Przychodzę z wyzwaniem. Poezja zaangażowana miewa różny wymiar. Czepia się polityki, relacji międzyludzkich, ale i tak prozaicznych spraw, jak cieknący kuchenny kran. Ktoś chętny "podjąć rękawicę"?
Zlewowszczyzna moja
wiedz, że gdy przyjdą i w drzwi załomoczą
- żona dzwoniła, bo my są do kranu
i bez pytania "czy mogie" do kuchni wkroczą
z kompletem kluczy dwóch smutnych panów
stań u drzwi i nie rób nic, nie trzeba krwi
- jak na fakturkie, to będzie drożej
smutno mi borze
--------------------------
Depresja kuchenna
kropla za kroplą godziny mokną talerze
końcówka lata i twój zapach pamiętam
miętowy płyn do naczyń nic nie znaczy
ciebie już nie ma pozostał mokry temat
depresja zlewu dzwoni z wyrzutem - popsute
---------------------------
Poeta nad kranem pamięci
wodo, wodo srebrzysta
jakże przecudnie tryskasz
niczym wodospad Niagara
gdy tylko się postarasz
a ja z czołem przy oknie
wraz tobą patelnio moknę
wspominam kochanki dłonie
i głos jej słyszę w salonie
wyjeżdżam - z nami koniec
@em-te (° ͜ʖ °)
Nie do końca wiem na czy wyzwanie to miało by polegać, ale proszę:
Proszę Państwa, oto kran.
Kran ten cieknie, niech skonam!
Z kranu ciągle leci woda!
Woda droga - a to szkoda!
@George_Stark doskonale zrozumiałeś.
sugeruję jedną zmianę dla zachowania rytmu
"kran ten cieknie, a to cham"
Kibel znowu mi zatkało
No i gówno wierzchem pływa
Jakby tego było mało
To mi dupę już rozrywa
Ależ ciśnie mnie na sranie
A tu kibel mam zapchany
W moim awaryjnym planie
Pomysł miałem: sraj do wanny
Nie powstrzymasz nagłej sraki
Więc zrobiłem tak jak stałem
Lecz mam kłopot znowu taki
Bo też wannę se zapchałem
#nakolanie
Spóźniony, ale melduję się.
Kap-kap w kuchni kapie tak
Rdza mi pięknie zawór trzyma
A żeby to trafił szlag
Nie dokręcę skurczysyna
Zaloguj się aby komentować