Dreyfusardzi to osoby, które popierały kapitana Alfreda Dreyfusa w czasie słynnej afery Dreyfusa we Francji pod koniec XIX wieku.

Tło historyczne

W 1894 roku kapitan Alfred Dreyfus, żydowskiego pochodzenia oficer armii francuskiej, został fałszywie oskarżony i skazany za szpiegostwo na rzecz Niemiec. Dowody były słabe i sfałszowane, a do wyroku przyczyniły się antysemityzm i tajemniczość wojskowa.

Dreyfusa zesłano na Wyspę Diabelską – kolonię karną o bardzo surowych warunkach.

Dwa obozy: Dreyfusardzi i anty-Dreyfusardzi

Dreyfusardzi 1.

Wierzyli w sprawiedliwość, prawdę i rządy prawa.

Domagali się ponownego procesu i publicznie potępiali antysemityzm.

Do znanych Dreyfusardów należeli m.in.:

Émile Zola, autor słynnego listu „J’accuse…!” („Oskarżam…!”), który wstrząsnął opinią publiczną.

Jean Jaurès, przywódca socjalistów.

Wielu liberałów, republikanów i intelektualistów, którzy bronili wolności obywatelskich i świeckiego państwa.

Politycznie byli związani z lewicą, radykalnymi republikanami i postępowymi intelektualistami. -

Anty-Dreyfusardzi 1.

Popierali armię, Kościół i władzę państwową, twierdząc, że Dreyfus jest winny. -

W ich szeregach byli monarchiści, konserwatyści, katolicy i nacjonaliści.

Uważali Dreyfusardów za niepatriotycznych i antyfrancuskich.

Znaczenie polityczne

Afera Dreyfusa (1894–1906) głęboko podzieliła Francję i przekształciła jej scenę polityczną.

Umocniła lewicę republikańską i ideę świeckiego, demokratycznego państwa.

Osłabiła wpływy armii i Kościoła katolickiego w polityce francuskiej.

Termin „Dreyfusard” stał się symbolem osoby, która broni praw człowieka, sprawiedliwości i rozumu przeciwko uprzedzeniom i autorytaryzmowi.