
Współczesny kult młodości, zdrowia i wieku produkcyjnego nie idzie w parze z wydłużającą się średnią życia i problemami demograficznymi. sprawia, że samotność czy bierność, na którą skazywani są seniorzy, prowadzi do sytuacji dramatycznych, do rezygnacji z życia, co przybiera nowe formy. Zamiast gwałtownych aktów, decydują się na przerywanie leczenia.
Choć wiele mówi się o dziś o inkluzywności, to nie sposób nie dostrzec w tym podwójnych standardów. Codziennością jest dyskryminacja ze względu na wiek, ageizm. Osoby starsze, ale też chorujące spychane są na margines społeczeństwa jak coś niepotrzebnego, zużytego. Coś, co nie wpisuje się w system wartości cennych dla późnego kapitalizmu, jak wyświechtane frazesy o byciu “młodym i dynamicznym”. Propozycji dla seniorów nie ma rynek pracy, a eksploatowani przez obowiązki zawodowe młodzi często zmuszeni są postrzegać osoby z czubka piramidy demograficznej jako rodzaj balastu. [...]
#zdrowie #polska #senior #spoleczenstwo #leczenie
