Eh, żeby tak mi się chciało. Cieszę się, że się wylatał człowiek, kiedy jeszcze latał. Paru rzeczy pewnie żałuję, ale ogólnie to w sumie nie. Z drugiej strony, może nawet nie wiem, że jest czego. Niewiedza jest cnotą, zawsze to powtarzam.

Nie smarować szyi tej dziecinie tylko raczyć ją do snu

Podziwiać księżyc to nie z rynku tylko ze szczytu, choćby wzgórz

Trudno w mieście o kapkę fantazji

Abstrakcji

Piszę z rana, gdy rzeczywistość przeżywa wciąż swe sny akcji

Zazdrosny nie patrzy, a widzi i przez powieki

Lubieżny nie potrzebuje do tego czerwonych świateł

Zamykam oczy i otwieram, bo teraz jest zbyt jasnym

Fakt, że zdecydowanie zbyt długo wytrzeszczałem się w ciemność

Irytuje mnie wielce marnowanie mego potencjału

Pociesza mnie jedynie, żem trochę się wylatał

Kiedyś król komedii, teraz chyba dramatu

Mam w kolanie sieczkę i chciałbym chcieć wciąż skakać

Wspominam z sentymentem pie⁎⁎⁎⁎⁎ięte księżniczki

Może jestem nigdzie, ale byłem wszędzie

Nie kręcą się koła, a kręci się licznik

Byłem i nie byłem i znam to, w którym skończę, miejsce

#tworczoscwlasna

Poeto, litości - pamiętaj o społeczności.