Prawdopodobnie najstarszy przykład motywu carpe diem, który pojawił się w literaturze - fragment Eposu o Gilgameszu, wersja z ok. 1900 - 1800 p.n.e. ze starobabilońskiej tabliczki z Sippar:

Gilgameszu, w jakim celu błądzisz? Życia [nieśmiertelnego], którego szukasz, nie znajdziesz. Kiedy bogowie tworzyli ludzkość, śmiercią obarczyli rodzaj ludzki, a życie [wieczne] zachowali dla siebie. [Ale] ty, Gilgameszu, pozwól napełnić się brzuchowi swojemu, dzień i noc bądź radosny. Każdy dzień ustanów świętem, dzień i noc tańcz i baw się. Niech czyste będą szaty twoje, głowę umyj i wykąpany bądź w wodzie. Zwróć uwagę na dziecko trzymające cię za rękę, żonie pozwól radować się w objęciach [twoich]. To jest przeznaczeniem [ludzkości]!

Kontekst: Gilgamesz, bohater i władca Uruk, pogrąża się w żałobie po śmierci przyjaciela i postanawia wyruszyć na pełną niebezpieczeństw wyprawę, której celem jest zgłębienie sekretu nieśmiertelności. Siduri - kobieta warząca i sprzedająca piwo, do której Gilgamesz przychodzi po radę - próbuje przekonać go, że powinien sobie odpuścić i zamiast tego po prostu żyć tak, jak przeznaczone jest żyć śmiertelnikom, czerpiąc z życia tyle radości, ile się da.

#ciekawostki #ksiazki #historia #cytaty #ciekawostkihistoryczne