Dzień dobry się z Państwem,

Tak sobie pomyślałem, że może poza startowaniem w "nasonetach" i "naczteryrymach" podzielę się od czasu do czasu swoimi innymi grafomańskimi wybrykami. Poniżej wiersz, który ułożyłem dla taty, jako jeden z elementów prezentu na jego 70 urodziny.

Sens życia

W trakcie codziennych, porannych ablucji, 

Inaczej mówiąc - po prostu przy myciu,

Wpadło Wieśkowi, wśród myśli polucji,

Pytanie: “Co najważniejsze jest w życiu?!”

Może dom z płotem z drogiego kamienia,

By zielenieli z zazdrości sąsiedzi?

Czy jednak pycha nie plami sumienia?

Nieważne! - wypiorę je na spowiedzi!

Azaliż biznes, rodzinny, wspaniały,

Mocny fundament sukcesji pokoleń,

Lecz dzieci wzięły i powyjeżdżały,

Jeden i drugi - niewdzięczne pacholę!

A zatem żona, rozsądku strażnica,

Co mi podporą przez całe jest życie,

Tymczasem ona, niecna czarownica,

Z całą rodziną spiskuje wciąż skrycie!

I gdy tak w wannie otula go para,

W potoku myśli zanurza się szumie,

To choć hipotez niezliczona miara,

Co najważniejsze? - przesądzić nie umie.

Lecz drogi tato odrzuć wszelkie troski,

Nie warto nimi zaprzątać swej głowy,

Bo w życiu ważne są tylko drobnostki,

Jak - miękki papier toaletowy.

Własne wypociny będę oznaczał tagiem #endorfiki - można czarnolistować

#zafirewallem #tworczoscwlasna