**\*\*\***

**Rzadki Jerzy**

_Pan Jerzy dostarczał radości, no i było fajno._
_Regularnie był pisany przez znanego nam świntucha._
_Może niedługo znów wypuści - taka nasza potucha._
_Wesołości dawał wiele, choć czasem może skrajną._

_Rozumiem, a jakże, że wena bywa niewydajną._
_Lecz krew w żyłach mi mrozi szemrana już plotucha,_
_Że więcej nie napisze, nie wyszepcze też do ucha;_
_Tych obsranych przygód, które mamy całą ferajną._

_Oby zadał fałszu tej plotce jakże niebezpiecznej._
_Niech wydali ten poemat o broni obosiecznej;_
_Jaką bywa gówno, którego nadmiar go nie zdławi!_

_Rymy niech będą rzadkie, niech wali z nich gnilica!_
_Znów będę śmiechem rzęzić jakby dopadła mnie pylica!_
_Już czuję ten swąd jak z piersi_ _modelek tych w Arabii!_

**\*\*\***

Wysryw do XII edycji konkursu ﻿[#nasonety](/tag/nasonety)﻿ , będący ﻿[#tworczoscwlasna](/tag/tworczoscwlasna)﻿ , ale chyba to ciężko nazwać ﻿[#poezja](/tag/poezja)﻿ . Napisany pod sztandarem kawiarni ﻿[#zafirewallem](/tag/zafirewallem)

***
Rzadki Jerzy
Pan Jerzy dostarczał radości, no i było fajno.
Regularnie był pisany przez znanego nam świntucha.
Może niedługo znów wypuści - taka nasza potucha.
Wesołości dawał wiele, choć czasem może skrajną.
Rozumiem, a jakże, że wena bywa niewydajną.
Lecz krew w żyłach mi mrozi szemrana już plotucha,
Że więcej nie napisze, nie wyszepcze też do ucha;
Tych obsranych przygód, które mamy całą ferajną.
Oby zadał fałszu tej plotce jakże niebezpiecznej.
Niech wydali ten poemat o broni obosiecznej;
Jaką bywa gówno, którego nadmiar go nie zdławi!
Rymy niech będą rzadkie, niech wali z nich gnilica!
Znów będę śmiechem rzęzić jakby dopadła mnie pylica!
Już czuję ten swąd jak z piersi modelek tych w Arabii!
***
Wysryw do XII edycji konkursu ﻿#nasonety﻿ , będący ﻿#tworczoscwlasna﻿ , ale chyba to ciężko nazwać ﻿#poezja﻿ . Napisany pod sztandarem kawiarni ﻿#zafirewallem

Komentarze (4)