Mam takiego sąsiada który często wychodzi ze swoim młodym, na około dwulatkiem, na plac zabaw i zawsze schemat wygląda tak samo. Młody ma w rękach jakiegoś chrupka czy wafelka, patrzy się jak inne dzieciaki się bawią (nie dołącza się, nawet nie chce mimo że go zapraszają), a ojciec stoi metr od niego wpatrzony w telefon tak że kilka razy już inni rodzice mu tego syna zawracali z chodnika bo sobie sam wychodził, a ojciec nie zauważa. Czasem tylko młody do niego podejdzie, coś tam zagada, wtedy ojciec się na niego chwile patrzy rzuci jakimś: "co tam synek, fajnie, nie?", albo piąty raz mówi "no, poszukaj piłki to pogramy" i koniec interakcji.

Nie jestem typem człowieka który by innych moralizował czy pouczał, nie moje życie nie moja sprawa, ale zwyczajnie smutno mi się na to patrzy, a jak chłop stoi na środku placu zabaw to siłą rzeczy rzuca się w oczy. I tak popełniłem rymowankę o tym co taki rodzic pozostawia po sobie swojemu dziecku.

Zobacz, chłopcze, czy ci nie wstyd?

Zachowania nieznośnego

Wiecznie ojcu byłeś kłodą

Teraz rozpacz, nie ma jego.

Pochowany w blasku chwały, patrz, włożyli mu do trumny

Lajki z posta ostatniego - czy nie jesteś z niego dumny?

We wspomnieniach go poszukaj - twarz skupiona, wzrok tak pilny.

Ty u nogi mu wisiałeś gdy on komentował filmik.

Patrz, to tatuś twój

miał ciebie na profilowym!

Na Linkedinie się pochwalił

że ci kupił rower nowy!

Nawet zdjęcie tam załączył

i uwiecznił twoją jazdę

I podpisał "to te chwile"

i dał hasztag "son&father"

Może i byś to pamiętał

gdybyś nie był taki mazgaj,

gdybyś zamiast wtedy płakać

że chcesz iść z nim na plac zabaw

z nim do zdjęcia zapozował

i uśmiechnął się tak ładnie,

zasięg byś mu tym zboostował,

liczył ile lajków wpadnie.

Patrz, komentarz prawdę powie,

tyle ludzi tam pisało:

"Klasa tato", "ważne chwile",

tylko tobie było mało.

Jak miał tatuś się rozdwoić?

To się nie da tak, kochanie!

Tatuś w sieci, tatuś w domu

niemożliwe to zadanie!

I spójrz teraz na ten bilans,

żegna go tu mnóstwo ludzi

każdy myśli "klasa człowiek",

tylko ty znów coś marudisz.

Nic wspomnienia, one zginą

wypłowieją razem z czasem

Nic nie ginie w internecie

tam wciąż z nim jesteśmy razem

Gdybyś wtedy, na podwórku

na zabawę go namówił

już byśmy go dziś mniej mieli

tak, dziedzictwo nam zostawił.

Czy tak pilne wtedy były

piłka, rower, ślimak w trawie?

coż byś teraz miał ty z tego

po tej wspólnej z nim zabawie?

#rodzicielstwo #dzieci