trixx.420

1344 + 1 = 1345

prywatny licznik: 44/52

Tytuł: Mort

Autor: Terry Pratchett

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Format: książka papierowa

Liczba stron: 231

Ocena: 6/10

To ta część o śmierci. O przepraszam, O ŚMIERCI. O tym, który wszędzie jeździ z kosą (na koni Pimpusiu) i PRZEMAWIA WIELKIMI LITERAMI. Jednak i on czuje się czasem zmęczony. Dlatego znajduje sobie praktykanta imieniem Mort (skrót od Mortimer, ale i tak wszyscy mówią do niego "Chłopcze"). Mort to dobry chłopak, tylko trochę się zamyśla, to wszystko. Po otrzymaniu ekspresowego szkolenia awansuje na Asystenta Śmierci, a sam ponury żniwiarz udaje się na z dawna zasłużony urlop. Oczywiście wynikają z tego same problemy, bo Mort nieopatrznie używa kosy śmierci nie na tej osobie której to było pisane...

Jak pisałem przy wcześniejszych Pratchettowych recenzjach nie jestem wielkim fanem cyklu. Jak coś wpadnie to przeczytam, ale całości (jeszcze) nie czytałem. Po naprawdę dobrych przygodach Moista, które czytałem i oceniałem w zeszłym roku poprzeczka została zawieszona wysoko. Poza tym to książka z której ciocia mól chyba z pół roku wrzucała cytaty, a i na lubimy czytać i wszędzie indziej recenzje ponadprzeciętne. I co? I jajco. Po niezłym początku utwór pogrąża się w chaosie a fabuła kuleje, brak jej jakiejś głębi, czegoś co by wciągnęło czytelnika. Oczywiście, jest to kopalnia zabawnych cytatów, tylko jakoś umyka nam cała ta historia. Ot, Mort gdzieś tam jeździ, coś próbuje zrobić, miota nim jak szatan po całym dysku i niewiele z tego wynika. Książka ma ledwo ponad 200 stron a męczyłem ją ponad tydzień, bo zwyczajnie nie chciało mi się tego czytać. W końcu jakoś przebrnąłem z nadzieją, że może końcówka mnie powali na kolana, ale niestety. Może to jednak nie dla mnie. Ocena zawyżona o oczko bo "jezusmaria toż to Pratchett", no i jednak tego specyficznego humoru nie da się jej odmówić.

#bookmeter

#postcrossing

pocztówka numer 78

Hong Kong (1. z tego kraju)

15 dni, 8342 km

Nieco ponad dwa tygodnie potrzebowała kartka z Hong Kongu aby dojść do Polski, nieźle. A ode mnie już miesiąc w drodze kartka do Czech, co jest z tą pocztą?

Na kartce tradycyjna łódź do łowienia ryb. Z tyłu więcej na jej temat, oprócz tego znaczek z pandami i kubuś spuchatek. Aha, i nowa, kolejna pisownia mojego imienia, co rusz coś nowego wymyślają

#postcrossing

pocztówka numer 77

Magdeburg, Niemcy (25. z tego kraju)

15 dni, 694 km

#krecik po raz kolejny, bardzo fajen.

A na odwrocie nadawca skarży się że przez podwyżkę cen znaczków w DE te nie mieszczą się na kartce

tylko starzy ludzie z #portaldlastarychludzi wiedzą co ma wspólnego szczoteczka do zębów z jajkiem

#heheszki?

#postcrossing

Pocztówka numer 76

Kijów, Ukraina (3. z tego kraju)

679 km i aż 58 dni

Taka kartka z Kijowa, prawie dwa miesiące w trasie.

Na odwrocie naklejka z motylkiem oraz z gzibkami w formie znaczka - poczciarze z rozpędu ją ostemplowali

ps. Nie było mnie kilka dni w domu, wczoraj wieczorem wróciłem a w skrzynce siedem przesyłek, więc spodziewajcie się spamu na tagu przez najbliższe dni

#postcrossing

Pocztówka numer 75

Bad Soden am Taunus, Niemcy (24. z tego kraju)

889km w 9 dni

Druga kartka ze spotkania postcrossingowego. Podobnie jak w poprzedniej na odwrocie pieczątki i podpisy uczestników. Do tego napisana po polsku :)

1307 + 1 = 1308

prywatny licznik: 43/52

Tytuł: O włos od piwa

Autor: Eugeniusz Dębski

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Format: książka papierowa

Liczba stron: 392

Ocena: 6/10

Zbiór sześciu opowiadań ze świata fantasy. Jak dowiedziałem się po lekturze jest to kolejny tom przygód dwóch dzielnych rycerzy, Hondelyka i jego sługi/przyjaciela (relacja jest skomplikowana ;)) Cadrona. Ten pierwszy jest najemnym rębajłą, takim co to za godziwym wynagrodzeniem uwolni z opresji białogłowę (albo zbałamuci hożą młynareczkę), pomoże w obronie obleganej twierdzy czy usiecze gada dającego się we znaki całej okolicy. Taki wiedźmin ale lepszy, bo pomijając wybitne umiejętności w walce rozmaitym orężem, jest przy tym jest xameleonem - może przybierać postać innych ludzi. Można więc takiego wynająć, namówić aby przybrał naszą postać po czym wykonał zadanie w naszej skórze i pyyyyk - respekt we wiosce +100.

Fantasy to nie do końca moja bajka, ale to czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Styl lekki, wręcz rubaszny pozbawiony ozdobników, dziesiątek postaci i skomplikowanej sytuacji geopolitycznej jaką znamy z twórczości Sapkowskiego. Najmniej spodobało mi się najdłuższe opowiadanie, wielowątkowe "O włos od serca", w którym Hondelyk otrzymuje pod wychodkiem kosę pod żebro od jakiegoś ciury a jego przyjaciel wyrusza w dziwną podróż przez czas i przestrzeń aby zdobyć eliksir przywracający siły. Naciągane i rozdmuchane, ale poznaliśmy w nim historię głównego bohatera, więc coś za coś. Cała reszta jest w porządku, dobra ale tylko dobra. Ot takie czytadełko. Wpadło za darmo z bookcrossing więc przeczytałem, ale raczej serii kontynuować nie będę.

#bookmeter

#bookmeter @renkeri

uszanowanko kierowniku złoty

bookmeter znowu kasuje ocenione ksiażki z początku roku, mi skasowało dwie ze styczna, innym pewnie też

pls help

#postcrossing

pocztówka numer 74

Vlčnov, Czechy (2. z tego kraju)

6 dni, 269 km

Czechy, więc krecik. Mam już podobną kartkę otrzymaną z Niemiec, tyle że z obrazkiem w układzie poziomym - https://www.hejto.pl/wpis/niedzielny-postcrossing-pocztowka-numer-33-krecik-pod-teczowymi-zaglami-choc-kar

Na odwrocie spoko znaczki i blinguśna naklejka z kotkiem

1286 + 1 = 1287

prywatny licznik: 42/52

Tytuł: Sodomion

Autor: Jacek Inglot

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Uroboros

Format: książka papierowa

Liczba stron: 333

Ocena: 4/10

Zbiorek opowiadań nieznanego mi wcześniej autora. Sądząc po opisie na okładce miało to być wyuzdane niewiadomoco, same świństwa, perwersje i zbereźności, ale cała para poszła w gwizdek. Opowiadania są bardzo nierówne, a przede wszystkim z rozmaitych bajek. Mamy tutaj 11 bardzo rozmaitych tekstów. Pięć pierwszych to SF, szóste to kryminał w klimacie noir, potem dwa opowiadanka grozy, wreszcie trzy teksty osadzone w czasach współczesnych. O ile te o tematyce SF jeszcze się jakoś broniły (powiedzmy że czytałem gorsze) to im dalej tym gorzej.

Spodobały mi się najbardziej dwa teksty. Zdecydowany numer jeden w tym zbiorku to według mnie "Kochaj swoją Celię". Jest to rzecz o tym jak mutacja wirusa HIV, niczym w seksmisji na odwrót, wykończyła geny damskie, wobec czego mężczyźni radzą sobie z pomocą seks-robotów. Awaria jednego z nich i konieczność wizyty mechanika stanowi pretekst do opowieści o tej rzeczywistości i narzekania na sytuację ogólną. Fajnie napisane, dopracowane, nie powiem dygnał podczas lektury. Drugie z opowiadań jakie zasługują na wzmiankę to "Inquistor", o współczesnej, nastoletniej czarownicy (nie, nie Sabrina #pdk), pokonanej przez jednego z nauczycieli za pomocą - uwaga - egzorcystycznego wirusa xD. Chyba miało być na poważnie ale wyszła trochę farsa. Na upartego można wyróżnić też wspomniany kryminał noir pod tytułem "Małą Nikita" za dobry klimat.

Najsłabszym ogniwem okazał się tytułowy "Sodomion", o enklawie zamieszkanej przez entuzjastów sado-maso, którzy ze swoich upodobań uczynili panujący ustrój czy wręcz religię. Niestety pomysł dobry, ale autor sam się pogubił w swojej wizji i wyszło to słabo. Postacie pojawiają się i znikają zupełnie przypadkowo, rozwiązania "deus ex machina" są zbyt częste. Nie za bardzo chyba ogarniał na czym polegają te fetysze, a jak już wymyślił "autosadomasochistów" to już mi witki opadły.

Ocena zawyżona o oczko za początkowe niezłe opowiadania, niestety cała reszta to gnioty.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter

1266 + 1 = 1267

prywatny licznik: 41/52

Tytuł: Biurowiec

Autor: Jerzy Afanasjew

Kategoria: satyra

Wydawnictwo: Czytelnik

Format: książka papierowa

Liczba stron: 128

Ocena: 4/10

Mała książeczka po brzegi wypełniona króciutkimi opowiadaniami, jest ich tu na oko z kilkadziesiąt sztuk. Po szybkim przejrzeniu spodziewałem się jakichś humoresek, ale zostałem z dziwnymi treściami z pogranicza absurdu, fantastyki, groteski i cholera wie czego jeszcze. Łącznikiem większości opowiadań są sprawy biurowe a bohaterami zazwyczaj szarzy urzędnicy niższych stopni. Sporo opowiadanek jest na jedno kopyto - naszemu biurokracie albo przydarzają się jakieś zaskakujące przygody, albo sam zaczyna się nietypowo zachowywać i zamienia się w coś - zwierzę, przedmiot czy jakąś roślinę. Klimat mocno melancholijny, dużo tekstów traktuje o niedopasowaniu społecznym, wyobcowaniu i monotonii wykonywanego zajęcia. 

Dziwen, ale jeśli się wam gdzieś trafi to można zerknąć, lektura nie zabierze zbyt dużo czasu. Dodatkowy plus za ciekawe ilustracje Kazimierza Wiśniaka.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter

1257 + 1 = 1258

prywatny licznik: 40/52

Tytuł: CEO Slayer

Autor: Marcin Przybyłek

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Rebis

Format: książka papierowa

Liczba stron: 392

Ocena: 7/10

Polska rok 2048. Technika i medycyna poszły sporo do przodu. W powszechnym użyciu mamy robotycznych domowych służących czy egzoszkielety. Niestety, światem władają korporacje, powszechnie wyzyskujące szeregowych pracowników. Banki bezkarnie okradają ludzi a producenci leków aby podkręcić sprzedaż wpędzają ich w choroby. Pojawia się jednak tajemniczy mściciel, który niczym batman przemierza nocną warszawę i wymierza sprawiedliwość dyrektorom korporacji, sprawiając każdemu bezpardonowy wpierdziel. Bardzo się to wszystkim podoba, opinia publiczna, nawet policja są po jego stronie, jedynie rzeczone korporacje nie są zachwycone atakami na swoich menadżerów. Sprzymierzają się zatem i wynajmują prywatną detektyw, która zrobi wszystko aby odszukać "wryjwalca", zwłaszcza że za robotę ma obiecane 300k eurasów.

Bardzo lubię Przybyłka, uważam go za niezłego futurologa, ma chłop nieliche przygotowanie i sporą wiedzę na różne tematy. Jego saga o Gamedecu to jedna z lepszych wizji przyszłości jaką czytałem, tym ciekawsza że bardzo prawdopodobna, choć nieco przerażająca. Tutaj niestety nie ma tego rozmachu, jest jednak trochę słabiej. Mimo to świat jest fajnie przedstawiony, mamy ciekawe gadżety, bohaterowie z krwi i kości, poprawnie opisani. Tylko fabuła pod koniec nieco się rozpływa. 

Dla fanów cyberpunka w polskich realiach, lekka, łatwa i przyjemna lektura, taki trochę kryminał w przyszłości. Lekko naciągana 7

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz

#bookmeter

#postcrossing

Pocztówka numer 73

Johor Bahru, Malezja (1 z tego kraju)

39 dni, 9366 km

Daleki wschód, śliczna kartka na walentynki z kawiami (chyba), zaprojektowana przez dziewczynę nadawcy, Pana Enga. Napis i ornament dookoła gryzoni jest wykonany złotą farbą, czego nie widać na foto. Nadawca przeprasza że wiadomość wydrukowana, ale przypadkowo obciął sobie palce i boli jak pisze xd