie oznacza, że się nie zgadzam, albo mam w głębokim poważaniu autora komentarza - po prostu nie wywołał we mnie żadnego impulsu aby kliknąć w ten mały guziczek

Twój komentarz właśnie taki impuls wywołał - ale to nie zostało wymuszone przez Ciebie A więc leci piorunek.

@Racjonalia.pl tak po prostu napisałem, bo wyglądało jakbyś zapomniał:)

Nie raz się zdarza, że ktoś chce promować coś swojego czy szuka jakiegoś docenienia a zapomina o docenianiu innych.

Dobry tekst, czyta się lekko.

@CzosnkowySmok No popatrz sam jak ty sprytnie piszesz. W taki sposób, że nie mam innego wyboru jak dać ci kolejnego piorunka.