@Morfi_pl i bardzo dobrze, szkoda tylko, że szpital Cię do tego zmusił. Ja zreorganizowałem życie już po urodzeniu pierwszego syna. Nadal pracuje po godzinach, ale na własny rachunek, wybieram Sobie projekty które mi odpowiadają, często sprawia mi to przyjemność, bo to lubię, ale czas na rodzinę, zawsze jest w harmonogramie dnia.

@Morfi_pl jak mi j⁎⁎⁎ął żołądek to z dnia na dzien rzuciłem projektowanie w ktorym robilem po 14 godzin dziennie i poszedłem inżynierowac na budowy od 7 do 15 i ani sekundy wiecej xD polecam ten stan

@Sweet_acc_pr0sa no właśnie. Ja mam nienormowany czas pracy. Wracam na etat, gdzie firma ma politykę zero nadgodzin. Szkoda życia na coś takiego.

@Morfi_pl https://youtu.be/loPPLyG__jY

Oglądaj aż sobie zapamiętasz, do skutku. Ja mimo że lewusem nie jestem, ale za to tym pieprzonym rozczeniowym milenialsem to mam takie podejście do pracy od początku. Robię tyle ile muszę, szkoda życia na pracę.

@Eternit_z_azbestu oj tak. Robię to co do mnie należy, w godzinach pracy które są w mojej umowie i tyle. Po 16 mnie nie ma, nie znamy się - odpiszę na maile jutro. Nie angażuje się totalnie w życie społeczne w miejscu pracy, żadne integracje i inne sztuczne wydarzenia. Pracowałem kiedyś w takim amerykańskim korpo logistycznym. Dramat, to jest inny stan umysłu. Myślałem, że yuppie to pieśń przeszłości, ale za c⁎⁎ja!

Pod krawat, koszule. Złagodzenie przepisów ubiorowych były tuż przed moim przyjściem i polegały na tym, że mężczyźni mogli nie nosić pełnego garniaka xD I te smarowanie po d⁎⁎ie, wchodzenie sobie w d⁎⁎ę, korpoentuzjazm i wazeliniarstwo - wszystkie memy o high energy copro były rzeczywistością. Długo nie wytrzymałem.

Wiem, że mogą mnie zastąpić w każdej chwili. Oni wiedzą, że ja wiem i chyba jeszcze bardziej ich to wkurwia. Samoświadomy pracownik to wróg numer jeden, a na liście gończej HRu lądujesz, gdy zadajesz magiczne pytanie "dlaczego?".