Zrabowane dzieła sztuki z Polski to materialne straty – to puste miejsca w pamięci, tożsamości i historii, której nie sposób opowiedzieć.
Niektóre z nich leżą dziś za pancernymi szybami światowych muzeów, inne ukryto na strychach i w podziemiach, a część zniknęła bez śladu. Zrabowane dzieła sztuki z Polski to nie tylko materialne straty – to puste miejsca w pamięci, tożsamości i historii, której nie sposób opowiedzieć do końca bez nich. Wśród ruin i milczenia powojennych lat trwała cicha walka o ich powrót, często bardziej uporczywa niż niejedna bitwa. I choć wiele z tych skarbów już nigdy nie wróci, każde odnalezione płótno, każda karta manuskryptu staje się znakiem, że nic nie zostało zapomniane.[...]
Nie był to efekt chaosu wojennego ani przypadkowego zniszczenia. Była to precyzyjnie zaplanowana operacja grabieży, przeprowadzona przez specjalne niemieckie jednostki – takie jak Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg (ERR), Kommando Paulsen czy Abteilung Denkmalpflege – pod kierownictwem nazistowskiej administracji. Ich celem było nie tylko wzbogacenie prywatnych kolekcji Adolfa Hitlera, Hermanna Göringa czy innych wysokich rangą urzędników III Rzeszy, ale także zniszczenie polskiego dziedzictwa kulturowego jako fundamentu narodowej tożsamości. [...]
#historia #historiapolski #xxwiek #iiiwojnaswiatowa #sztuka #dziedzictwokulturowe #rabunek #kradziez #historykon
