„Kevin sam w Nowym Jorku” (1992) powszechnie odbierany jest jako familijna komedia; barwna przygoda chłopca, który samotnie przemierza wielkie miasto, unieszkodliwia złodziei i odnajduje rodzinę. Jednak w cieniu slapstickowych gagów można dostrzec drugie, mniej oczywiste znaczenia. Szczególnie intrygująca jest relacja dwóch postaci drugoplanowych: właściciela sklepu z zabawkami, pana Duncana, oraz kobiety z Central Parku.

Na pierwszy rzut oka Duncan i kobieta z parku to zupełnie niezależne figury. On - ciepły, hojny przedsiębiorca. Ona - samotna, wykluczona, żyjąca wśród ptaków. Jednak film subtelnie podsuwa przesłanki, że ich losy mogą być ze sobą splecione.

Duncan, zapytany przez Kevina o dzieci, odpowiada wymijająco: nie ma własnych, choć jego życie ewidentnie poświęcone jest dziecięcej radości. Gołębiarka natomiast opowiada, że miała kiedyś rodzinę, lecz trudności sprawiły, że została opuszczona. Te fragmenty, choć nigdy niewyjaśnione, tworzą echo wspólnej, niespełnionej przeszłości.

Najbardziej sugestywnym elementem jest jednak scena z turkawkami. Duncan daje Kevinowi dwie figurki, tłumacząc, że jeśli podaruje jedną komuś wyjątkowemu, ta więź przetrwa na zawsze. Kevin przekazuje jedną gołębiarce - postaci, która najbardziej potrzebuje dowodu, że ktoś wciąż wierzy w jej wartość.

Jeżeli odczytamy to szerzej, turkawki nabierają wymiaru pojednania. Duncan poprzez Kevina być może nieświadomie obdarowuje swoją dawną miłość. To nie tylko gest przyjaźni chłopca wobec kobiety, lecz także symboliczny pomost między dwojgiem dorosłych, którzy kiedyś stracili szansę na wspólne życie.

W tej interpretacji Kevin staje się nie tylko sprytnym bohaterem własnej opowieści, lecz także narzędziem losu, który scala to, co zostało rozdarte. Jego niewinność i bezinteresowność pozwalają dorosłym postaciom na odkupienie win i uzdrowienie przeszłości.

Oficjalny finał filmu skupia się na spotkaniu Kevina z rodziną. Jednak w tle, dzięki symbolice turkawek, pozostaje otwarte pytanie: czy Duncan i kobieta z parku, choć nigdy nie spotykają się na ekranie, zostali ponownie połączeni, choćby duchowo?

To nieopowiedziana, ukryta opowieść o miłości, która przetrwała mimo rozstania, i o dziecku, które nieświadomie, w metafizyczny sposób, pomogło dwójce dorosłych odnaleźć siebie nawzajem.

#filmy #teoriespiskowe #ciekawostki