Historia języka łacińskiego w starożytnym Rzymie

Język łaciński rozwijał się na przestrzeni wielu stuleci, od czasów najdawniejszych mieszkańców Lacjum po epokę średniowiecza i renesansu. Początkowo był mową lokalnego ludu, ale wraz z ekspansją Rzymu stał się językiem administracji, prawa i kultury całego imperium. Z czasem wykształciła się forma klasyczna, uważana za wzorzec literacki, oraz potoczna łacina ludowa (tzw. sermo vulgaris), z której wywodzą się współczesne języki romańskie. Po upadku Imperium Rzymskiego łacina pozostała językiem Kościoła, nauki i dyplomacji, zachowując prestiż aż do czasów nowożytnych. Jej rozwój pokazuje, jak język może przeobrazić się z lokalnej mowy w fundament całej cywilizacji.

Początkowo dominującym językiem literatury był język grecki jako język Homera i innych twórców wielkich dzieł literackich. Z ich spuścizny zaczęli korzystać Rzymianie po wkroczeniu legionistów do Tarentu, greckiej kolonii położonej w południowej Italii w 272 r. przed Chrystusem. Zdarzenie to było punktem zwrotnym w historii języka łacińskiego, który z „mowy rolników i żołnierzy” pod wpływem wielkiej literatury greckiej staje się językiem literackim wyrażającym wyższe idee, uczucia i dążenia mieszkańców Italii, a później Imperium Rzymskiego.

W I w. p.n.e. nastąpił tzw. „złoty wiek” literatury łacińskiej. Działał wtedy Cyceron, którego proza ukształtowała normy klasycznego języka, a także Wergiliusz, Horacy i Owidiusz, nadający łacinie niezwykłą harmonię w poezji. W tym okresie język literacki stał się wysoce dopracowany, z wyraźnie ustalonym stylem i bogactwem środków wyrazu.

W kolejnych stuleciach, w epoce „srebrnej”, łacina literacka nadal się rozwijała, ale zaczęła coraz bardziej odbiegać od języka mówionego. Łacina potoczna, używana na co dzień przez ludność Rzymu, ewoluowała własnym torem – upraszczała składnię, zmieniała wymowę i zasób słownictwa. To właśnie z niej później powstały języki romańskie.

Rozwój łaciny w starożytnym Rzymie to więc jednoczesne istnienie dwóch nurtów: literackiego, który dążył do doskonałości i normatywności, oraz żywej mowy, która była elastyczna i podatna na zmiany. Razem tworzą obraz języka dynamicznego i twórczego, zdolnego stać się nośnikiem jednej z najważniejszych tradycji kulturowych świata.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/historia-jezyka-lacinskiego-w-starozytnym-rzymie/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/