#blackmetal
#folkmetal
#vikingmetal
#sogndalmetal

Wszystkie najlepszego w Walhalii mistrzu!

#folkmetal #filharmonia #islandia #metal #vikingmetal

Zdajecie sobie sprawę z takiego zjawiska, które polega na tym, że pewnego dnia albo muzycy albo menadżerowie zespołu grającego szeroko pojętą muzykę rockową wpadają na pomysł "ale będzie oryginalnie, jak zagramy z orkiestrą symfoniczną!"?
Czasem wychodzi to lepiej, czasem - zdecydowanie częściej - gorzej. Czasem wychodzi to tak bardzo źle i żenująco jak Dave Mustaine & San Diego Symphony

Ale tutaj wyszło dobrze. Kwestia materiału źródłowego - taki pogański folk metal pasuje do tego, do czego dzisiaj jesteśmy przyzwyczajeni w wykononiu różnych orkiestr

Cały koncert

https://www.youtube.com/watch?v=TplbifmulaY

1 lipca 1983 roku ukazał się drugi album heavymetalowej grupy Manowar zatytułowany Into Glory Ride. Wydany został on przez wytwórnię Megaforce, z którą muzycy zespołu podpisali kontrakt własną krwią. Niebagatelne znaczenie miała też zmiana na stanowisku perkusisty - zamiast Hamzika miejsce to zajął potężny Scott Columbus. I piszę to poważnie - Scott musiał grać na bębnach ze stali nierdzewnej (które ochrzczone zostały jako Drums of Doom), ponieważ te standardowe rozpadały się pod wpływem jego uderzeń.
Jego bębnienie miało spory wpływ na wygląd zamieszczonych na omawianym albumie kompozycji. W porównaniu do niedawno omawaniego przeze mnie debiutu, utwory są cięższe, posępne, a surowe brzmienie tylko podkręcało monumentalną aurę wyzierającą z Into Glory Ride. Choć otwierający go Warlord jest wyjątkiem - to jeszcze standardowy, dość żwawy utwór. Natomiast potem zaczyna się jazda - Secret of Steel to kompozycja osadzona na świetnym, rozedrganym riffie zachwycająca znakomitymi wokalami Erica Adamsa. Dalej także same rarytasy - Gloves of Metal ze znakomitym riffem z flażoletami, Gates of Valhalla z cudowną solówką Rossa the Bossa, odjechane i zimne Hatred, wreszcie epickie ciosy na pozerów w postaci Revelation (Death's Angel) i rozbudowane March for Revenge (By the Soldiers of Death) z powalającą, rozbudowaną solówką gitarową.
Tak oto powstała jedna z najlepszych pozycji w dyskografii grupy, która miała spory wpływ na powstanie epickiego odłamu heavy metalu oraz położyła podwaliny pod viking metal, który ostatecznie stworzył pewien szwedzki muzyk.
https://www.youtube.com/watch?v=A64jGl84s34
#muzyka #metal #heavymetal #vikingmetal #tegodniawmetalu #manowar

16 kwietnia 1990 roku na rynku ukazała się piąta płyta szwedzkiego zespołu metalowego Bathory zatytułowana Hammerheart. Jak wiadomo, projekt Thomasa "Quorthona" Forsberga zaczynał od grania pełnego siarki black metalu, by na wysokości Blood Fire Death zwrócić się w stronę wiking metalu. I o ile ten album był jeszcze wyładowany elektryzującą mieszanką black i thrash metalu, tak Hammerheart to już krok w nowe, ekscytujące rejony twórczości Bathory.
Trwające łącznie 55 minut 8 kompozycji to epicka podróż do świata nordyckich wierzeń i wikingów. Z każdej sekundy tej płyty bije majestatyczność, potęga i dostojność. Czy to przesiąknięty patosem, obleczony w znakomity chóralny refren Baptised in Fire and Ice, czy to rozpoczynający płytę dźwiękami oceanu i partią czystej gitary Shores in Flames, czy to wreszcie wieńczący płytę przeepicki One Rode to Asa Bay - każdy numer jest naładowany emocjami i skandynawską atmosferą. Na uwagę zasługuje też wokal Quorthona - zamiast siarczystych, jadowitych wokaliz zaczął śpiewać czysto, a jego partie idealnie pasują do aury wyzierającej z Hammerheart.
Dziś album ten to pomnik, dzieło wielkie iponadczasowe, którego klimat i piękno są nie do opisania. To album, który do dzisiejszego dnia podczas słuchania przyprawia o ciary na całym ciele.
https://www.youtube.com/watch?v=cE-UIbpag3I
#metal #muzyka #blackmetal #vikingmetal #bathory

jak na świetny band przystało - rozjebali się po pierwszym albumie
#folkmetal #vikingmetal i #blackmetal dla zasięgu
https://www.youtube.com/watch?v=9NJDpMx-KfQ