@splash545 dokładnie tak, też uważam, że pani ma styl lękowy:

> a łzy popłyną cichutko, bo pragnę ciebie zatrzymać,

> Jak czas zaklęty magicznie w złocistej kropli bursztynu

> Uczę się ciebie na pamięć

> Niecierpliwymi palcami, rozpaczliwie na pamięć.

Poniższy cytat może sugerować, że pan ma jednak unikający styl przywiązania:

> Zanim się wymkniesz ukradkiem i pęknie tama wezbrana,

> Przytul mnie mocno, raz jeszcze, bo wciąż jak opętana.

> Uczę się ciebie na pamięć,

> Niecierpliwymi palcami, rozpaczliwie na pamięć.

@koniecswiata Tak w ogóle Łzy to całkiem spoko muzyka była

@splash545 Nie wiem ile masz lat, ale dla mnie to była muzyka mojej młodości "Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka..." XD

@koniecswiata Chrystusowe w tym roku, więc niewiele więcej niż Ty, jeśli dobrze kojarzę

No mojej też, ale wiesz chłop jestem i był to trochę wstyd w pewnym momencie xd

@splash545 A, to wygląda na to, że jesteśmy w tym samym wieku

@koniecswiata No patrz A jaki miesiąc?

@koniecswiata A myślałaś, że jestem starszy czy mlodszy?

@splash545 Listopad Myślałam, że jesteś młodszy, ale to dlatego, że wbiłam już taki level, że mam wrażenie, ze wszyscy są ode mnie młodsi XD

@koniecswiata No ja za to myślałem, że Ty jesteś młodsza także remis To jak pisałem, że 15 lat waliłem alko nałogowo, to myślałaś, że kiedy zacząłem jak ile miałem lat? 12? Xd

@splash545 Nic nie myślałam, jakoś nie dodawałam tego

@koniecswiata Ja jestem z marca, także starszy jestem jednak

A i wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, lekko spóźnione jak z listopada jesteś

@splash545 Dziękuję, to dla Ciebie też spóźnione wszystkiego najlepszego

@koniecswiata No to już trochę bardziej, ale niech Ci będzie

@splash545 Zgadzam się. W ogóle trudno mi było znaleźć piosenkę, która opisuje styl bezpieczny. No bo styl bezpieczny może się wydawać taki "nudny", bo nie ma tam tego dramatycznego tańca pt. ja się oddalam -> partner się zbliża -> ja się zbliżam -> partner się oddala.

@splash545 Dziękuję Ci za udział w zabawie i za sugestie. Ciekawa byłam, czy taka zabawa zainteresuje użytkowników, jak widać - nie za bardzo, i to jest dla mnie jakaś informacja jakie są potrzeby

Stoicy nie zarobili by za dużo, gdyby pisali piosenki ze stoickim spokojem

Zgadzam się z tym, że w piosence "Bez ciebie" możemy odnaleźć lękowy styl przywiązania. Pani tutaj, jeszcze zanim cokolwiek się stało, idzie bardzo mocno w czarnowidztwo - właściwie cała piosenka jest takim wyobrażaniem sobie historii odnośnie przyszłości.

> A jeśli spadnie na nas deszcz

> Po którym wszystko zmieni się

> I znikniesz nagle w środku dnia

> Wymkniesz się kiedy będę spać

Ale ja lubię tą piosenkę, oczywiście można ją interpretować w ten sposób, że ta pani bardzo kocha kogoś i boi się go stracić, ale ja lubię ją interpretować jako... modlitwę do Boga:

> Choć w snach do mnie przyjdź

> I ze wszystkich sił

> Obejmij jak umiesz tylko Ty

> Tak długo jak chcę

> Aż przekonasz mnie

> Że miłość silniejsza jest niż śmierć

Dla mnie to jest fragment o boskiej miłości - no bo jaka ludzka miłość jest silniejsza niż śmierć? Dopiero po naszej śmierci możemy doświadczyć co to jest bezwarunkowa miłość (przynajmniej w teorii) - spotykając się z Bogiem, bo to on jest tą idealną miłością bez ludzkich skaz. Oczywiście, jeżeli ktoś wierzy w Boga Czyli piosenka wg mnie jest prośbą do Boga, że jeżeli wydarzy coś, co zachwieje relację tej kobiety z Bogiem, co sprawi, że straci sens w życiu, to żeby się objawił (choćby we śnie) i dodał otuchy swoją miłością i obecnością.

@koniecswiata Ale spróbuj jeszcze kiedyś wrzucić jakaś zabawę, mi się podoba Może innym razem siądzie, wydaje mi się, że się ludzie przestraszyli wysiłku

No powiem Ci, że ciekawa interpretacja. Ma to sens. Mi się właśnie gryzło w tej piosence ta miłość silniejsza niż śmierć, jako straszna bzdura. W sumie to tak na pierwszy rzut oka, bo nie wiem czy czytałaś "Człowiek w poszukiwaniu sensu"? Tam autor właśnie udowadniał, że mógł się skupićna miłości(przeżywać ją i się w niej realizować) do swojej żony w dramatycznych chwilach i nie było ważne czy ona żyje, czy nie i chyba prawdopodobnie nie żyła. Więc też jest to możliwe, żeby ludzka miłość była silniejsza niż śmierć.

Czyli rozumiem, że jesteś wierząca? Powiem Ci, że też kiedyś byłem wierzącym katolikiem i przez pewien czas było mi szkoda, że już nie wierzę. Wydaje mi się, że życie jest łatwiejsze jak się jest prawdziwie wierzącym

@splash545 Tak, czytałam tą książkę, szczerze mówiąc to zapamiętałam bardziej fragment o jego książce, że była dla niego ważnym celem, bo bardzo chciał ją wydać. I że właśnie to te małe cele składają się na sens życia. A wspomnienia o jego żonie (tak to zapamiętałam) były dla niego właśnie takim pocieszeniem, otuchą, wytchnieniem. Ale już dawno temu ją czytałam, więc dużo rzeczy mogło mi uciec.

Ja jestem wierząca, tzn. wierzę w Boga, wierzę że jest miłością, ale to tyle. Nie jestem związana z jakąkolwiek religią, bo uważam, że religie są zbyt ułomne, żeby wiedzieć czym jest Bóg. Sama poszukuję czym jest dla mnie Bóg - i to jest, powiem Ci, totalny hardkor. O wiele łatwiej jest przyjąć czyjś punkt widzenia, że Bóg jest taki i taki i trzeba robić to i to, żeby był zadowolony, jak to robią religie Ale dla mnie to za mało, uważam, że Bóg jest czymś więcej, czymś wymykającym się wszelkim definicjom, no i tak sobie poszukuję.

@koniecswiata To przeczytaj jeszcze raz, można dużo w niej ciekawych rzeczy uchwycić. Ten fragment z miłością był dla mnie mocny.

No rozumiem też to przerabiałem i w sumie w swoim dorosłym życiu tak mi się przechyla między ateizmem, a takim bliżej nieokreślonym Bogiem, energią czy czymś? No to fakt taka wiara nie jest łatwa, bo nie masz żadnych pewników

Ja teraz bardziej ateista, ale też niczego nie wykluczam. W starożytnym stoicyzmie też jest pewien zalążek religii w sensie wiary w coś niepotwierdzonego - jest tam jakaś wiara w los i naturę, że to wszystko nie jest chaosem(opatrzność), choć stoicy którzy w to wierzyli też poddawali to w wątpliwość. Do mnie w tym momencie to nie przemawia. W sumie to bardziej jestem agnostykiem. Nie spodziewałem się rozmowy o wierze i religiach pod wątkiem z piosenkami

@splash545 No właśnie to jest fajne, że jak się czyta tą samą książkę, załóżmy 10 lat później, to tak jakby się czytało książkę o zupełnie innej treści:)

Ja zawsze wierzyłam, właściwie chciałabym wiedzieć, a właściwie bardziej poczuć, jak to jest, kiedy się zupełnie nie wierzy w Boga... Jak człowiek o tym myśli, jak patrzy na życie? Pewnie zupełnie inaczej niż wierzący. Ciekawe.

@koniecswiata Raczej jest to prostsze, niż wierzyć w takiego bliżej nieokreślonego Boga. Ja za to bym chciał poczuć jak to jest wierzyć, że napewno coś jest, nie musi być to coś konkretnego, ale żeby mieć tą pewność, że coś jest. To by było dla mnie ciekawe, ja wierzyłem jako dziecko, ale to był ktoś inny niż ja teraz i nie pamiętam jak to jest. Ja całe życie w sumie wątpię i nie nazwałbym się ani zatwardziałym ateistą ani prawdziwie wierzącym chyba w żadnym momencie. Choć ateizm jest mi bliższy

@splash545 Pewnie nigdy się nie dowiemy Najwyżej po śmierci dowiemy się kto z nas miał rację czy ten Bóg jest czy nie

@koniecswiata Trudno się nie zgodzić, pozostaje się z tym pogodzić