#Książki #Polecajka #UkochaneRownanieProfesora
“Ukochane Równanie Profesora” (博士の愛した数式) autorstwa Yōko Ogawa.
Książka dość krótka (240 stron) przynależąca do kategorii literatury pięknej. Książka zachęca nas takich opisem:
“Jak przystało na wybitnego matematyka, Profesor ma swoje dziwactwa. Pewnego dnia w progu jego domu pojawia się nowa gosposia z synem, od tej pory nazywanym pieszczotliwie Pierwiastkiem. Wspólne życie pokaże, że znacznie łatwiej napisać skomplikowane równanie niż ułożyć relacje z drugim człowiekiem. Językiem, który pozwoli im zbudować namiastkę rodziny, stają się matematyka i baseball. Ale swoją relację będą musieli odbudowywać co osiemdziesiąt minut…”
(Źródło: lubimyczytac.pl)
Książka w wielkim skrócie opowiada o relacji gosposi oraz jej syna z profesorem matematyki który w wyniku nieszczęśliwego wypadku, doznał uszczerbku na zdrowiu. Jego pamięć “resetuje się” co 80 minut.
Książkę skończyłem czytać jakiś czas temu i przyznam, że jestem bardzo zadowolony. Dzieło to, w swojej prostocie przekazuje naprawdę wiele. Nie jest ono przeznaczone jedynie dla miłośników matematyki, lecz dla każdego z nas.
Książka nie jest na tyle wzruszająca, na ile mogłem obstawiać przed jej przeczytaniem. Mimo wszystko ukazane w niej relacje, problemy oraz zagadnienia, wciągają czytelnika. Nie nudzimy się, wydarzenia bowiem są na tyle dynamiczne, że cały czas dzieje się coś, co przykuje naszą uwagę. Z uwagi na to, że całe dzieło jest dość krótkie, jesteśmy zdolni by przeczytać je w jeden wieczór. Ciekawym motywem jest sam aspekt matematyki w całym dziele. Dla takiej osoby jak ja, gdzie matematyka nie jest najmocniejszym przedmiotem w szkole, niektóre pojęcia był dość obce. Czytając jednak, zapomniałem o tym, gdyż wszystkie problemy matematyczne, przedstawione są w bardzo ciekawy sposób. I sama postać profesora przykuwa sporą uwagę. Ah… ileż bym oddał by to właśnie taki matematyk uczył mnie w liceum czy podstawówce. Postacie Gosposi oraz jej syna, również zwracają naszą uwagę.
Bardzo szybko możemy pokochać naszych bohaterów, gdyż nie ma w nich niczego co może odpychać. Również i realia życia w państwie orientu są bardzo dobrze ukazane, jednak nie ma to aż tak wielkiego znaczenia.
Jakże więc podsumować dzieło “Ukochane Równanie Profesora”? Książka godna polecenia. Warto poświęcić ten “jeden wieczór” na to, by poznać całą historię dogłębnie. Moje osobiste odczucia są bardzo pozytywne.