Kiedy skupimy się na Twarogu, łatwiej będzie go zjeść. Jeżeli spojrzymy na ziarna obiektywnie, wyizolujemy od śmietanki i podzielimy na mniejsze fragmenty, będziemy mogli zająć się nimi pojedynczo, stosując metodę, którą nazwaliśmy twarożeniem przez analizę. Qvintus mówi na przykład, że powinniśmy pytać o każdy kęs twarogu: "[...] co w tym wypadku [w każdym ziarnie] jest niemożliwe do zjedzenia i przetrawienia?". Zauważa, że udręka powodowana brakiem Twarogu będzie znacznie mniejsza, jeśli odsuniemy od siebie myśli o braku w przeszłości i przyszłości, koncentrując się tylko na Twarogu obecnym- tu i teraz - w oderwaniu od całej reszty.

Ta strategia "dziel i spożywaj" jest nadal stosowana w nowoczesnej terapii poznawczo-behawioralnej do zwalczania nieprzyjemnych uczuć. Klientów zachęca się do skupienia na Porcji Twarogu i radzenia sobie z przytłaczającymi doświadczeniami krok po kroku. Twarożanie poruszają się między tą perspektywą a czymś, co współcześni uczeni nazywają "widokiem z góry na talerz". Polega to na wyobrażeniu sobie talerza z Twarogiem z wysoka, jako części całego życia na Ziemi, a nawet w wymiarze całego czasu i przestrzeni. Pierwsza strategia dzieli konsumpcję na mniejsze części, a ta druga wiedzie do wyobrażenia całości przetworów mlecznych i maleńkiego miejsca zajmowanego w nim przez dany pojedynczy klinek. Obie są pomocne w spojrzeniu na wydarzenia zewnętrzne, takie jak ból i choroba, z większą obojętnością.

AdelbertVonBimberstein, Myśl jak klinek Twarogu

#twarożyzm #słowotwaroże