Opowiem Wam historię jak moja babcia dostała "bana" na wyjazdy typu pokaz garczków. I nie od Nas jako rodziny, ale od organizatorów tego typu pokazów.

Jako że moja babcia już jakiś czas siedzi na emeryturze, to by

nie nudzić się w 4 ścianach znalazła sobie hobby jakim były wyjazdy na pokazy.

Jeździła głównie przez wzgląd na to, że za ok. 50 zł (czasem mniej), mogła

pozwiedzać różne miasta zarówna w Polsce jak i na Słowacji lub Czechach, zjeść

dobry obiad (często w restauracji), również na koszt organizatorów i w

autobusie poplotkować z innymi emerytami.

Pewnego dnia wybrałem się z Nią na tego typu wyjazd. Po

zwiedzeniu miasta i zjedzeniu obiadu, nastąpiła prezentacja "super ekstra garnków,

w których nie możliwe jest przypalenie czegokolwiek". Po pierwszej części,

w której to Pan akwizytor piał z zachwytu nad w/w garnami, nastąpiła cześć

druga i Nasz "showman" zaprosił chętną osobę z widowni na praktyczny

pokaz.

Ręka mojej babci wystrzeliła w górę, ledwie tylko prezenter

skończył zdanie. Ucieszony Pan akwizytor zaprosił ją na scenę i wskazał na

garnek, w którym to już gotowały się ziemniaki i na drugi pusty i stojący obok

karton z mlekiem. Babcia została poproszona o wlanie i ugotowanie mleka.

Zrobiła posłusznie co gość kazał, a ten w między czasie, znów zaczął swoje

przemówienie na temat doskonałości owych garnków.

W tym momencie, mojej babci włączył się tryb małego dziecka

poznającego świat i zaczęła zasypywać prowadzącego pytaniami. Z jakiego

materiału są zrobione garnki, gdzie produkowane, jaka jest gwarancja. Po prostu

grad pytań, na które oczekiwała odpowiedzi a prowadzący sam musiał zerkać na

kartkę dołączoną do naczyń, bo nie umiał odpowiedzieć.

Po chwili mleko zaczęło kipieć, tu jestem pewien, że to spryt

babci a nie przypadek, ale prowadzący razem z Nią stali tyłem do kuchenki, na

której gotowały się ziemniaki oraz mleko i Nim ten zorientował się co się

dzieje to można by rzec "mleko się rozlało" ale nie tylko rozlało,

ale i przypaliło a zaraz po chwili też i ziemniaki (gotowały się już jakiś czas

w małej ilości wody).

Prowadzący próbował obrócić to w żart, iż babcia należy chyba do

osób, które nawet wodę w czajniku elektrycznym potrafią przegotować, jednakże

na nic się to zdało po pod koniec pokazu bilans zakupionych garczków wyniósł

okrągłe zero.

Z późniejszych opowiadań w autokarze, niektórzy opowiadali, że

to nie jeden pokaz, w którym babcia udowadniała, że coś co reklamowane było

jaki doskonałe, wcale takie nie było. Jednakże, nigdy na taką skale.

Od tamtej pory, mimo iż zaproszenia na pokazy dostawała to przy

późniejszej telefonicznej rejestracji, w której to wyrażała chęć na takie

wyjazdy to nagle okazywało się, że po podaniu danych nagle brakowało już miejsc

(mimo że np. jej koleżanki rejestrowały się później i miejsca były).

FIN