Na wyspie Trynidad jest sobie Jezioro Asfaltowe. Nie, to nie pusta nazwa. To miejsce wypływu naturalnego asfaltu na powierzchnię Ziemi.

Powierzchnia tego "jeziora" wynosi 46 ha, maksymalna głębokość ustalona za pomocą pomiarów grawimetrycznych – 106 m. Zasilane z płytkiego, podpowierzchniowego złoża bituminów, składa się z mieszaniny wody, bituminów i gazów, w formie półpłynnej emulsji. Na powierzchniowej partii mieszanina ta twardnieje, tworząc przy brzegach twardą asfaltową skorupę.

Geneza Jeziora Asfaltowego nie jest w pełni wyjaśniona, przyjmuje się, że misa jeziorna powstała wskutek wyrzutów gazów i błota (wulkan błotny), być może, przy udziale trzęsienia ziemi. Zalegająca płytko pod powierzchnią ropa naftowa, wydostając się, przechodzi proces przeobrażania – utraty składników lotnych oraz częściowego utlenienia i polimeryzowania pozostałych, w wyniku czego powstaje asfalt naturalny.

Jezioro odkrył dla Europejczyków w 1595 r. sir Walter Raleigh, który zastosował asfalt jako materiał uszczelniający do kadłubów statków. W późniejszych wiekach eksploatowane na skalę przemysłową, od początku XIX w. asfalt z jeziora używany był jako materiał do budowy dróg, po obróbce charakteryzujący się bardzo dobrymi własnościami (odporność na wysokie temperatury – powyżej 90 °C). Pokryto nim m.in. waszyngtońską Pennsylvania Avenue, przy której znajduje się Biały Dom.

#ciekawostki