Szesnasty odcinek serii #dyktatorzy przed nami – tym razem naszym „bohaterem” będzie Przywódca Ostatecznej Krucjaty i Hiszpańskiej Schedy, Lider Wojny Wyzwoleńczej przeciw Komunizmowi i jego Współsprawcom – Francisco Franco.
KTO: Francisco Franco (wł. Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco y Bahamonde Salgado Pardo – uff!)
GDZIE: Hiszpania
KIEDY: 1939-1975
-
Ur. 1892 w Ferrol, zm. 1975 w Madrycie.
-
W pewnym stopniu był „dyktatorem z przypadku”. W momencie wybuchu wojny domowej największe szanse na objęcie władzy miał generał José Sanjurjo, ale zginął w katastrofie lotniczej. Potem typowano generała Emilio Molę, ale ten …również zginął w katastrofie samolotu. Ostatecznie na przywódcę przewrotu wybrano Franco. Trzeba jednak zaznaczyć, że przyszły dyktator był początkowo bardzo zdystansowany do puczu i dopiero po jakimś czasie uwierzył w możliwość zwycięstwa.
-
Jego doktrynę – frankizm – można określić jako „militarystyczny nacjonalizm katolicki”. Za czasów rządów Franco ogromną rolę w Hiszpanii odgrywały armia oraz kościół. Sam Franco kreował się na bardzo pobożnego katolika – codziennie starał się uczestniczyć we mszy świętej, wieczorem bądź też tuż po obiedzie odmawiał różaniec.
-
Podczas II wojny światowej starał się „grać na dwa fronty”. Teoretycznie Hiszpania nie angażowała się w działania wojenne, ale początkowo wspierała reżim Hitlera. W 1943 Franco oficjalnie ogłosił neutralność Hiszpanii i przestał wspierać państwa Osi, gdy spostrzegł, że szala zwycięstwa przechyla się na stronę aliantów.
-
Był fanatykiem wędkarstwa ( ͡° ͜ʖ ͡°) . Uwielbiał łowić tuńczyki, a w 1958 udało mu się złowić nawet kaszalota. Prasa hiszpańska czasami publikowała doniesienia o tym, że dyktatorowi udało się złapać jakiś duży okaz.
-
Posiadał talent malarski. Gdzieniegdzie można odnaleźć informację, że – jeśli chodzi o malarstwo – próbował naśladować Hitlera, który również miał zacięcie artystyczne. Niestety – większość jego obrazów spłonęła w pożarze trzy lata po śmierci dyktatora.
-
Był regentem Państwa Hiszpańskiego. W 1947 roku restaurował monarchię (wcześniejszego króla – Alfonsa XIII – obalono w 1931 roku), ale ówczesny pretendent do tronu hiszpańskiego miał zaledwie 9 lat. Franco zobowiązał się zatem do pełnienia funkcji regenta aż do swojej śmierci. Jan Karol I (Juan Carlos I, żyje do dziś) został formalnie królem dopiero w 1975 roku.
-
Był zagorzałym kibicem Realu Madryt oraz Atletico Madryt. W 1957 roku osobiście wręczył puchar Realowi po jego zwycięstwie w finale Pucharu Europy. Za rządów dyktatora powszechnie się uważało, że Real Madyt jest klubem frankistowskim i jest wykorzystywany do celów politycznych.
-
Agonia dyktatora była powolna i bolesna. W ostatnim miesiącu życia przeżył trzy zawały, doznał krwotoku żołądka z powodu wrzodu, w końcu wycięto mu trzy czwarte tegoż organu, potem wykryto mocznicę i Franco musiał przechodzić dializy. Potem przyszło ostre zapalenie otrzewnej, które spowodowało niewydolność wielonarządową. Potem dysfunkcja nerek. Potem odoskrzelowe zapalenie płuc. Potem zakrzepowe zapalenie żył. Zabił go wstrząs septyczny. Chorował też na chorobę Parkinsona. Po śmierci Franco zarządzono żałobę narodową, która trwała rekordowe trzydzieści dni.
-
Im więcej czasu upłynęło od śmierci Franco, tym bardziej zaczęło przeszkadzać to, iż dyktator spoczywa w Dolinie Poległych (Valle de los Caídos), na „elitarnym” cmentarzu upamiętniającym żołnierzy wojny domowej. Wskutek sprzeciwu hiszpańskiej lewicy, podjęto ostatecznie decyzję o ekshumacji zwłok Franco w roku 2019 i pochowaniu go w madryckiej dzielnicy El Padro, w grobowcu rodzinnym.
No to tradycyjnie – zapraszam do piorunowania, komentowania oraz obserwowania tagu #dyktatorzy , aby być na bieżąco ( ͡° ͜ʖ ͡°)
