#sowieuniswersum #naopowiesci

Kolejna część

- J⁎⁎⁎ny deszcz… - pomyślał Walther brodząc po dziurach krajoweju drogi na Bel Chateux omijając zjazd na Hejto City. Stary polonez może i był sprawny, ale nie zmieniało to rzeczy, iż woda podczas deszczu się do niego lała jak w konewkę, zapuszczając big dance z kasety dalej brnie w tym morzu asfaltu i słomy po żniwach.

- Jeszcze parę kilometrów i zjazd, a za zjazdem jest Piotrek z tanim gazem – marzył Dziad

Pół godziny później na tanim CPNie…

-A witam stałego klienta! Jak zwykle poloneza do pełna, butle do kuchenki również? – Zadowolony Piotek rzekł z przesytem emocji

-Jak zwykle… - bez emocji kaszlnął Walther

-Oczywiście wszystko uczciwie na fakturę?

-Nie wkurwiaj mnie dzisiaj, mam robotę do zrobienia… - Widać było po Starym, że za nim długa droga.

-Luz Blues stary, dla cie… - przerwał słysząc klekotanie zaworu od gazu w polonezu. Moment przełączył na drugi wlew na

butle.

Stojąc tak w ciszy Walthera naszły wspomnienia:

-*Warto było ośle się nie uczyć?*

-*Co ci po tym liceum i maturze? Było iść jak normalny człowiek do zawodówki*

-*Walty, chodź z nami do Bel Chateux, zaraz sobie robotę znajdziesz i będziemy królami życia*

Rozmyślania przerywa Pioter, mówiący o 100 złoty za gaz

-Masz tu 105 i jadę dalej. – wyrwany z wspomnień odrzekł Walt.

-Szerokiej drogi! Może napijemy się jak za dawnych lat? – Piotr powiedział z nadzieją.

-Wiesz, że już nie piję… nie kuś mnie jak żeś moim dobrym przyjacielem… proszę. – Walther aż zdziwił się, że do niego powiedział proszę a nie jakieś wulgarne określenie.

-Spoko stary, szanuję. To może masz tutaj jeszcze ze starych zapasów viceroye. - *wrzuca paczkę starych niebieskich vicerojów na siedzisko pasażera do polonezu*

-Wiedziałem, że na ciebie zawsze mogę liczyć . – Z uśmiechem powiedział Walther odjeżdżając złomem z CPN-u.