Trapy syberyjskie

Trapy syberyjskie – największe fanerozoiczne pokrywy lawowe (trapy) na powierzchni lądów Ziemi, znajdujące się na Syberii, powstałe na przełomie paleozoiku i mezozoiku. Ich powstanie jest najbardziej prawdopodobną przyczyną wymierania permskiego. Odkrycie Trapy syberyjskie zostały odkryte przez Aleksandra Czekanowskiego, który, zesłany w 1863 roku na Syberię, badał te tereny. Powstanie Erupcje, które spowodowały powstanie trapów syberyjskich, były największymi udokumentowanymi erupcjami w historii Ziemi. Miąższość trapów wynosi od 400 do 3700 metrów, obecnie pokrywają one 2 mln km². Pierwotny zachodni zasięg pokryw lawowych nie jest znany, gdyż pokryte są one młodszymi skałami osadowymi Uralu, ale mogły one pokrywać nawet 7 mln km² (obszar wielkości Australii). Szacuje się, że powstały w wyniku co najmniej 45 wylewów lawy; ich minimalną objętość szacuje się na 1,5 mln km³; dla porównania, gigantyczny…