Śmierć — i jej 10 paradoksów — Myślnik Stankiewicza

Dzisiaj zaczynamy cykl kilku rozmów o śmierci. Na początek trochę czystych spojrzeń i mapa tematu — co w ogóle jest ciekawego i nieoczywistego w śmierci? Pokazuję dziesięć (czy coś koło tego) paradoksów w naszym myśleniu o śmierci, bo to temat często zaniedbywany, a warto go odświeżyć. I przede wszystkim: pokażę Wam dlaczego myślenie o niej nie musi bynajmniej być ciężkie i ponure. Przeciwnie, powinno dodać życiu jędrności i konkretu.


Jak zwykle w „Myślniku Stankiewicza”: samo gęste, samo mięsiste i samo krwiste. W dzisiejszej rozmowie spotkamy Mirę Marcinów, Mateusza Pakułę, Eluśkę Wojnar, Sergiusza Jesienina, Taco Hemingwaya (ten cytat dość ukryty — zagadka: gdzie?), odwiedzimy Instytut Dobrej Śmierci, zboczymy w fizykę nuklearną, opowiem jak robiłem wywiad z Markiem Aureliuszem dla „Przekroju”, o tym w ile sekund zabije nas gilotyna a w ile milisekund wybuch jądrowy. I co z tego wszystkiego dla nas wynika. Zapraszam!


Czyli najnowszy odcinek podcastu Piotra Stankiewicza

#stoicyzm

YouTube

Komentarze (1)

NatenczasWojski

Jako dziecko umieralem, pamietam ten cudowny spokoj gdy przestalem walczyc i ogarnela mnie ciemnosc. Od tego czasu nie boje sie śmierci.


Rzekłbym nawet ze mysli o smierci sa dla mnie kojace.

Zaloguj się aby komentować