@DiscoKhan hmmm to dosyć ciężkie pytanie, bo Indie nie są monolitem, są takie trzy regiony gdzie produkuje się herbatę - Dardżyling/Sikkim, Assam i Madras.

Darjeelingów jest u mnie sporo, bo jestem fanem. Na początek proponuje coś z pierwszego zbioru (na przykład https://eherbata.pl/darjeeling-99.html)

Assam ma własną odmianę herbaty, która daje szerokie liście i jest mocniejsza niż inne czarne. Jak lubisz kopa to każda się nada xD

Nilgiri jest na południu i herbata tam rosnąca to takie coś pomiędzy pierwszym i drugim zbiorem Darjeeling.

W każdym razie, jeżeli chcesz coś kultowego to bierz Darjeelinga z pierwszego zbioru (i pewnie będzie się on najbardziej różnił od zwykłej czarnej herbaty), jak chcesz coś mocnego i najbardziej zbliżonego do czarnej herbaty z marketu to bierz Assam, a jak chcesz coś kwiatowego i słodkiego to Nilgiri.

Ja bym wybrał opcję numer jeden :).

@TheLastOfPierogi właśnie dlatego o Indie się pytałem, bo Assamska herbata ekspresowa mi najbardziej smakowała xD

Kawę jak piję to czarną jak spód sutanny księdza widziana z perspektywy dziecka, herbatę też podobną bym wolał.

Dzięki wielkie! Dużo pierogów na talerzu w święta życzę!

@DiscoKhan to bierz Assam, tylko zwróć uwagę żeby w nazwie była nazwa ogrodu herbacianego (w swoich zbiorach mam np. Jamguri albo Bhubrighat), albo grading liścia (najlepiej FTGFOP1 na początek, później można szukać późniejszych zbiorów). Wszystkie powinny być OK, assamy są też najtańsze.

@Endrevoir z wędzonką jest ten problem, że się albo kocha, albo nienawidzi. Ale fajnie jest spróbować chociaż jednej w życiu, żeby mieć wyobrażenie, jak mogła smakować herbata przed wynalezieniem suszarek bębnowych. Jak lubisz Chiny to kusiłby Lapsang Suochong, ale to jest harda wędzonka. Ja bym proponował na początek albo wędzoną Japonię, albo Afrykę.

Nie widziałam, że unowocześnienie procesu suszenia herbaty może aż tak wpływać na smak. Z uwagi że bardzo lubię czarna herbatę na pewno przetestuje.

@TheLastOfPierogi dzięki za podpowiedź co na początek

@Sofie suszarki bębnowe to był prawdziwa rewolucja w technologii produkcji. Dobrym przykładem jest też piwo - słód był przez wieki suszony (bo inaczej by zgnił) nad ogniem co w zasadzie powodowało cztery rzeczy: dymny smak, karmelizacje cukrów (tak jak w dzisiejszym słodzie karmelowym), ciemny kolor i osłabienie enzymów rozkładających skrobię (ew. jak ktoś zaspał nad ogniskiem to ich całkowitą dezaktywację, co było katastrofą). Dlatego piwo przed wiekami było słabiej odfermentowane (bo drożdże nie jedzą), zawiesiste, wędzone i dużo ciemniejsze niż obecnie (bo ciężko było uzyskać barwę jak w słodzie pilzneńskim/pale ale). No i technologicznie, trzeba było użyć znacznie więcej słodu aktywnego enzymatycznie i mniej dodatków niesłodowanych co podnosiło cenę produkcji (samo ziarno jest znacznie tańsze niż słód, który wymaga obróbki).

Jakby interesowała CIę jakaś inna rekomendacja to dawaj znać!

@TheLastOfPierogi dzięki za wyczerpującą odpowiedź. Na pewno będę pisać jak coś mi przyjdzie do głowy. Masz dużą wiedzę na te tematy, zajmujesz się tym na co dzień czy to Twoje hobby?

@Sofie tylko hobby, na herbacie tracę tylko pieniądze ;)

@TheLastOfPierogi to akurat rozumiem, ja podobnie, ale pewnie nie tyle samo

@jedzczarnekoty jest, ale zazwyczaj już produkowana w Europie i dosyć rzadka :). Z takich ciekawostek, mam np. herbatę uwędzoną dymem z beczek po japońskiej whiskey:

https://www.mariagefreres.com/UK/2-smoky-nara-smoked-black-tea-japan-TP4292.html

@Fingal nie piłem. Nie jestem do końca fanem dymu z drzew iglastych, zdecydowanie bardziej wolę liściaste — moim faworytem jest cedr i dębowe beczki po whiskey (chociaż też tak nie do końca, bo np. mam herbatę wędzoną japońską sosną i jest mega — nawet dzisiaj ja piłem), ale jestem otwarty na eksperymenty. Może kiedyś wezmę jakąś małą próbkę, ale póki co mam jeszcze 50+ nieotwartych herbat do przerobienia.