Historia ogromnej siatki pedofilii w samym sercu ameryki w latach 70.

Wstęp

W tym artykule chciałem przedstawić jedynie same fakty nie chcąc jednoczenie wchodzić w jakieś teorie spiskowe na temat tych wydarzeń. Sami będziecie musieli wyciągnąć wnioski co do tego co tu przeczytacie. Zanim jednak to zrobicie czuje się zobowiązany by was uprzedzić, że opisywana historia może się wam wydać wyjątkowo nieprzyjemna i wręcz obrzydliwa. Jeśli to was nie zniechęca to mam nadzieje, że ta lektura mimo wszystko będzie ciekawa. 

Początek historii czyli sprawa Houston Mass Murders

Houston Mass Murders dotyczył sprawy seryjnego mordercy i sadystycznego pedofila Deana Corlla który miał porwać, zgwałcić, torturować i zamordować co najmniej dwudziestu dziewięciu nastoletnich chłopców i młodych mężczyzn w latach 1970–1973 w Houston i Pasadenie w Teksasie. Miał mieć też dwóch nastoletnich wspólników. Jeden z nich później go zastrzelił, a potem zadzwonił na policje przez co wszystko to wyszło na jaw. Podczas rutynowego śledztwa w lutym 1975 roku policja HPD odkryła dużą kolekcję zdjęć i filmów pornograficznych przedstawiających chłopców w wieku zaledwie ośmiu lat, z których większość pochodziła z dzielnicy Heights.

Spośród szesnastu osób przedstawionych na filmach i zdjęciach, jedenaście z nich najwyraźniej należało do znanych ofiar Corlla. Odkrycie to wzbudziło niepokojące podejrzenie co do prawdziwości jego rzekomych oświadczeń, że był powiązany z organizacją z siedzibą w Dallas, która „kupowała i sprzedawała chłopców”. Odkrycie materiałów w Houston w 1975 roku doprowadziło następnie do aresztowania pięciu osób w Santa Clara w Kalifornii, w tym właściciela magazynu, w którym przechowywano 6 ton pornografii dziecięcej, Roya Amesa, którego nazwisko policja znalazła na karcie w portfelu Corlla. Sam Roy Clifton Ames był także amerykańskim producentem muzycznym i prominentną postacią na teksańskiej scenie bluesowej. Zasłynął z podpisania kontraktu z muzykiem Johnnym Winterem w połowie lat 60. Do jego osoby jeszcze powrócę później. 

John David Norman czyli człowiek który był w centrum tego wszystkiego

15 sierpnia 1973 roku, zaledwie dwa dni po tym, jak śledczy odkryli ostatnie ciała początkowo powiązane z masowymi morderstwami w Houston, śledczy w Dallas odkryli ogólnokrajową siatkę zajmującą się handlem ludźmi kierowaną przez Johna Davida Normana. Organizacja którą Norman przewodził nazywała się Fundacja Odyssey i zajmowała się właśnie produkowaniem dziecięcej pornografii i prostytucją młodych chłopców. 

Przedstawiając się jako grupa wsparcia dla gejów, Fundacja Odyssey nagabywała i uwodziła młodych mężczyzn na dworcach autobusowych. Ci chłopcy i młodzi mężczyźni (nazywani „towarzyszami”) byli fotografowani do broszur organizacji i sprzedawani klientom (nazywanych „sponsorami”), którzy płacili za ich „towarzystwo”. „Towarzysze” byli przemycani przez cały kraj, przebywając u „sponsorów” średnio od jednego do trzech dni, zanim udali się do kolejnego „sponsora”. Przeglądając akta Normana odkryto, że kilku innych „towarzyszy” figuruje jako osoby zaginione i mają w tych aktach pieczątkę „zabić” co także może wskazywać na powiązania z powiązanie z Deanem Corllem. 

Norman został w końcu oskarżony o posiadanie marihuany, spisek w celu popełnienia sodomii i przyczynianie się do przestępczości nieletnich, ale został zwolniony za kaucją, a potem uciekł do Homewood w stanie Illinois. Podczas pobytu tam Norman molestował seksualnie dziesięciu nastoletnich chłopców, wabiąc ich piwem. 14 listopada Norman został aresztowany i oskarżony o osiem przypadków nieprzyzwoitych zachować wobec dzieci i osiem przypadków przyczyniania się do przestępczości nieletnich. Wiosną 1976 roku, wciąż oczekując na proces w sprawie zarzutów związanych z przestępstwami w Homewood, Norman znowu został zwolniony za kaucją. Krótko przed zwolnieniem Norman rozpoczął swoją kolejną działalność, Projekt Delta, i zaczął wydawać filozoficzny biuletyn o nazwie Hermes . 

Korzystając z więziennej prasy drukarskiej, Norman rozesłał trzy biuletyny, w których twierdził, że Projekt Delta ma na celu „zapewnienie możliwości edukacyjnych, podróżniczych i rozwojowych dla wykwalifikowanych młodych mężczyzn o odpowiednim charakterze i uczciwości” oraz, że w całych Stanach Zjednoczonych powstają „akademiki Delta”, w których każdy akademik miał mieć od dwóch do czterech „kadetów” nadzorowanych przez „donów”. Policja twierdziła, że „kadeci” to nieletnie męskie prostytutki zwerbowane w Chicago. Przy projekcie pomagać miał mu niejaki Philip Paske. To kolejna niezwykle ciekawa postać. Przez krótki czas przez krótki czas był pracownikiem w firmie seryjnego mordercy i gwałciciela młodych chłopców Johna Wayne’a Gacy’ego. W wywiadzie więziennym z 1992 roku John Wayne Gacy określił Phillipa niebezpiecznego typa który zażywał twarde narkotyki, dzielił mieszkanie z prostytutką i „ alfonsował dziewczyny i chłopców w celu uprawiania seksu”. Gacy oskarżył Paskego, Normana i dwóch innych jego pracowników o współudział w morderstwach. Twierdził, że Norman i osoby z nim związane produkowali filmy typu „snuff” z udziałem nieletnich, prawdopodobnie w tym niektórych ofiar Gacy’ego.

W grudniu 1976 roku Norman został skazany na cztery lata więzienia za przestępstwa z Homewood i wysłany do Pontiac Correctional Center. Został zwolniony warunkowo jesienią 1977 roku, ale został ponownie aresztowany w Chicago w czerwcu 1978 roku za uprawianie seksu z dwoma nieletnimi chłopcami z lokalnego domu dziecka i robienie im pornograficznych zdjęć. Jeden z chłopców poinformował śledczych, że Norman był w trakcie sprzedawania go klientowi i po prostu „czekał na bilet lotniczy”. Później był jeszcze kilka razy wypuszczany czy to za kaucją czy warunkowo i zamykany za podobne czyny aż w marcu 2009 roku został ponownie umieszczony w areszcie stanowym, a następnie zmarł w 2011 roku.

Sprawa trzech kolejnych organizacji zajmujących się dziecięca pornografią 

Norman wydawał się być związany też inną organizacją odpowiedzialną za dziecięcą pornografie która działała na wyspie North Fox Island. Za wszystkim miał stać dziedzic sporej fortuny Francis Shelden. Francis także posiadał powiązania z licznymi politykami. Uzyskał licencjat na Uniwersytecie Yale i służył w Gwardii Powietrznej Michigan. Oprócz tego Francis prowadził własną firmę i był właścicielem samolotu. To on zakupił wyspę, a później zbudował na niej kilka domków oraz pas startowy (Kojarzy się to wam z czymś?), a następnie założył „Brother Paul's Children's Mission”, reklamowaną jako obóz przyrodniczy dla chłopców. Była to oczywiście przykrywka i sama wyspa służyła jako miejsce gdzie produkowano dziecięcą pornografie. J. Reuben Appelman twierdzi w książce The Kill Jar , że Shelden był kimś w rodzaju „dyrektora” branży pornografii dziecięcej w Detroit w latach 60. i 70. XX wieku.

Nie działał jednak sam. Pomagać miał mu Gerald Richards, nauczyciel wychowania fizycznego w szkole katolickiej św. Józefa w Port Huron w stanie Michigan. Z grupą powiązany był też Dyer Grossman, milioner z Carmel w stanie Nowy Jork i nauczyciel nauk ścisłych w prestiżowej szkole z internatem dla chłopców oraz Adam Starchild, znany konsultant biznesowy. Jak widać były to więc już dość wpływowe i szanowane postacie. Dodam jeszcze, że grupa Brother Paul's Children's Mission wydaje się być powiązana ze sprawą zabójstwa czterech dzieci (dwóch chłopców i dwie dziewczynki) w hrabstwie Oakland.

Kolejną organizacją zajmującą się produkcją dziecięcej pornografii powiązaną z Normanem była grupa harcerska "New Orleans Boy Scout Troop 137". Drużynowi wykorzystywali dzieci z niestabilnych środowisk, zmuszając ich do produkcji pornografii dziecięcej, a także do prostytucji w Luizjanie i poza nią. Do maja 1977 roku dziewiętnastu mężczyznom postawiono zarzuty nadużyć w związku z tą grupą. Odkryto kontakty New Orleans Boy Scout Troop 137 z klientami za granicą, aż po Arabię Saudyjską. Nazwisko Johna Davida Normana pojawiło się w książce adresowej jednego z założycieli całej organizacji. Jeden z członków grupy co zabawne faktycznie uciekł do Arabii  gdy cała sprawa wyszła na jaw i i ponoć został tam przedsiębiorcą. 

To jednak jeszcze nie koniec bo na scene wkracza kolejna dziwaczna persona. Claudius Vermilye był księdzem episkopalnym który pełnił funkcje dyrektora organizacji Boys Farm gdzie używał swojej pozycji do wykorzystywania seksualnego swoich podopiecznych w wieku od 11 do 16 lat, fotografując ich podczas aktów seksualnych między sobą. Zdjęcia wywoływano w ciemni na strychu i wysyłano pocztą do klientów w całym stanie i poza nim. Dzieci uprawiały również prostytucję podczas noclegów u klientów. Organy ścigania dowiedziały się o nielegalnej działalności na farmie po tym, jak jego reklamy pojawiły się w magazynach pornograficznych oraz w materiałach znalezionych podczas śledztwa w sprawie New Orleans Boy Scout Troop 137 i Brother Paul's Children's Mission. Vermilye zaprzeczył, jakoby to on zrobił większość tych zdjęć, twierdząc, że kilka z nich wykonał dla artysty. Twierdził, że pozostałe zdjęcia zostały umieszczone na farmie przez agentów bliżej nieokreślonego „krajowego gangu zajmującego się pornografią dziecięcą”.

Dziwne powiązania Guya Straita

Guy Strait wydaje się być kimś kto łączy to wszystko w pewną spójną całość. Nazywany „ Królem Porno ”, był amerykańskim działaczem na rzecz praw obywatelskich osób homoseksualnych, wydawcą czasopism i skazanym przestępcą seksualnym. Początkowo został znany za sprawą swoich publikacji o tematyce gejowskiej. W 1966 roku pod nazwą DOM Studios powstała jego firma wysyłkowa sprzedająca nagie zdjęcia, magazyny i filmy. Podczas pobytu w San Francisco Strait prowadził studio dla modeli w pobliżu Haight-Ashbury (Słynna dzielnica będąca ośrodkiem kontrkultury w latach 60). Tworzył zarówno materiały heteroseksualne, jak i homoseksualne, a także filmy przedstawiające różnice wieku, kazirodztwo i pornografię dziecięcą. Nie filmował jednak przemocy. 

W latach 70. on i niejaki Billy Byars Jr. zostali bliskimi partnerami biznesowymi zakładając wspólną firmę pod nazwą DOM-Lyric. Byars nie był byle kim tylko amerykańskim producentem filmowym i adoptowanym synem bogatego nafciarza Billy'ego Byarsa Sr. który z kolei przyjaźnił się z samym prezydentem Eisenhowerem oraz słynnym szefem FBI J. Edgarem Hooverem. Jak widać powiązania sięgają już tutaj szczytów elit. Co ciekawe Guy Strait uważał, że Hoover był ukrytym gejem. W październiku 1973 roku Strait, Byars, doradca YMCA (Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej), nauczyciel, pomocnik drużynowego, Christopher Paul Lewis i ośmiu innych mężczyzn zostało oskarżonych o zboczenia seksualne i sodomię. Ustalono, że w filmach które tworzyli występowali chłopcy w wieku od sześciu do siedemnastu lat. Po wpłaceniu kaucji przez Straita pojawiły się pogłoski, że uciekł on do Europy. W rzeczywistości Strait nigdy nie opuścił kraju, lecz udał się do Rockford w stanie Illinois w przeciwieństwie do jego wspólników. 

W lutym 1976 roku Strait został wraz ze współpracownikami został aresztowany za proceder molestowania nastoletnich chłopców. Podczas przesłuchania przed podkomisją Senatu Stanów Zjednoczonych w 1977 r. wskazał wcześniej wspomnianego w tym wpisie Roya Amesa jako jednego z czterech głównych producentów pornografii dziecięcej w latach 70. Podobne oskarżenia zastosował wobec innego bohatera całej tej historii, a dokładniej Geralda Richardsa. Miał także poznać Johna Normana osobiście i nawet stworzyć artykuł dla jego bulietynu Hermes. Tym samym wszystko domyka się we spójną całość. 

Kontekst kontrkulturowy

Opisywane tu wydarzenia miały miejsce po latach 60 kiedy szalała rewolucja seksualna, na popularności zyskały ideały hipisowskiej, wolnej miłości oraz zapoczątkowana została kontrkultura. Guy Strait był jej zresztą aktywnym przedstawicielem. Mogłoby się wydawać, że to jedyny związek, ale nie byłaby to prawda. W 1978 roku powstała organizacja NAMBLA zajmująca się propagowaniem homoseksualizmu i pedofilii. Przyczyną powstania tej organizacji miał być nalot policyjny na Kanadyjską gazetę dla osób homoseksualnych The Body Politic z powodu opublikowania artykułu Geralda Hannona na temat „miłości do chłopców”. Grupa działała na rzecz zniesienia przepisów dotyczących wieku zgody i krytykowała akty kryminalizującę kontakty seksualne osób dorosłych z nieletnimi. Współzałożycielem NAMBLA był działacz na rzecz praw gejów i socjalista David Thorstad. innym znanym działaczem NAMBLA był Allen Ginsberg, poeta i lider pokolenia beatników oraz duchowy ojciec kontrkultury. Również Camille Paglia, feministyczna akademiczka i krytyczka społeczna, podpisała manifest popierający grupę w 1993 roku, ale w późniejszych latach zdystansowała się od ich ideałów. 

Zakończenie

Na tym kończę ten artykuł. Mam nadzieje, że lektura wydała się wam ciekawa i dowiedzieliście się z niej interesujących rzeczy. Kolejne wpisy powstaną niedługo. 

Źródła:

https://en.wikipedia.org/wiki/Dean_Corll

https://en.wikipedia.org/wiki/John_David_Norman

https://en.wikipedia.org/wiki/Brother_Paul%27s_Children%27s_Mission

https://x.com/AreOhEssEyeEe/status/1800550568407998652

https://en.wikipedia.org/wiki/Oakland_County_Child_Killer

https://en.wikipedia.org/wiki/New_Orleans_Boy_Scout_Troop_137

https://en.wikipedia.org/wiki/Claudius_Vermilye

https://en.wikipedia.org/wiki/Guy_Strait

https://en.wikipedia.org/wiki/Billy_Byars_Jr.

https://en.wikipedia.org/wiki/North_American_Man/Boy_Love_Association

#historia #truecrime #usa #pedofilia #kryminalne #teoriespiskowe