@Spider nawet nie wiem na czym polega uwodzenie. Jeśli chodzi o "relacje romantyczne" mam niemalże zerowe doświadczenie.

@yeebhany eh - właściwie to też nie mam dużych potrzeb społecznych, ale może to mechanizm obronny, bo od zawsze czuje się jak creep przy ludziach. Ale przeraża mnie to, że spędzę całe życie samotnie. Nawet jeśli wiem, że codziennie robię dosłownie wszystko by do tego doprowadzić.

@rain z poczuciem bycia creepem wsrod innych tez mi blisko. Nieswojo mi w grupie. Na codzien maska na morde i idziemy, ale jak pomysle ze mialabym przed kims sie pokazac to az mnie skreca z żeżuncji.

Jezeli nie masz zadnych zaburzen zdiagnozowanych to terapia moze by pomogla? Dla Ciebie moze byc ratunek

Poczytalam i u Ciebie to lęki przed innymi, u mnie inaczej bo niechęć. Da się farmakologicznie lęki zmniejszać, ale to od Pana od głowy.

@MartwyKrolik nawet próbowałam iść na terapię, ale "odbiłam się" od pierwszego napotkanego psychologa. I tak dużo mnie kosztowało pójście do niego, więc już potem nie próbowałam szukać innego, bo jeśli znów miałaby to być taka porażka, to dziękuję.

@LITE 5 z tym fanatycznym proboszczem też dawała rade

@Spider zatrzymałem się na czwórce. Dalej nie grałem.

@Lubiepatrzec wydaje mi się, że niewiele dałoby się dla nich zrobić - jeśli jedna osoba ma straszne lęki społeczne i nie jest w stanie wystawić się na bezpośredni kontakt z kimś to już jest porażka. A dwie takie osoby?

@rain Mi się wydaje, że gdyby ktoś miał pewność, że druga strona ma podobny problem to byłoby łatwiej. Łatwiej o zrozumienie problemu i jego akceptację a co za tym idzie przełamanie się i zbudowanie czegoś krok po kroku, w swoim tempie.

@lechaim coś w tym jest.. Jak tylko instaluję sobie tindera, czyli mniej więcej raz na pół roku, zaraz moja sytuacja "związkowa" (tj. brak związku) wydaje mi się jeszcze gorsza niż "zwykle". Przy okazji moja samoocena bardzo spada. Ale czasem instaluję tę apkę, bo nachodzą mnie myśli typu: "nic nie robisz, żeby znaleźć sobie partnera, w ogóle nie poznajesz żadnych nowych ludzi, jak chcesz przestać być samotna?"

@rain Już pójście do marketu budowlanego i udawanie zagubionej jest lepszym pomysłem niż instalowanie tindera zwłaszcza, że jak sama piszesz, źle na Ciebie działa.

@GrindFaterAnona chodzę od ponad pół roku na siłownię. 3 razy w tygodniu. Ale nie udało mi się tam poznać żadnych ludzi, bo nawet nie wiem jak miałabym zacząć rozmowę. Zresztą, chyba moment, kiedy było to możliwe już dawno minął. No bo jak teraz mam "wyskoczyć" z próbami zakolegowania się z kimś, jak przez dobrych parę miesięcy nic w tym kierunku nie robiłam. Inni wobec mnie zresztą też nie.

@rain dlaczego niby nie mozna odezwac sie nawet po 5 latach chodzenia razem na silownię? Nigdy nie jest za pozno, zeby się odezwać. Ale jak sie poznaje ludzi na silowni to nie wiem, ja tam tylko czasem chodzę cwiczyc, nie moje towarzystwo.

@tyci_koks ale mam nadzieję, że przekąski też znalazłaś?

@tyci_koks a tak bardziej "poważnie" - jeden mój internetowy znajomy poznał swoją dziewczynę przez sekcję komentarzy na stronie ze śmiesznymi obrazkami. Nie, nie był to wykop, coś w stylu kwejka czy demotywatorów. Jak ostatni raz z nim rozmawiałam to przebąkiwał coś o tym, że by się chciał z nią ożenić.

@rain oczywiście, że znalazłam Nawet wspólnie je robiliśmy.

Także widzisz, nie znasz dnia ani godziny, gdy wpadniesz na kogoś odpowiedniego

@tyci_koks heh, żeby to mogło tak być.

@rain jestem potwierdzeniem na takie przypadki

@tyci_koks ah wiesz, każdy zna kogoś, kto zna kogoś, kto zna kogoś, kto zna kogoś, kto wygrał w totka. Ale to nie znaczy, że wszyscy wygramy. Ale znam jeszcze "lepsze" historie. Np. jedna moja dawna znajoma poznała swego obecnego (?) partnera bo przysiadł się do niej w autobusie dalekobieżnym. Inna poznała swego faceta kiedy wdepnął w psią kupę na ulicy, bo się na nią zapatrzył, a ona się z tego zaśmiała. Pewnie można by jeszcze wskazać takie różne dziwne przypadki. No ale widzisz.. założę się, że jestem od Ciebie przynajmniej kilka lat starsza. I nawet gdyby funkcjonowało teraz coś takiego jak "swatka" to i tak pewnie nic by mi to nie dało.

@rain a pewnie, u każdego każdy aspekt życia wygląda zupełnie inaczej

U mnie to jeszcze jest taka historia, że jak już się spotkaliśmy na robienie przekąsek to okazało się, że mamy wspólnych znajomych. Co więcej byliśmy razem na kilku domówkach i wymieniliśmy się gadu-gadu. Kontakt się urwał, ale jak widzisz los był Nam pisany. Co prawda po przekąskowym spotkaniu nie mieliśmy kontaktu ze dwa lata, i dopiero pewnego pięknego dnia wpadliśmy na siebie w zupełnie innym mieście - dosłownie wpadliśmy, bo zaliczyłam koncertową glebę rowerową. No więc do trzech razy sztuka

Jeżeli chodzi o wiek to możesz mieć rację. Chociaż kto wie. Od jakiegoś czasu mam asystenta w pracy, i bardzo staro się czuję czasami. Ostatnio okazało się, że pisałam starą maturę xD

@tyci_koks a chodziłaś do gimnazjum? Bo ja nie.

@rain chodziłam

@tyci_koks no to jeszcze jesteś młoda

@rain dziękuję