Ze wsi wyszedł chłopski syn

W wojewódzki ruszył świat

Tam gdzie turek, murzyn

Bzyka julek polskich kwiat.

Idąc smutny ulicami

Rozmyślając zadumany

Szedł innych śladami

Miastem grzesznym załamany.

Myślał o roli, o chlebku bożym.

O bożym serku, o lesie słodkim.

O warsztacie gdzie cuda tworzym...

O wiejskim uroku wszystkim...

Lecz życia chleb jest twardy

Czerstwy i pełen robactwa.

Rozdaje razy i jest niewiele warty

Więc trza siły i trza chwactwa!

Kołchoz, sklep czy ulica pusta

Piękna pogoda czy deszczowa

Piwnica samotna czy chwilowa rozpusta

Wniosek jest jeden!

Nie warszawsko, nie poznańsko...

A wyłącznie...

Chłopsko!

Ma być chłopsko!

Musi być chłopsko!

Ech!

Ech!

Ech!

#przegryw #chlopskapoezja