To pytanie o raj bez Ewy, które przyszło mi do głowy po napisaniu poprzedniego wytworu nie dawało mi spokoju, i zastanawiałem się jak mogłoby to wyglądać. W tym zastanawianiu się dotknęło mnie natchnienie. Jego efekt poniżej:

***

Raj bez Ewy

Adam stąpał już wtedy po Ziemi,

a Ewa dopiero stworzona być miała.

- Panie. A może ten plan swój przemyśl? -

wątpliwość taka Adamem targała.

Pan plan przemyślał i zamiar zmienił:

Ewy nie stworzył - za co mu chwała.

Adam korzystał z rajskiej przestrzeni,

a miał tam wszystko, co dusza chciała.

I ryby łowił, owoce z drzew zrywał,

oprócz z jabłoni, tej w trzecim rzędzie;

z niej przecież zrywać Pan zakazywał.

Wąż nawet do niego nie zagadywał,

bo wiedział dobrze co z tego będzie:

Adam okropnie odchorowywał

jedzenie jabłek: miał po nich wzdęcie.

Jak widać szczęścia, co Adam używał,

sekret w jelitach musiał się skrywać.

***

Tym razem ten wytwór jest pozakonkursowy, bo reżim formy sonetowej skapitulował przed treścią, ale pozwolę sobie go opublikować, a nawet opatrzeć tagami:

#nasonety

#zafirewallem

#poezja

#tworczoscwlasna