#tworczoscwlasna #poezja #wiersze
#zafirewallem

nie potrafię myśleć o nas osobno

jeśli gdziekolwiek nasz świat się kończy
to właśnie tam
gdzie ani ja dla Ciebie ani Ty dla mnie

kiedy zabiorą nam wszystkie
porywy i ukłucia
nie odnajdziemy się więcej
po biciu serca
zabraknie głosu który budzi i otwiera
jak klucz pasujący do kodu
nie poruszy się więcej powieka
nie podniesie się kącik ust
nie wgryzą się w siebie
spragnione języki i wargi

pomyśl tylko, że mógłbyś
nigdy nie dotknąć mnie prawdziwej
nie poczuć jak smakuję ciepła od snów
nie przekonać się
jak zachodzą oczy zielone od mgły
kiedy cała drżę w stokrotkach
gdy jesteś blisko najbliżej

jeśli gdziekolwiek kończy się świat
to właśnie tam gdzie fala
zabiera mi Twój ślad

.

zdjęcie własne
48857cc6-012b-4338-853d-7d03292dcb26
Piechur

Poczułem, dziękuję.

Arche

@Piechur Proszę uprzejmie, i również dziękuję Pozdrawiam ciepło

plemnik_w_piwie

@Arche a ja nie czuję... czemu ciągle białe wiersze piszesz?

Gęste w uczucia, ale zapakowane w szary papier. Dosłownie jak porwana gazeta - proza pokrojona na wersy, z jakby brakującymi słowami...

Arche

@plemnik_w_piwie  nie piszę tylko białych wierszy, mimo że lubię biel, to więcej u mnie rymowańców, więc nie wiem skąd takie obserwacje. Wolę bez opakowywania, niech kłuje, gdzie ma, nic bez czucia. Zgodzę się, i sama coraz częściej obserwuję, że poezji bliżej do prozy, czasem ta granica jest bardzo śliska, i to chyba mój największy zarzut, gdy czytam innych. Zapraszam serdecznie pod inne, może nie wszystko do końca stracone.

plemnik_w_piwie

@Arche spoko, nie czytam wszystkich wierszy. Wręcz przeciwnie:p ale widocznie miałem fart trafić na te białe:) nie było zatem tematu. Z fartem!

em-te

@Arche w stokrotkach? W wiśniach!

Arche

@em-te hahaha, o widzisz, to jest myśl, uwzględnię to, pisząc następnym razem. W ciekawych miejscach zobaczyłam te wiśnie

dsol17

@Arche rzeknę że to słowa

pohukując jak sowa

prawo do tego masz

poezję w tym swoją znasz

lecz ja tak to zrymuję:

melodii twych słów nie pojmuję:


jakże w słowie

można zawrzeć wrażenie

nikt mi nigdy nie powie

że daje to zrozumienie

Arche

@dsol17  Zaszyfrowałeś tak, że szukam klucza. Dziękuję za ślad i macham obiema łapkami spod skoczni, Ave, tak mi tu gra aktualnie Czyżykiewicz, pozdrawiam z uśmiechem.

dsol17

Dziękuję za ślad i macham obiema łapkami spod skoczni

@Arche klucza nie ma i basta

zrymowane lecz "pasta"

słowem przedstawiać co się czuje ?

toż przecie słowo wszystko tu popsuje

widzę twój wiersz jak south-park

ale gratuluję - udany telemark

panbomboni

Średni ten utwór (może się po prostu nie znam), ale daję pioruna za inwencję. Kibicuję wszystkim, którzy coś tworzą.

Arche

@panbomboni  Dziękuję Panbomboni Czasem coś chce być tylko zapisaną migawką, jak ślad, po którym się wraca, i idziemy dalej, zbierając do plecaka wszystkie pojedyncze kamyczki, bez których trudno spojrzeć na człowieka i jego drogę szerzej. Tu nie ma granicy, każda ścieżka inna, jak nieodgadniony potrafi być kolejny świt, dopóki ktoś nie zgasi słońca. Pozdrawiam serdecznie zza gór.

panbomboni

@Arche a to akurat ładnie napisane. Dziękuję i również pozdrawiam.

Zaloguj się aby komentować