#ancientrome

0
1872

Spoliarium - miejsce gdzie trzymano zwłoki gladiatorów


Przed wejściem na arenę rzymskich amfiteatrów znajdowała się specjalna przestrzeń - tzw. spoliarium. W miejscu tym przetrzymywano zwłoki poległych gladiatorów, które pozbawiano broni i uzbrojenia. Broń i wyposażenie poległych były przekazywane właścicielowi niewolników lub do lokalnej zbrojowni (armamentarium).

Co się działo następnie z ciałami? Najprawdopodobniej rzucano je na pożarcie dzikim zwierzętom lub masowo grzebano poza miastem. Bardziej zasłużeni i popularniejsi wojownicy mogli liczyć na prestiżowy pochówek.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/spoliarium-miejsce-gdzie-trzymano-zwloki-gladiatorow/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

eb645385-f0ed-4b8d-aaa0-0f7f0065de0c
LondoMollari

Co się działo następnie z ciałami? Najprawdopodobniej rzucano je na pożarcie dzikim zwierzętom lub masowo grzebano poza miastem. Bardziej zasłużeni i popularniejsi wojownicy mogli liczyć na prestiżowy pochówek.

@imperiumromanum Mówiąc o tym warto nadmienić, że śmierć gladiatorów nie była zjawiskiem powszechnym i masowym tak jak to lubi przedstawiać Hollywood. Z reguły gladiatorzy nie ginęli - nikomu nie opłacałoby się organizować zawodów, gdyby każde oznaczały masową śmierć szkolonych przez wiele lat zawodników.

Zaloguj się aby komentować

Amfiteatr Flawiuszów na monecie rzymskiej


Moneta rzymska ukazująca na rewersie Amfiteatr Flawiuszów. Obiekt datowany na początek lat.80 I wieku n.e.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/amfiteatr-flawiuszow-na-monecie-rzymskiej/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

da7f3024-e558-40c3-9290-a3dc902b41ac

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie


11 stycznia


• 347 n.e. - urodził się Teodozjusz I Wielki, ostatni cesarz rzymski całego Imperium Rzymskiego, władający zarówno wschodnią jak i zachodnią częścią cesarstwa. Znakomity wódz. Po klęsce Rzymian pod Adrianopolem (378 n.e.) mianowany przez cesarza Gracjana współrządcą (augustem) we wschodniej części cesarstwa. Na drodze układów i zwycięstw osadził Gotów między Dunajem i Bałkanami (382 n.e.), wcielając ich do wojska rzymskiego. W 395 roku podzielił Imperium Romanum na wschodnie - greckie (przypadło Arkadiuszowi) i zachodnie - łacińsko-romańskie (otrzymał je Honoriusz).


Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/


#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki

de276090-279e-4600-bf98-ddf0120e7f4f

Zaloguj się aby komentować

Figurka rzymska aktora tragicznego


Rzymska statuetka wykonana z kości słoniowej przedstawiająca aktora tragicznego. Figura przedstawia prawdopodobnie aktora w tragicznej roli kobiecej, w masce, kostiumie i peruce. Obiekt datowany na I wiek n.e.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/figurka-rzymska-aktora-tragicznego/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

8e2e2a7f-22c3-4328-bcb4-e4929a769450

Zaloguj się aby komentować

Kwintus i Pomponia - ciężki związek

Sprzeczki małżeńskie i niedopasowanie małżonków nie jest przypadłością jedynie czasów współczesnych. Dowodem na to może być związek małżeński z bliskiego kręgu rodzinnego Cycerona.

Z pewnością jednym z bardziej żałosnych związków małżeńskich w Rzymie, o którym zachowały się informacje (za sprawą listów Cycerona), jest małżeństwo brata Cycerona - Kwintusa oraz Pomponii - siostry przyjaciela Cycerona, Attyka. Co ciekawe, w listach obwiniana jest głównie kobieta.

Cyceron przytacza chociażby sytuację, kiedy w domu Kwintusa i Pomponii miała miejsce uczta. Ponoć w jej trakcie, w obecności gości, kobieta miała warknąć: "Czuję się jak obca we własnym domu". Kwintus miał na to odpowiedzieć skarżąco: "Widzicie, co muszę znosić każdego dnia!". Ponoć ich ciężki związek przetrwał o dziwo 25 lat. Ostatecznie para się rozwiodła, a sam Kwintus miał podsumować: "Nie ma nic lepszego niż nie musieć dzielić z nikim łoża".


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/kwintus-pomponia-ciezki-zwiazek/

#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

2a2ffcda-18e2-4b40-b2ba-a56ff1c7e4cd
cebulaZrosolu

@imperiumromanum włosy tego typa po prawo napawają mnie niepokojem...


Trypofobia

vredo

@cebulaZrosolu Taka wizja artysty, może to miało przedstawiać łupież?

cebulaZrosolu

@vredo nie wiem ale serio mnie takie rzeczy niepokoją xD

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie


10 stycznia


• 49 p.n.e. - Juliusz Cezar przekroczył Rubikon czym rozpoczął wojnę domową. Cezar wypowiedział słynne słowa - Kości zostały rzucone! - podczas przekraczania rzeki Rubikon, będącej symboliczną granicą pomiędzy Galią a Italią. W prawie rzymskim obowiązywał legiony zakaz przekraczania tej granicy, a ponieważ Cezar tą regułę złamał, było to de facto wypowiedzenie wojny. W ten sposób rozpoczął wojnę domową, która zakończyła się jego triumfem i pokonaniem swojego głównego rywala - Pompejusza.

• 69 n.e. - Galba adoptował, a więc wyznaczył na swojego następcę, Lucjusza Pizona.

• 381 n.e. - przyjęto edykt Teodozjusza I, który uznawał niceańskie wyznanie wiary za prawnie obowiązujące w państwie.


Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/


#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki

71146f82-cc0f-4a43-87b7-bd42fe993bc3
TheLikatesy

@imperiumromanum Alea iacta est!

Zaloguj się aby komentować

Lekarze nie mieli najlepszej opinii w antycznym Rzymie


Antyczni Rzymianie pierwotnie nie darzyli lekarzy wielkim szacunkiem. Ich wiedza i ewentualne remedia pochodziły z życia wiejskiego. Leczono za pomocą prostych domowych środków. Katon Starszy pisze, iż stosowną wiedzą powinien dysponować ojciec rodziny - pater familias.

Tak Plutarch ukazuje jego podejście do medycyny:

A sobie sam napisał zbiór przepisów, według którego osobiście leczył i pielęgnował chorych domowników. Nigdy nie stosował dłuższego poszczenia. Choremu dawał jarzynę ze strzępkami mięsa kaczki, dzikiego gołębia albo zająca. To miało być dla słabych lekkie i odpowiednie. Tylko że po ich spożyciu ma się liczne sny. Ale przy takim leczeniu i takiej diecie, mówił, i on sam jest zdrowy, i w zdrowiu utrzymuje swoich ludzi w domu.

- Plutarch z Cezarei, Katon Starszy, 23

Pierwszymi lekarzami byli często greccy niewolnicy (servi medici). Rzymianinowi nie wypadało wykonywać tej profesji. Mnóstwo też było szarlatanów, niedouczonych znachorów i magików.

W II wieku p.n.e. sukces chirurga ran Archagatosa przetarł szlak innym lekarzom, jednak ze względu na swoje działania, które łączyły się z silnym bólem u pacjentów nadano mu przydomek Carnifex, czyli "kata".

Społeczeństwo rzymskie z dużą nieufnością odnosiło się do cudzoziemskich lekarzy. Swoje zdanie na temat greckich lekarzy przedstawił Katon Starszy. W swoim liście do syna pisze:

(...) o Grekach tych powiem (...), jest to rodzaj ludzi bardzo niegodziwych, nie dających się pouczyć... A tym bardziej gdy nam swoich lekarzy ześle. Ci sprzysięgli się między sobą zgładzić wszystkich barbarzyńców lekarstwem (...) I za to każą sobie płacić, aby ufność pozyskać i tem łatwiej mordować... Zakazuje ci tedy mieć związki z lekarzami (...).

- Pliniusz Starszy, Historia naturalna, 29.13–14

Wielu Rzymian korzystało z usług podejrzanych medyków oferujących tajemnicze maści, eliksiry lub wznoszących modły do bogów. Z czasem w państwie rzymskim powstała swego rodzaju rywalizacja między lekarzami, którzy chcąc zdobyć sławę przepisywali różnego rodzaju lekarstwa i zalecenia dla chorego, co nierzadko kończyło się dla niego śmiercią. Ciekawy fragment pozostawił Pliniusz Starszy.

Widocznie lekarze staczali ciężkie walki i często przegrywali, albowiem na jednym z grobowców znajdujemy napis Iatronices, co znaczy – "zwycięzca lekarzy". (...)Nikczemne około chorych kłótnie, gdy jeden z drugim nie zgadza się. Stąd też ten głośny napis na pomniku pewnego nieszczęśliwego: "Zabiła mnie wielka liczba lekarzy".

- Pliniusz Starszy, Historia naturalna XXIX, 5


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/lekarze-nie-mieli-najlepszej-opinii-w-antycznym-rzymie/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

89dfebcf-057f-4d5f-91cf-48c6caa9a19f

Zaloguj się aby komentować

Mozaika Barberini


Nieopodal Rzymu w mieście Palestrina (tym, którzy czytali „Liwię”, znanym jako Praeneste…) znajduje się niewielkie muzeum archeologiczne umiejscowione tam, gdzie kiedyś stała słynna na całą Italię świątynia Fortuny Primigenii. W jego najwyższej sali umieszczono tzw. Mozaikę Barberini, czyli najlepszy dowód, że muzea w mniejszych miejscowościach też mogą kryć prawdziwe skarby i że warto je odwiedzać.

Mozaika przedstawia krajobraz Egiptu. Nie jest to jakieś konkretne miejsce, a raczej „symboliczna widokówka” przypominająca nasze turystyczne kolaże reklamowe. Na jednym obrazie artyści-rzemieślnicy umieścili różne charakterystyczne elementy egipskiego pejzażu: od źródeł Nilu wysoko w górach (górna część mozaiki) po krajobrazy w delcie. Krajobraz możemy interpretować jako wijącą się rzekę albo jako Nil podczas wylewu. Widzimy mieszankę kulturową okresu ptolemejskiego: hellenistyczne świątynie o smukłych kolumnach obok tradycyjnych, przysadzistych sanktuariów z wysokimi pylonami i wielkimi posągami po obu stronach bramy wejściowej. Mamy tam rozbawionych ludzi podczas bankietu (od razu pojawia się skojarzenie z dionizyjskim lub bachicznym upojeniem) obok kapłanów niosących posąg bóstwa w oficjalnej procesji.

Mozaika Barberini to prawdziwa skarbnica scenek rodzajowych, dzięki którym możemy sobie lepiej wyobrazić świat ptolemejskiego Egiptu. Dolna część do nawiązania do społeczeństwa i kultury materialnej Egiptu. Tam możemy zobaczyć np.:

łodzie trzcinowe i rybaków łowiących ryby,żołnierzy w wojskowym okręcie wiosłowym,myśliwych polujących (z łodzi!!!) na hipopotamy,podróżnika na osiołku ze sługą poruszającym się pieszo,wieśniaka w przydomowej zagrodzie,statek żaglowy przybijający do portu,pasterza pojącego bydło,rolników młócących zboże (?)grupę żołnierzy pod baldachimem jakiejś reprezentacyjnej budowli.Górna część, to raczej nawiązanie do przyrody symbolizowanej przez wielką liczbę zwierząt: lwy, nosorożce, gazele, węże, krokodyle, małpy, hieny. Co ciekawe, jako że Rzymianie z większością tych zwierząt nie mieli wcześniej kontaktu, pod większością z nich dodano po grecku podpisy ułatwiające obserwatorom ustalenie, na wizerunek jakiego zwierzęcia spoglądają.

Historia mozaiki jest bardzo ciekawa. Znaleziono ją w Palestrinie, u stóp wzgórza, w budynku przyległym do antycznego forum. Jak możecie domyślić się po kształcie, zdobiła podłogę pomieszczenia z niszą w ścianie. Jest ogromna: mierzy około 6,5 metra na 5,3 metra, ma więc powierzchnię ponad 30 metrów kwadratowych!

Nie jest pewne, kiedy ją stworzono, ale przypuszcza się, że powstała jeszcze przed podbojem Egiptu przez Rzym, zapewne pod koniec II wieku lub na początku I wieku p.n.e. To o tyle ciekawe, że tematyka egipska stała się bardzo modna nieco później, gdy Egipt stał się rzymską prowincją, więc w pewnym sensie Mozaika Barberini wyprzedzała modę. Możliwe, że jest kopią jakiejś innej, starszej mozaiki greckiej. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można powiedzieć, że nie wykonali jej miejscowi mozaikarze, ale zapewne fachowcy sprowadzeni z Aleksandrii. Nigdzie nie natrafiłem na żaden ślad na ten temat, ale zastanawia mnie, czy jest możliwe, by mozaikę wykonano pierwotnie gdzieś na Wschodzie i przywieziono do Praeneste jako łup wojenny.

Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że być może właśnie Mozaikę Barberini miał na myśli Pliniusz Starszy, gdy pisał w swej Historii Naturalnej, że „mozaiki zaczęto stosować już czasów Sulli. Do dzisiaj istnieje jedna wykonana z bardzo małych kostek, umieszczona przez niego w świątyni Fortuny w Praeneste”.

Niestety po jej odkryciu na początku XVII wieku została zdjęta z podłogi w dosyć brutalny sposób, który spowodował jej poważne uszkodzenia. To, co dzisiaj oglądamy, jest wynikiem jej ponownego złożenia i uzupełnienia brakujących fragmentów w połowie XVII stulecia (na szczęście przed jej oddzieleniem od podłoża wykonano szczegółowe rysunki). Widać to wyraźnie na zdjęciach robionych z mniejszej odległości, gdzie różnice w wielkości kostek i ich barwie są niekiedy bardzo wyraźne. Jednak pamiętajmy, że mozaika była wielokrotnie naprawiana i uzupełniania jeszcze w starożytności, więc wiele z tych dających się zaobserwować różnic pochodziło jeszcze z czasów cesarstwa rzymskiego.

Tak czy inaczej, jeżeli będziecie w pobliżu Palestriny, nie omińcie miejscowego muzeum archeologicznego! Warto!


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/mozaika-barberini/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

af90be7b-0498-4eab-a176-fa18d9b8b9ed

Zaloguj się aby komentować

Recenzja: "Rzym i Jerozolima"


Aleksander Krawczuk, wybitny polski historyk i autor wielu cenionych publikacji o starożytności, w latach .60 i 70 XX wieku napisał trzy książki „Herod, król Judei”, „Tytus i Berenika” oraz „Rzym i Jerozolima”, które poświęcone są relacjom rzymsko-żydowskim. Wydawnictwo ISKRY wydało wszystkie trzy pozycje pod zbiorczym tytułem „Rzym i Jerozolima”.


Książka, jak nazwa wskazuje, skupia się na ukazaniu skomplikowwanych relacji Rzymian i Żydów. Autor wybrał sobie jako cezurę czasową – okres między 63 rokiem p.n.e., kiedy to Pompejusz wkroczył do świątyni jerozolimskiej, po rok 70 n.e. kiedy w Rzymie rządził Tytus Flawiusz i finalnie stłumiono powstanie żydowskie. Autor zwraca uwagę na spory polityczne, doktrynalne i porusza szeroki zakres zagadnień polityczno-społeczno-religijnych.


Na uwagę zasługuje głęboka wiedza autora i jego umiejętność dostrzegania niuansów. Krawczuk wnikliwie analizuje przyczyny napięć między Rzymianami a Żydami i ich konsekwencje dla obu stron, co czyni tę książkę niezwykle interesującą. Czytelnik otrzymuje także dużą porcję informacji o rodzącym się chrześcijaństwie, a także pobocznych tematach jak np. walka o władzę po śmierci Nerona. Wszystko to autor przedstawia w niezwykle barwny sposób, unikając naukowego i ciężkiego języka, co dowodzi że dzieło jest dla każdego.


Książka liczy ponad 600 stron treści. Na końcu każdej części znajdziemy przypisy (szkoda że nie umieszczono ich na dole stron) i źródła wykorzystane; na końcu całej publikacji spis treści oraz chronologię z ważniejszymi wydarzeniami w relacjach rzymsko-żydowskich, od 63 roku p.n.e. po rok 70 n.e. Należy docenić bardzo ładne wydanie książki, wyraźną i dużą czcionkę; na minus niestety brak ilustracji czy map poglądowych mogących urozmaicić treść.


Podsumowując, zdecydowanie polecam książkę – to lektura, która wzbogaca wiedzę o skomplikowanych stosunkach Rzymian i Żydów. „Rzym i Jerozolima” to pozycja obowiązkowa dla miłośników historii, ale także dla każdego, kto interesuje się kulturą i dziedzictwem starożytnym. Dzięki Krawczukowi możemy spojrzeć na te dwa światy z perspektywy, która otwiera oczy na ich współczesne dziedzictwo. Co więcej, warto zapoznać się pisarstwem Profesora, który miał prawdziwy dar przekazywania wiedzy.


Gdzie kupić? https://www.poczytaj.pl/ksiazka/rzym-i-jerozolima-krawczuk-aleksander,565430?pp=5

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-rzym-i-jerozolima/


#imperiumromanum #ksiazki #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

ba28cb8f-4986-4c71-b1e1-cdcc55fb34db

Zaloguj się aby komentować

Rzymska łaźnia w Bath


Rzymska łaźnia w Bath w Anglii, znana jako Thermae Aquae Sulis, była ważnym centrum życia społecznego w starożytności. Powstała około 60 roku n.e. wokół naturalnych źródeł termalnych, które Rzymianie uważali za święte, dedykując je bogini Sulis Minerva. Co ciekawe, woda wypływająca z tych źródeł ma stałą temperaturę około 46°C i pochodzi z deszczu, który przenikał przez warstwy geologiczne nawet 10 000 lat temu. Dziś łaźnie są jedną z najlepiej zachowanych rzymskich budowli w Wielkiej Brytanii i przyciągają turystów z całego świata.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-laznia-w-bath/


#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

4a6df0a3-8cf0-4ec7-ac04-443e1e3d364e

Zaloguj się aby komentować

Rzymska maska religijna


Rzymska maska religijna, która zapewne była noszona przez kapłana w trakcie procesji religijnych. Obiekt odkryto w odpływie w rzymskich termach w Bath (Anglia).


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-maska-religijna/


#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

77b16c47-91bc-4232-8a63-8477460dc2ec
motokate

"Jebnę kawusię I będzie git".

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie


9 stycznia


• Obchodzono Agonalia, święto ku czci boga wszelkich początków Janusa. W dniu obchodów Rex Sacrorum składał w ofierze barana w Regia, prosząc boga o przychylność oraz ochronę przed złem i śmiercią. Nazwa święta pochodzi od pytania, które przed złożeniem ofiary zadawał zebranym kapłan: "Agone?"} czyli "czy mam uśmiercić?".

• 400 n.e. - Aelia Eudoksja, żona cesarza wschodniorzymskiego Arkadiusza, otrzymała tytuł Augusty.


Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/


#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki

9dc025f6-d29b-41a8-81f3-945badc5bb5f

Zaloguj się aby komentować

Marmurowa głowa Bachusa


Rzymska marmurowa głowa boga Bachusa. Obiekt datowany na I p.n.e. - I wiek n.e.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/marmurowa-glowa-bachusa/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

9059d4c8-28e5-46ef-8664-3e693057b2a4

Zaloguj się aby komentować

Sposoby prowadzenia działalności gospodarczej w Rzymie. Spółki


Spółki rozumiane dziś jako podmioty prawa handlowego z osobowością prawną nie istniały w starożytnym Rzymie, natomiast istniała podobna instytucja prawna, której echa znajdziemy w dzisiejszym prawie.

Spółka (societas) była kontraktem na którego podstawie dwie lub lub więcej osób, zwanych wspólnikami (socii) podejmowało się zobowiązania do wzajemnych świadczeń celem osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego- najczęściej określonych zysków.

Swój początek ta instytucja bierze z dawnej wspólności majątkowej powstałej w wyniku przejścia spadku na dzieci po śmierci ojca. Ta forma była na tyle wygodna dla rozliczeń, że często kontynuowano ją długo po podziale spadku i nawet cudzoziemcy zauważyli plusy tego rozwiązania. Jej wzorem powstała najszersza forma spółki, gdzie aktualny i nawet przyszły majątek był wnoszony na jej poczet tzw. sociatas omnium bonorum lub forma ograniczona z określonym wkładem wspólników w formie majątku czy wniesionej pracy - sociatas unius negotiationis. Niedopuszczalne były kontrakty tzw. lwich spółek (societas leonina) w których jeden wspólnik uczestniczył tylko w zyskach, a drugi tylko w stratach - podział miał być równy lub proporcjonalny do wkładu.

Po rozwiązaniu spółki wspólnicy likwidowali wzajemne zobowiązania prawne i gospodarcze na drodze podziału współwłasności czy jeśli dochodziło do braku zgody - na drodze sądowej.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/sposoby-prowadzenia-dzialalnosci-gospodarczej-w-rzymie-spolki/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

dfa2c567-67bd-4725-8007-2577077bf150

Zaloguj się aby komentować

Antyczny rzymski kamień z inskrypcją


W Bath (Anglia) odkryto antyczny rzymski kamień z inskrypcją. Jak się okazuje obiekt nawiązuje do praktyki haruspików, którzy wróżyli z wnętrzności zwierząt.


Inskrypcja głosi: "DEAE SVLI L MARCIVS MEMOR HARVSP DD", czyli "Wdzięczny haruspik, Lucjusz Marek, złożył ofiarę bogini Sulis". Bogini Sulis utożsamiano z boginią mądrości Minerwą.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/antyczny-rzymski-kamien-z-inskrypcja/


#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

f2fd3b94-a57f-4084-809d-bd049cc8da75

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie


7 stycznia


• 49 p.n.e. - senat rzymski za sprawą Katona Młodszego wydał tzw. ostateczny dekret (senatus consultum ultimum) pozbawiający Cezara władzy nad wojskiem i obligujący go do powrotu do Rzymu. Tam miał stanąć przez trybunałem za zbrodnie wojenne popełnione w walce z barbarzyńcami. Ponadto Cezar miał zostać uznany wrogiem publicznym i zdrajcą, jeśli nie rozwiąże armii i nie odda namiestnictwa Galii Lucjuszowi Domicjuszowi Ahenobarbusowi.


Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/


#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki

3cf39676-9661-4119-9172-126dd8302190

Zaloguj się aby komentować

Popiersie Agrypy Postumusa


Popiersie Agrypy Postumusa, które prawdopodobnie znajduje się w Luwrze i powstało około 4 roku n.e. Agrypa (12 p.n.e. - 14 n.e.) urodził się jako Marek Wipsaniusz Agrypa Postumus i był synem Marka Agrypy - słynnego wodza Oktawiana Augusta - oraz Julii, córki cesarza.

Swój przydomek Postumus, który oznacza "Pogrobowiec"} zawdzięczał faktowi, że urodził się po śmierci ojca (12 p.n.e.).

Po śmierci starszych braci Lucjusza oraz Gajusza Cezara, także został adoptowany przez cesarza i był brany - wraz z Tyberiuszem - pod uwagę przy obsadzeniu tronu po śmierci władcy.

Według Swetoniusza nie miał sprawiać najlepszego wrażenia i uważany był raczej za obłąkanego. Z czasem jego rywalizacja o władzę z Tyberiuszem doprowadziła do jego uwięzienia na wysepce Planazja, by po śmierci Augusta zostać zgładzonym.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/popiersie-agryppy-postumusa/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

60b0da42-f8de-4c4d-922f-c0e83929a6c6

Zaloguj się aby komentować

Domus Augusti – w odwiedzinach w domu pierwszego cesarza


Rzym dziś wciąż skrywa wiele tajemnic, a odwiedzający to miasto na każdym kroku mogą napotkać świadectwa dawnej potęgi. Imponujące Koloseum, czy Panteon, dowody starożytnej myśli technicznej, dumnie górują ponad rzeszami turystów. Są jednak miejsca, które oferują doświadczenia niemalże intymne, a które również zawierają w sobie czystego ducha starożytności. W celu takiego właśnie doświadczenia możemy zajrzeć do domu samego Oktawiana Augusta.

Miejsce narodzin RzymuForum Romanum – dawniej tętniące życiem centrum stolicy dziś jest tłumnie oblegane przez odwiedzających. Wystarczy jednak wspiąć się na pobliski Palatyn i odejść nieco na bok, by dotrzeć w miejsce prawie że całkowicie pozbawione zgiełku. To właśnie na Palatynie, pośród licznych ruin, znajduje się Luperkal, legendarna grota odkryta w 2007 roku, w której według mitów wilczyca karmiła Romulusa i Remusa. Również tu można zobaczyć domniemane pozostałości chaty Romulusa, gdzie mieszkali dwaj bracia. Sama chata pojawia się w kronikach na przestrzeni lat aż do IV wieku n.e., od dawna istniała więc w świadomości ówczesnych Rzymian. Wreszcie tuż obok wspomnianej Casa Romuli, stoi jeden z najlepiej zachowanych budynków na tym wzgórzu – odkryty stosunkowo niedawno, bo w latach 60-tych XX wieku dom, w którym przez długie lata zamieszkiwał pierwszy cesarz Rzymu, Oktawian August.

Oktawian, który urodził się właśnie na Palatynie jako Gajusz Oktawiusz, wychowywał się rodzinnym mieście Velletri nieopodal Rzymu. W dorosłym życiu znów jednak wrócił na legendarny Palatyn i około 40 roku p.n.e. przejął dom należący wcześniej do słynnego oratora Hortencjusza Hortalusa. Ten właśnie dom obrał za swą siedzibę i pozostał w niej będąc już cesarzem, aż do śmierci w 14 r. n.e. Nie bez znaczenia dla władcy był fakt, iż to właśnie miejsce utożsamiane było z narodzinami Wiecznego Miasta, co stanowiło dodatkową legitymację dla nowego, absolutnego władcy po upadku Republiki.

We wnętrzach skromnej rezydencjiDomus Augusti (którego nie należy mylić z częścią sąsiedniego, ogromnego pałacu cesarza Domicjana, zwanej Domus Augstana) przynajmniej z zewnątrz nie imponował rozmachem, co było zgodne z intencjami Oktawiana. Cesarz chciał, by poddani widzieli w nim człowieka skromnego, stroniącego od zbytków, troszczącego się przede wszystkim o dobro poddanych. Dom rozbudowywał więc wyłącznie na tyle, na ile było to konieczne, by móc sprawować urząd, wygodnie pracować i podejmować gości. Wiedział, jak dbać o wizerunek w oczach poddanych i tak, jak podaje Swetoniusz, gdy w czasie pierwszej rozbudowy 36 roku p.n.e. w budynek uderzył piorun, Oktawian powziął to za znak od boga Apolla, z którym związał swe losy w niedawnych wojnach, po czym nakazał wznieść w tym miejscu świątynię oraz ogłosił miejsce własnością publiczną. W odpowiedzi na owo poświęcenie ze strony cesarza, według słów historyka Kasjusza Diona, Senat zdecydował, iż tereny wokół należy przekazać Augustowi, co pozwoliło na dalsze rozbudowy.

August był w końcu cesarzem, a sama rezydencja, chociaż nie imponowała wielkością, to z biegiem lat została wewnątrz bogato ozdobiona i musiała robić wrażenie na odwiedzających. Jak pisał poeta Owidiusz, był to dom warty boga i dzisiaj (wnętrza po gruntowej konserwacji udostępniono zwiedzającym w 2008 roku) sami możemy się o tym przekonać, patrząc na te właśnie dekoracje, na które patrzył Oktawian August. Domus Augusti skrywa bowiem bardzo dobrze zachowane mozaiki podłogowe oraz jedne z najlepiej zachowanych przykładów malarstwa rzymskiego.

Freski, stanowiące podstawę dekoracji, namalowane zostały w tzw. stylu pompejańskim drugim, co oczywiście odpowiadało epoce, w jakiej powstały. Malowidła te, składające się z żywych kolorów i złożonych elementów geometrycznych, tworzyły zatem iluzje, które miały wprowadzać wrażenie większych przestrzeni w pomieszczeniach.

W całym domu znajdziemy kilka pomieszczeń, gdzie wystrój każdego z nich ma unikalny temat. I tak największe chyba wrażenie na odwiedzających robi „Pokój Masek”, który najprawdopodobniej był sypialnią Oktawiana. Tu na ścianach można dostrzec imponujące maski teatralne w otoczeniu scenicznych dekoracji.

Innymi ciekawym pomieszczeniami są także znajdujący się obok „Pokój Sosnowy”, kryjący w sobie bogate dekoracje przedstawiające sosnowe girlandy i kolumny doryckie oraz „Pokój perspektywy” z zachwycającą iluzją przestrzenną.

Najciekawszym jednak jest chybna inne, niepozorne pomieszczenie usytuowane na górnym piętrze, według źródeł będące osobistym gabinetem cesarza. Możemy więc zajrzeć do pokoju, gdzie ponad 2000 lat temu Oktawian August, adoptowany syn Juliusza Cezara, spędzał czas w samotności i patrząc na te właśnie freski rozstrzygał sprawy Cesarstwa.

Nowy PalatynCała rezydencja, składająca się ostatecznie z kilku budynków, łącznie ze świątynią Apolla, wzniesiona była wokół dwóch niewielkich dziedzińców perystylowych, a więc otoczonych portykiem kolumnowym. Na jej terenie znajduje się dziś jeszcze inny budynek wchodzący w cesarskiej siedziby, znany jako Dom Liwii, który najprawdopodobniej należał właśnie do żony Oktawiana. I tu również w bardzo dobrym stanie zachowały się freski oraz posadzki z tego samego okresu, które przybliżają nam, w jakich wnętrzach żyli najbogatsi Rzymianie tamtych czasów.

Palatyn już za czasów Oktawiana był miejscem, gdzie znajdowało się wiele arystokratycznych willi, lecz obecność cesarza ustanowiła nowy status tego miejsca. I tak następcy pierwszego władcy Cesarstwa przez długie lata również obierali Palatyn za swą siedzibę, a już kilkadziesiąt lat po śmierci Oktawiana Augusta cesarz Domicjan wzniósł ogromny kompleks pałacowy, do budowy którego niezbędne było wyburzenie wielu budynków (w tym niewiele wcześniej wybudowanego pałacu Nerona), jak również rozszerzenie wzgórza. Domicjan swoją śmiałą realizacją na zawsze zmienił obraz Palatynu, lecz wzniesiony przez niego kompleks służył wielu kolejnym cesarzom.

Domus Augusti wówczas pozostał oczywiście nienaruszony, a choć z biegiem lat stracił na znaczeniu i popadł w ruinę, by wreszcie na długie lata zniknąć pod ziemią, to szczęśliwie przetrwał do naszych czasów, dzięki czemu możemy dziś chodzić tymi samymi korytarzami, jakimi we własnym domu chadzał Gajusz Juliusz Cezar Oktawian.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/domus-augusti-w-odwiedzinach-w-domu-pierwszego-cesarza/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

0ef1352a-1818-4533-b373-fa18719737bd

Zaloguj się aby komentować

Tego dnia w Rzymie

6 stycznia

• 361 n.e. - Julian Apostata wziął udział w święcie Epifanii, by zjednać sobie chrześcijan. Wiosną wyruszył za Ren przeciw Alamanom i podstępem schwytał ich wodza Wadomara.

Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/


#imperiumromanum #ciekawostki #antycznyrzym #tegodniawrzymie #wydarzenia #gruparatowaniapoziomu #historia #tegodnia #tegodniawrzymie #ancientrome #rzym #venividivici #liganauki

7215637e-8153-4b57-b495-5481a93e702c

Zaloguj się aby komentować

Rzymska złota moneta Wespazjana


Rzymska złota moneta (aureus) ukazująca z jednej strony cesarza Wespazjana, a z drugiej świątynię Westy z czterema kolumnami i trzema posągami.

Jak sugerują badacze, przedstawienie świątyni może mieć na celu podkreślenie renowacji i odbudowy budowli po pożarze w Rzymie w grudniu 69 roku n.e. Moneta powstała w 73 roku n.e. i znajduje się w The British Museum.


https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-zlota-moneta-wespazjana/


#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

fbb3ece0-7ad0-45b3-9031-51e2ddb443a7

Zaloguj się aby komentować