#tworczoscwlasna #poezja #wiersze #zafirewallem

kiedyś ci zniknę

zniknę ci kiedyś

deszcz mnie rozmyje

w którejś piosence

poniesie przestrzeń

w echo głębokie

przez rzekę górę

w dolinę siódmą

z ośmiu tajemnic

sennego nieba

kropla po kropli

w ciszę bezkresu

w mech pod stopami

leśną aortę

w zapachu deszczu

skroploną cząstką

i tyle tylko

co wiatr wyszepcze

zostanie po mnie

refren w pamięci

powracający

falą przez mgłę

zniknę ci kiedyś

tak jak się znika

w kamień przy drodze

w koło wiatraka

źdźbło pochylone

za setnym z ostów

w bruździe pod chabrem

polnego nieba

zniknę ci kiedyś

tak jak się znika

na dobre już

i tyle tylko

co deszcz przywoła

w jednym oddechu

w drodze przez zamieć

by listkiem mignąć

tańczącym w dżdżu

.

Autorka zdjęcia: Laura Makabresku