#tworczoscwlasna #poezja #wiersze

#zafirewallem

rozedrgana zima

chichocze poranek mknie wśród słodkiej sanny

zsypuje w alejce drzewa zwiewne panny

strojne w puchy srebrne w piórka śnieżnobiałe

wyginają talie w bieli pełnej szaleństw

wiją się swobodnie każda roześmiana

raz wyżej raz niżej ugięte kolana

kołyszą się wdzięcznie unoszą falbanki

kłaniają dygoczą figlarne i zgrabne

suknie diamentowe perłą wysadzane

w ornamenty zdobne koronkowe szale

ponętne jedwabie ręcznie malowane

satyny i tiule wiatrem podszywane

dotykają ziemi krokiem tak powabnym

każda na szpileczkach co do jednej panny

mienią się i błyszczą migoczą jak gwiazdy

z kryształu korony z cyrkonią girlandy

kiedy promień słońca barwną wstążkę wplącze

rozedrgana zima z wiatrem daje koncert

już sopel o sopel z brzdękiem się rozpada

śnieżną salwą rusza ścieżek promenada

skrzy się w zaspie śnieżnej dostojny ostrokrzew

kolczaste paluszki w lukrowany ząbek

wystawia do słońca w koral się rumieni

posypany pączek z zimą grywa w zieleń

pruje wiatr gałganki kruszy dźwięczne szkiełka

pogwizduje tańczy wymiata na werblach

śmiga na huśtawce salta harce wrzawa

parska że aż dymi kurzawa bałagan

pęka śniegu górka na ślizgawkach szklanki

wibrują drobinki dzieci gonią sanki

rży śniegowy bałwan w locie miotłę trzyma

kulka kulę toczy - rośnie w siłę

zima

.

zdjęcie z netu (nie znam autora)