@5tgbnhy6 prawda jest taka, że póki co mam dużo "testowania" jeśli chodzi o leki. Sam dobór dawki trwał 3 miesiące do tego dochodzi brak refundacji i nie małe koszty więc finalnie w ogóle się cieszę że jestem w stanie to jakoś spiąć w ogóle finansowo ale jesteś już którąś osobą która mi mówi o tym, że w PL ciężko o dobre leki na ADHD.

Przyznam bez bicia, że porównując się do innych dorosłych z ADHD nie mam tak źle bo od zawsze dobrze się wysypiam a w społeczeństwie umiem sprawnie działać, tak samo w zleconej pracy, a z tego co obserwuję niektórzy nie potrafią utrzymać choćby 1 pracy przez ciągłe spóźnienia, totalne braki koncentracji i inne małe demony.

Ale w takim razie wpisuję sobie na listę poszukanie alternatyw jeśli chodzi o leki w polsce i poza nią - dzięki za trop

@Spider tak

Teraz idzie nowa seria, choć nie wiem czy wyląduje w moim sklepie czy na etsy, dużo zależy od tego jak mi pójdzie ilościowo i czasowo.

Schodzą takie rzeczy na etsy? Sam kiedyś próbowałem różne wisiorki robić tyle że nie znałem wtedy etsy żeby spróbować tam sprzedawać bo gdzie indziej nie szło to w ogóle

@Krzakowiec Zrób taką serie nieśmiertelników sam na to kiedyś wpadłem i nosze do dziś

@libertarianin chyba ci się mylą choroby, bo na ADHD akurat leki nie są jakieś ogłupiające czy otumaniajacę. Raczej wspomagają koncentrację

@ToksycznySocjopata znajoma dostała mówi że zupełnie jej tryb funkcjonowania się zmienił, jest tak jakby ktoś jej skręcił emocje i jak wcześniej nie mogła usiedzieć na miejscu tak teraz ma tak że po prostu czasami siedzi zamyślona, jakby na odwrotny biegun aktywności ją ktoś wrzucił

@libertarianin powiem Ci tak - lekko 10 lat śmiałem się z ADHDowców bo byłem pewien, że to następny ze sposobów żeby "tłumaczyć" przed samym sobą : D

Na szczęście przy ADHD dosyć szybko można wykluczyć to, czy ktoś ma tą przypadłość czy nie - leki są bardzo specyficzne, na bazie pochodnej amfetaminy. "Normalną" osobę minimalna dawka pobudzi. Osobę z ADHD wyciszy i uspokoi co jest bardzo nieintuicyjne, w końcu dajemy nadaktywnej osobie pobudzający związek, ale tak działa mózg ADHDowca i tak jest zbudowany.

Bo właśnie o ciut inną budowę mózgu się rozchodzi. Więc moja początkowa dawka normalną osobę pobudziłaby jak 2 kawy walnięte naraz. A teraz przyjmuję 4x początkową dawkę, bo nic nie czułem. I przy niej działam relatywnie normalnie choć prawdopodobnie będę zmieniać lek bo jest cholerny problem z dostępnością w polsce.

Nie twierdzę, że to "efekt potwierdzenia" ale może zacząłeś zauważać pewien schemat i teraz non stop się utwierdzasz we własnej tezie?

A o to łatwo bo mamy 2023 rok i 10 lat temu bałbym się mówić że poszedłem na terapię, a teraz co 2 mój znajomy jawnie mówi że przeszedłbym się tam, więc siłą rzeczy ADHDowcy pojawiają się częściej niż kiedyś.

Nie wiem. Tym bardziej że pomimo profesjonalnej diagnozy psychologa i psychiatry + oficjalnego testu przez długi czas wątpiłem że w ogóle mam ADHD, ale to już akurat za mną

@libertarianin Terapeuta nie może przepisać leków, chyba że jest też lekarzem medycy bądź psychiatrą ale to się nie zdarza. Poza tym terapeuta ≠ psychoterapeuta. Terapeutą możesz zostać nawet Ty dziś jak stwierdzisz, że masz powołanie

@Krzakowiec też prawda. Dobrze że ludzie nie boją się leczyć swojej psychiki i otwarcie mówią o tym że trzeba się leczyć. Dobrze widzieć że sytuacja się normalizuje z podejściem do tego...

@Rakeaddicted powiedz mi coś czego nie wiem użyłem skrótu myślowego

@libertarianin diagnoz jest więcej, bo w końcu zaczęto o tym mówić i jest większy dostęp do specjalistów. W sumie zabawna sprawa, że kiedyś mówiło się o "dzieciach z ADHD". Z tego się nie wyrasta, więc co się później z tymi dziećmi dzieje?

@libertarianin jest wyraźny wzrost świadomości istnienia problemu stereotypowo ludzie myśleli o adhd jako o świrach którzy drą mordę i biegają w kółko. Teraz całe szczęście obraz tego się zmienia.

A co do leków to z tego co rozumiem w połączeniu z terapią dają super rezultaty. Czytałem gdzieś teorię o tym, że w 2020 w USA ułatwiono przepisywanie leków na ADHD, a dalej big pharma, bla bla, nie wiem ile w tym prawdy

@libertarianin to się nazywa postęp. Przychodzi powoli do Polski zachodnia świadomość zdrowia psychicznego, zrozumienie adhd, depresji, lęków, ptsd, a leki od zawsze są i były i to tanie.

@kobiaszu tak. Nie czuję jakiejś wielkiej różnicy ale jak na próbę odłożyłem leki na tydzień zaczynam je bardziej doceniać i zauważać.

@Krzakowiec Jak nie czujesz różnicy do dorzuć 5mg, ma gilać z tyłu głowy ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Protip: jak będziesz kombinować z wariantem o przedłużonym uwalnianiu to działanie może być zupełnie inne niż przy zwykłej, krótszej wersji.

Przyjmuj medi po śniadaniu najlepiej owoce jakieś pestki np dyni i jogurt pitny zblendowane. Zobaczysz jak ładnie wtedy medi działa.

@kobiaszu mi po metylo bardzo chciało się spać, poza tym poziom lęku zdecydowanie był podniesiony, więc nie dałem rady zbyt długo testować. Teraz mam przepisaną amoteksynę, ale od kilku miesięcy nie mogę się zebrać, żeby odnowić receptę.

www.bido.com.pl/shop :)

@Krzakowiec Aaaaaa, to Ty! Nie połączyłem kropek, wybacz.

@Bankrut.pl dobrze słyszeć że udało się wszystko poukładać

U mnie widzę, że o wiele więcej daje mi sama terapia jak leki, choć tak naprawdę wszystko ładnie spięło się w całość. Wpadki pominę, bo mam ich pełno i dopiero lekko po pół roku zaczynam czuć że w ogóle coś realnie się zmienia a jak to ja - ja chciałbym JUŻ JUŻ JUŻ i wszystko jest za wolno i zbyt późno.

Muszę w końcu trafić na lepszego psychiatrę, ale to dopiero gdy odłożę pieniądze bo inflacja nie rozpieszcza więc choć już teraz zawsze wybiorę zdrowie psychiczne ponad inne wydatki, tak niestety ale opcje są okrojone.

Trzymam ksiuksy za działanie i powodzenia ze wszystkim

@Brodimir Największym i najbardziej przeszkadzającym objawem u mnie jest brak jakiejkolwiek koncentracji przy jednoczesnej wielkiej potrzebie działania.

Więc przychodzę do pracy, mam 3 konkretne działania: Zrobić wysyłki, zrobić sesje zdjęciową i wrzucić parę rzeczy na stronę.

Zaczynam od kartonów, ale w międzyczasie przypomina mi się, że w sumie miałem potestować nowe wypalanie na kartonie więc idę do plotera. Później od plotera wpada myśl o nowym pomyśle na wzór poprzednio robionej rzeczy, więc zajmuję się tym ale łapię się że przecież miałem robić wysyłki więc wracam do kartonów.

Kartony zrobione, przygotowuję zawartość ale jedna z nich potrzebuje poprawki. Więc zaczynam grzebać w częściach, zauważam śrubki których mi brakowało w poprzednim projekcie więc "na szybko" łapię w łapę ten projekt i siedzę nad nim 30 minut, łapiąc się że przecież miałem zrobić wysyłki, no ale już skończę.

Znowu siadam do wysyłek - trzeba zrobić etykiety. Drukuję, ale drukarka coś nie działa więc zaczynam przy niej grzebać. Straszny syf, więc biorę odkurzacz zaczynam odkurzać w około, komputer jest obok a miałem sprawdzić jeden dysk, więc odkładam wszystko i biorę dysk do sprawdzenia. Dysk działa, ma na sobie jakieś stare zdjęcia więc zaczynam przeglądanie zdjęć, łapie się że miałem odkurzyć więc odkurzam a jak kończę znowu wracam do zdjęć w ogóle nie pamiętając że KURWA MIAŁEM ZROBIĆ WYSYŁKI.

Siadam do wysyłek, kończę je. 1 zadanie wykonane, miało zająć 20 minut, zajęło 2h.

ZADANIE 2: Sesja zdjęciowa. Zaczynam rozkładanie sprzętu, ale na biurku dużo rzeczy więc je przekładam. Przekładając stwierdzam że całkiem ładne światło i kadr, więc zaczynam kręcić jakiś film w przybliżeniu którego brakowało mi do teledysku. Jako że go mam siadam do kompa, zaczynam odpalać projekt i montować. W trakcie jak się pliki mielą łapię się na tym że przecież miała być sesja zdjęciowa, także rozkładam sprzęt tak jak być powinno, ale w trakcie chce znaleźć muzykę więc zamiast puścić po prostu pracowniczą playlistę zaczynam grzebać i trafiam na dokument o FooFighters który puszczam i się na nim skupiam na 5 min zamiast pracować.

Po chwili widzę, że dokument mi nie służy bo jest zbyt fajny żeby go olewać poprzez sesję zdjęciową, więc wracam do szukania muzyki ale oczywiście odruchowo odpalam wykop/maile i zaczynam odpisywać ludziom na komentarze i wiadomości - muzyka dalej nie jest wybrana.

Łapię się na tym że miałem robić sesję więc przerywam, powoli układam wszystkie rzeczy tak jak mają być, w trakcie włączam tak jak od początku powinno to wyglądać playlistę do zadań specjalnych i ruszam z sesją.

Tutaj dużo się dzieje więc dość szybko łapię rytm i zdjęcia 200 przedmiotów które często zajmują mi 2 dni akurat wchodzą jak złoto i robię je w 3 godziny zapominając o całym świecie i dobrze bawiąc się przy muzyce.

Ale jak chce odpocząć bo od siedzenia na dupie boli mnie kręgosłup więc chwile ćwiczę, ale wzrok pada na niewykończoną rzecz którą chciałem sobie sfotografować, więc teraz tym się zajmuję zapominając o sesji. Ta rzecz jest porysowana w jednym miejscu więc zaczynam szlifować, polerować i przy okazji łapię też inną, mija godzina a ja przypominam sobie że miałem sesję skończyć bo przecież wszystko jest na finiszu.

I tak to leci, a to tylko przykład dnia w którym w sumie całkiem nieźle szła robota bo finalnie po 10h pracy miałem zaliczone wysyłki + sesje, wrzucanie poszło na inny dzień.

Bywały dni w których miałem całkowite paraliże - robiłem wszystko i nic, umysł mi wrzeszczał że mam się zabrać do konkretnych zadań ale ja nadal od nich uciekałem i robiłem wszystko i nic. Najgorsze są social media bo rozpierdalają mi łeb na cały dzień jeśli go od nich zacznę.

Leki trochę ustabilizowały całą sytuację i łatwiej mi się skupić ale dopiero behawiorystyka cokolwiek zmieni - bo to ja mam schematy utarte przez 30 lat i to ja je muszę zmienić. Leki same w sobie tego nie zmienią, tutaj podziała tylko terapia i praca nad samym sobą której zawsze nienawidziłem, a teraz wiem, że jest moją wolnością i drogą do lepszego żyćka.

Ja pierdole i tak abstrahując już to wszystko, to piszę tą odpowiedź właśnie w trakcie gdy miałem się zabierać za szlifowanie kostek, ale zacząłem szukać podcastu który miałem na myśli tylko trafiłem na hejto i zacząłem odpisywać na wiadomości i komentarze xD

@Krzakowiec Dziękuję Ci bardzo za odpowiedź, ja odpisuje odrywając się od naprawy listew przypodłogowych które robię od rana przypominając sobie co 10 min o pracy zawodowej i praniu i w między czasie jeszcze się ogoliłem rzucając wszystko. Gdzie najlepiej pójść z tym problemem najpierw, terapeuta, psychiatra?

@Gepard_z_Libii o kurczaki, dzięki! Jak skończę słuchać Lema to poleci z głośników bo już ktoś mi kiedyś polecał a Ty przypomniałeś o istnieniu więc idealnie.

@Szoguniasty i tutaj po sobie mogę tylko potwierdzić: terapia i burzenie starych schematów dają o wiele lepsze rezultaty niż leki same w sobie. Ale tutaj każdy ma inaczej i jak obserwuję teraz grupkę ADHD na fb, to ludzie czasem mają naprawdę przejebane i leki im prawdziwie pomagają się wyciszyć - u mnie wygląda to trochę na odwrót: działania na terapii wyciszają mnie i poprawiają moje działanie, ale leki dopełniają całość i sprawiają że te zadania są łatwiejsze niż kiedyś dla mnie.

@Krzakowiec ja czekam na terapię. Dostałem namiar na babkę od lekarza ale terminy straszne, chyba drugi miesiąc czekam żeby wskoczyć z listy rezerwowej xDDD ja funkcjonuje całkiem nieźle ale mam straszne stany lękowe, non stop spięcie, problemy ze snem. Mam nadzieję, że terapia coś w tym pomoże

To może pora dodawać treści pod np. #adehahejto xD

@Hexslav I absolutnie nie wiem co Ci poradzić w takim przypadku bo sam miałem i wielokrotnie mam ten stan.

Przeszedłem przez 3 terapeutów i dopiero jeden z nich jakoś sensownie trafił do mnie. Jak już komuś pisałem to nie leki w moim przypadku są największą zmianą ale sama terapia i to, że dostaję powoli narzędzia "co mam zrobić żeby łatwiej działać"

Przede wszystkim bardziej rozumiem te utarte schematy które sobie nabudowałem przez lata a które teraz próbuję rozbić. Ale dalej chciałbym robić dosłownie wszystko i najlepiej to we wszystkim być dobry po chwili xD Stan pomiędzy nie istnieje i jeśli jakaś nowa zajawka jest świeża i cieszy - wszystko leci pięknie.

Ale wystarczy większy zakwas, coś co spowolni działanie (bo jesteśmy ludźmi więc trzeba wprawy, trzeba poćwiczyć itp) to bardzo szybko sytuacja odwraca się o 180 stopni i włącza się awersja do danej czynności a jednocześnie ból dupy że znowu tak się stało i co jest ze mną nie tak i czy tak będzie całe życie.