Ponieważ jestem stary, ale bywalcy nasze kawiarenki też raczej do młodych, z tego co mi wiadomo, to nie należą, to śmieszą mnie memy, które były memami zanim jeszcze memy memami nazwano. Myślę, pewien niemal tego jestem, że większość z Was zna tę piękną scenę i nie będzie miała problemu z odgadnięciem skąd tym razem przyszła do mnie inspiracja.

***

Ten wiersz to nie ja, to raczej Bareja

Połączenie mam bardzo dobre: wstaję w pół do trzeci;

latem to już nawet jasno za oknami wszędy;

śniadanie jadłem na kolację: chlebek i pasztecik,

a po wszystkim, przed spaniem, to umyłem zęby.

Pięć kilometrów stąd ledwie, czyli niemal tędy,

co rano Pekaes przepełniony leci.

Wiem, że się nie zatrzyma, no to ja w te pędy

do mleczarni! Podrzucą mnie mleko wożący faceci.

Z nimi do Szymanowa, stamtąd mam już blisko.

Spacerkiem wracam do pętli, gdzie w tramwaj puściutki się wbijam.

Wracam, bo dalej tłok się robi taki, że nie idzie wcisnąć nawet kija.

I jeszcze, jeśli w drodze dobrze pójdzie wszystko,

to mam też czas na obiad z panią bufecistką!

Po wszystkim, o siódmej, na zakładzie kartę swą odbijam.

***

Ten wytwór powyższy to wytwór di risposta w XIII (podobno) edycji konkursu #nasonety . Utwór di proposta można zaleźć tutaj .

#zafirewallem #poezja #tworczoscwlasna