Krótka geneza problemu:

Problemem dla Rosji jest nie tylko brak paliw na rynku wewnętrznym. Na początku lata 2025 r. na okupowanym Donbasie nasilił się do skali krytycznej problem braku wody bieżącej oraz niedziałającej kanalizacji. Występował on już wcześniej, również przed inwazją z 2022 r. Powodem była niedbałość rosyjskich władz okupacyjnych oraz kolaborantów (z pochodzenia przeważnie Rosjan), nieudolność, a także korupcja, która doprowadziła do defraudacji środków. Najbardziej krytyczna sytuacja panuje w dużych miastach tej części Donbasu, która znalazła się pod okupacją w wyniku walk w latach 2014–2015.

Jeszcze w sierpniu 2015 r. lojalny wobec Moskwy premier Donieckiej Republiki Ludowej Aleksandr Zacharczenko oświadczył na briefingu dla rosyjskich mediów, że za 10 lat okupowany Donbas będzie „kwitnącym państwem”, gdzie mieszkańcy będą zakładać rodziny i żyć w dostatku. Rzeczywistość mocno odbiega od wizji Zacharaczenki. W sierpniu 2025 r. okupowany obwód doniecki coraz bardziej pustoszeje, szczególnie duże miasta, jak Donieck. Ludzie wyjeżdżają nie bez powodu – warunki życia stają się nie do zniesienia. Próżno szukać tam jakichkolwiek oznak rozkwitu. Jak stwierdził kilka tygodni temu inny kremlowski propagandysta, Oleg Cariow: „Donieck był miastem róż, a teraz ludzie s…ją w plastikowe worki”.

Wulgarne słowa kolaboranta i zarazem byłego deputowanego do Rady Najwyższej Ukrainy nie są przenośnią. Ze względu na katastrofalny stan kanalizacji mieszkańcy Doniecka oddają kał do worków, które następnie wyrzucają na ulicę. Podobnie robią ze śmieciami, których nie ma kto zabierać. Nieczystości zalegają na ulicach, ogródkach i zapleczach budynków, zagrażając wybuchem epidemii. W Doniecku i przyległej do niego Makiejewce woda ma być dostarczana raz na trzy dni w okienkach czterogodzinnych dla poszczególnych dzielnic – tak przynajmniej ogłosiły władze kolaboracyjne na czele z Dienisem Puszylinem, przewodniczącym DRL. Rzeczywistość odbiega jednak znacząco od deklaracji okupantów i kolaborantów. Pod koniec lipca jedna z mieszkanek Doniecka żaliła się, że musi żyć bez wody bieżącej od ponad dwóch tygodni. Jedna z mieszkanek okupowanego Antracytu w obwodzie ługańskim skarżyła się z kolei, że już od czterech lat woda jest dostarczana do jej miejscowości raz w tygodniu.

Rosyjska propagandystka Marina Charkowa uznała Donieck za miasto bez przyszłości, za to ze śmieciami i fekaliami prażącymi się w słońcu. Wtóruje jej ukraińska prokremlowska prawniczka, zakochana niegdyś w „ruskim mirze” – Tetiana Montian. Opisując w mediach fatalne warunki panujące w okupowanym Doniecku, a tym samym krach rosyjskiego projektu na Ukrainie, stwierdziła, że „Donieck to miasto porzucone i nikomu niepotrzebne”.

Jak w tych koszmarnych warunkach żyją ludzie? Wielu wyjeżdża, a ci którzy nie chcą lub nie mogą, coraz częściej wymagają od władz reakcji. Wspomniany Dienis Puszylin podczas jednego ze spotkań z obywatelami próbował uspokoić wzburzony tłum, zapowiadając, że wraz ze zdobyciem przez najeźdźców Słowiańska i Kramatorska zostanie otwarty kanał siewiersko-doniecki, którym woda popłynie także do okupowanego Doniecka. Tymczasem zbiornik doniecko-mariupolski, zaopatrujący wiele miejscowości Donbasu w wodę, wysycha. Jedynym sposobem na zdobycie dodatkowej wody w czasie upałów jest oczekiwanie na cysterny i deszcz. Jeden z mieszkańców Doniecka zarejestrował na smartfonie kobietę w podeszłym wieku, która zbierała brudną deszczówkę z kałuż dziurawej ulicy. Brak dostępu do czystej wody pogłębiają również ukraińskie ataki, które powodują niedobory paliwa. W sytuacji deficytu benzyny Rosjanie uznają za priorytetowe potrzeby frontu, a nie ludności cywilnej na terenach okupowanych. Może to oznaczać, że widok cysterny z wodą stanie się jeszcze rzadszy.

Problem z dostępem do wody występuje również w głębi Rosji. Akcja przeciwpożarowa na terenie rafinerii nowoszachtyńskiej pochłonęła mnóstwo wody, co szybko doprowadziło do jej niedoboru. Prawdopodobnie był to jeden z powodów decyzji straży pożarnej, aby pozwolić ogniowi wygasnąć samoistnie.

Upadająca infrastruktura publiczna nie ma większego wpływu na stabilność dyktatury. Niewolnicy propagandy są w stanie znieść dowolne upokorzenia bytowe, no może poza wstrzymaniem świadczeń (emerytur, pensji, żołdu itp). W moskowii są takie rejony które śpią na pieniądzach jak np Jakucja na diamentach. No i co z tego, przyjmują na klatę zadziwiającą sprzeczność między syfem i zgnilizną w jakiej żyją a bogactwami po których chodzą.

Akurat prywatny biznes moglby poprawic te katastrofalna sytuacje. Wystarczy nie przeszkadzac i znajda sie przedsiebiorcy co dowioza wode. Na poczatku bedzie drogo, ale potem bedzie ich wiecej i ceny spadna.
Wiec sprzedaz wody moze podreperowac sytuacje ktora wywolali ruscy.

Zawsze mnie rozczulają do cna "tanki" (zachodni skretyniali lewacy idealizujący ZSRR i komunizm - nie że każdy lewicowiec z zachodu), którzy do tego stopnia idealizują te dwa gangsterskie pseudopaństewka że potrafią twierdzić że to super miejsce dla ludzi LGBT xD

Piekło na ziemii porównywalne chyba tylko z Najlepszymi Koreami.