Ciekawy artykuł z 16 listopada z licznymi odniesieniami do źródeł.

#rosja #ukraina #rosja

Co upadek Pokrowska oznaczałby dla Ukrainy — i Rosji

W związku z tym, że Rosja wysyła ogromne siły do Pokrowska, aby ostatecznie zdobyć to wschodnie miasto kopalniane, pojawiają się pytania o to, co wydarzy się dalej i czy Ukraina jest na to gotowa.

Korzystając z mglistej pogody , która utrudnia dronom rozpoczęcie ofensywy, wojska rosyjskie próbują zakończyć trwającą już ponad rok bitwę.

Według Pasi Paroinena, analityka z fińskiej organizacji zajmującej się analizą oprogramowania open source Black Bird Group, po zdobyciu pozostałości Pokrowska wojska rosyjskie najprawdopodobniej ruszą w kierunku miasta Dobropilla na północy.

Paroinen powiedział, że Rosja prawdopodobnie spróbuje również wkroczyć głębiej w sąsiedni obwód dniepropietrowski, w kierunku miasta Mieżowa na zachodzie, ale jej główny nacisk pozostanie na obwodzie donieckim. Uważa, że wojska rosyjskie będą próbowały odbić obszary na wschód od Dobropola, które zajęły podczas sierpniowego ataku, ale utraciły w wyniku ukraińskich kontrataków.

Jednak niezależnie od zdolności bojowej Rosji po zdobyciu Pokrowska i krótkiej przerwy operacyjnej, która prawdopodobnie nastąpi później, stan ukraińskich jednostek tam rozmieszczonych wyznaczy tempo przyszłych bitew, podkreślił Paroinen.

„Wiele będzie zależało od stanu sił ukraińskich po bitwie pod Pokrowskiem i Myrnohradem” – powiedział Paroinen dziennikowi „Kyiv Independent”. „Myślę, że kluczowe pytanie brzmi: czy warto było utrzymać te miasta, które teraz są bardzo trudne do utrzymania i obrony?”

Według ukraińskiej grupy DeepState, zajmującej się monitoringiem pola walki, wojska rosyjskie zbliżają się do ukraińskiego kotła , pozostawiając jedynie około 10-kilometrową (około sześciu mil) lukę, która umożliwia Ukrainie dalsze dostarczanie żołnierzy i sprzętu do Pokrowska i Myrnohradu. Rosja tradycyjnie stosowała taktykę okrążania, aby ostatecznie wymusić wycofanie się Ukrainy.

Od czasu zdobycia Awdijiwki , miasta położonego około 45 kilometrów (około 28 mil) na południowy wschód, w lutym 2024 r., wojska rosyjskie stopniowo zbliżały się do Pokrowska i pod koniec roku dotarły na obrzeża miasta.

Nie jest jasne, jak długo Ukraina utrzyma Pokrowsk. Prezydent Wołodymyr Zełenski powiedział pod koniec października, że w rejonie Pokrowska wojska rosyjskie przewyższają liczebnie wojska ukraińskie osiem do jednego. 7. Korpus Ukraińskich Sił Powietrzno-Szturmowych, rozmieszczony w tym rejonie, przyznał 12 listopada, że niedawny zakrojony na szeroką skalę atak Rosji na Pokrowsk z użyciem lekkich pojazdów zakończył się „częściowym sukcesem”.

Is Ukraine prepared?

Jak powiedział Paroinen, powołując się na zdjęcia satelitarne, za Pokrowskiem Ukraina najwyraźniej przygotowała „bardzo skomplikowaną sieć” licznych rowów przeciwpancernych i przeszkód w postaci Zębów Smoka, aby zapobiec dalszemu przełamaniu obrony przez Rosjan.

Chociaż „najważniejsze” umocnienia obronne wydają się być już zbudowane, zdjęcia satelitarne nie pokazują wyraźnie małych stanowisk piechoty, powiedział Paroinen. Dodał, że „trudno sobie wyobrazić”, że Ukraina ich nie zbudowała, skoro miała na to wystarczająco dużo czasu.

Fortyfikacje od dawna stanowią słaby punkt armii ukraińskiej. Po zajęciu Awdijiwki przez Rosję w 2024 roku, jej wojska kontynuowały natarcie, co wzbudziło obawy o to, czy Ukraina odpowiednio przygotowała się na upadek miasta. Na obszarach oddalonych od frontu, takich jak północno-wschodni obwód sumski i dniepropietrowski, Rosja mogła nagle otworzyć nowe fronty. Żołnierze później wyrazili oburzenie działaniami armii ukraińskiej i lokalnych władz odpowiedzialnych za budowę fortyfikacji, podczas gdy w innych miejscach toczyły się walki.

Po zakończeniu bitwy o Pokrowsk, rozmieszczone tam jednostki ukraińskie będą „bardzo wyczerpane i bardzo uszczuplone”, ponieważ obrona okrągłego wybrzuszenia wymaga większych sił niż liniowa linia frontu, wyjaśnił Paroinen. Utrzymują oni ukraińskie zagłębie od ponad miesiąca, pomimo niezwykle skomplikowanych szlaków zaopatrzeniowych.

Nie jest jasne, czy ukraińską armię stać na wysłanie rezerw, aby zastąpić wyczerpane walkami brygady, które od dawna walczyły w rejonie Pokrowska. Gdy Awdijiwka miała wpaść w ręce Rosji, Ukraina była w stanie wysłać tam oddział elitarnej 3. Brygady Szturmowej, aby umożliwić ewakuację wojsk. Serhij Hrabski, emerytowany ukraiński pułkownik i analityk wojskowy, powiedział pod koniec października, że wojsku najbardziej brakuje dobrze wyszkolonych rezerw.

Zdaniem Paroinena, jeśli utrzymanie strefy takiej jak ta wokół Pokrowska okaże się dla Ukrainy zbyt kosztowne, bitwa może stać się dla Rosji „całkiem dobrą” okazją do stoczenia wojny na wyniszczenie.

Wiele jednostek broniących sektora Pokrowska, takich jak 25. Brygada Powietrznodesantowa 7. Korpusu, walczyło w innych zapalnych punktach wojny, zanim zostały wysłane do Pokrowska. Po wielu bitwach, wiele z tych doświadczonych brygad zmaga się bardziej niż kiedykolwiek z uzupełnianiem strat, zwłaszcza w piechocie.

Jednak upadek Pokrowska prawdopodobnie nie wpłynie znacząco na resztę linii frontu, gdyż Ukraina musiała już przenieść swój węzeł logistyczny gdzie indziej, głębiej na tyły, ocenił Paroinen.

Pytanie brzmi, czy Ukraina po upadku będzie miała wystarczającą siłę bojową, aby spowolnić tempo postępów Rosji.

Russia’s next moves

Zdobycie Pokrowska, gdzie znajduje się skrzyżowanie linii kolejowej i autostrady, dałoby Rosji przynajmniej pewne korzyści logistyczne w przyszłych ofensywach, jak twierdzą dwaj zachodni analitycy, z którymi przeprowadzono wywiady. Autostrada M30 to kluczowy szlak łączący miasta położone dalej na zachód w obwodzie dniepropietrowskim, w tym Dniepr, z ostatnimi ukraińskimi bastionami w obwodzie donieckim na północy, takimi jak Konstantynówka.

Choć wojska rosyjskie od zawsze próbowały okrążyć Kostiantynówkę, węzeł komunikacyjny położony około 50 kilometrów (około 30 mil) na północny wschód, prawdopodobnie zintensyfikują ofensywę na Kostiantynówkę po upadku Pokrowska, według Paroinena. Kostiantynówka, która kiedyś była uważana za bezpieczną w obwodzie donieckim , jest obecnie otoczona z trzech stron i cierpi z powodu intensywnych ataków rosyjskich.

Ekspert ocenił, że minie dużo czasu, zanim Rosja będzie mogła wykorzystać kolej do przerzutu wojsk i sprzętu z Doniecka, stolicy regionu. Dodał, że walki muszą zostać przesunięte o co najmniej 20–30 kilometrów (około 12–19 mil), aby zapobiec regularnemu atakowaniu logistyki przez ukraińską artylerię i drony.

Od 2014 r. Pokrowsk jest górniczą stolicą Ukrainy. Kiedyś mieszkało tam około 60 tys. osób, ale obecnie posiada rozległą sieć kopalni głęboko pod ziemią, która mogłaby zapewnić odpowiednie schronienie rosyjskim wojskom.

Austriacki ekspert ds. sztuki wojennej Tom Cooper uważa, że Rosja spróbuje odciąć Kramatorsk, będący od 2014 r. stolicą regionu, przesuwając się z Pokrowska do Pawłohradu w obwodzie dniepropietrowskim, a jednocześnie będzie atakować od północy, posuwając się w kierunku Izium.

Na razie nieustanne ataki Rosji na Pokrowsk trwają.

Ukraiński analityk wojskowy Ołeksij Hetman powiedział, że Rosja próbuje wysłać do Pokrowska tyle grup sabotażowych, aby było tam co najmniej 1000 ludzi, a następnie przeprowadzić atak od środka.

„(Rosyjskie wojska) próbują znaleźć słabsze miejsce do obrony, aby móc wysłać tam znaczną ilość sił i środków, czyli ludzi i sprzętu” – powiedział Hetman dziennikowi Kyiv Independent.

Ukraiński Siódmy Korpus poinformował 11 listopada, że w Pokrowsku stacjonuje ponad 300 żołnierzy rosyjskich.

Hetman podkreślił, że nie należy przeceniać zdolności bojowych Rosji, wyjaśniając, że Rosja wysłała jedną czwartą swojej armii, aby zdobyć Pokrowsk, a bitwy trwają już półtora roku.

Cooper jest jednak bardziej pesymistycznie nastawiony do przyszłości, gdyż zdobycie Pokroska oznaczałoby, że Rosja, której armia w dużym stopniu opiera się na kolei, przejęłaby kluczowy węzeł kolejowy.

„Pokrowsk prawdopodobnie będzie bardzo ważnym miejscem lub czymś w rodzaju ośrodka, z którego zamierzają kontynuować ofensywę” – powiedział Cooper dziennikowi Kyiv Independent.

„Teraz pytanie brzmi, czy będą podążać w kierunku zachodnim, czy północnym”.