Przepraszam za nawał wpisów, obiecuję, że to jest już ostatni dziś. W końcu od samego rana miałem robić coś zupełnie innego.

Skoro edycja walentynkowa, to nawet w cyklu grudziądzkim wypadałoby sięgnąć do romantyzmu, a sięgając tam, można wygrzebać najromatyczniejszą polską balladę, o jakże zaskakującym tytule Romantyczność. Oto i moja odpowiedź na nią:

***

Romantyczność

Słuchaj dzieweczko! – A ona spływa.

Nurt ją unosi – ona nie dycha.

Róż spłynął z policzków, na twarzy siwa,

Wisłą ku morzu ma miłość umyka.

Mogłem przewidzieć – tak przecież bywa;

radził przyjaciel: Grudziądza unikaj.

Teraz ma głowa uparta się kiwa,

teraz me serce boleść przenika.

Topnie w Grudziądzu to nie jest zbrodnia,

jest przyrodzone, jak ciąży owodnia,

jak dziecię, które przynosi bociek.

I żeby zmartwioną uleczyć duszę

to do Gorzowa przenieść się muszę

gdzie będę szukał nad Odrą pociech.

#nasonety

#zafirewallem

***

A na mickiewiczowskie Miej serce i patrzaj w serce odpowiadam natomiast po grudziądzku: Miej kapok i rozglądaj się czujnie dookoła.