@onpanopticon ja jestem obecnie fchuj przetrenowany, 4x siłowy + bieganie codziennie prawie, do tego duże obciążenie.

Organizm z tego co mi czat nawija

. Kortyzol, duży wolumen i „niewidzialny wydatek energetyczny”

To, co opisujesz (waga spada mimo teoretycznego surplusu), nie jest paradoksem.

U Ciebie zbiegło się kilka czynników:

a) Wysoki total stress load

Nie tylko trening:

duży kilometraż biegowy,

siłownia,

deficyt snu w ostatnich tygodniach,

prawdopodobnie podwyższona aktywność NEAT (co potwierdzają kroki).

Kortyzol:

zwiększa utlenianie substratów,

podnosi podstawowy wydatek energetyczny,

obniża retencję glikogenu i wody, co natychmiast odbija się na wadze.

> Spadek masy ≠ strata tkanki tłuszczowej lub mięśniowej.

---

b) Zjawisko „adaptive thermogenesis”

Organizm przy długotrwałym wysokim obciążeniu:

podnosi koszty regeneracji,

zwiększa aktywność układu współczulnego,

„przepala” kalorie na procesy tła: naprawa tkanek, układ odpornościowy, neuroregulacja.

I to się wydaje sensowne, ale biorę pod uwagę, że faktycznie spalam więcej niż liczę z samych aktywności, bo bujam się tak od 81.8-81.0 kg.

@AdelbertVonBimberstein no o regeneracji czas pomyśleć. Zwłaszcza, że jak dłużej się tak pobujasz to możesz się obudzić z ręką w nocniku. Z zewnątrz możesz wyglądać jak młody bóg, a w środku mogą się rozwijać różne gówna, bo stres który nie dostaje odporu wyniszcza organizm. Jak ci w końcu coś klapnie, to oby tylko nie serce. A i tak może cię wywalić z treningu i rutyny i po przymusowej pauzie będzie dupa. To ci powie każdy pro sportowiec, że regeneracja i jej higiena nawet ważniejsza niż sam trening.

Czaję charakter jaki masz, mam podobny, że jak się ciśnie to się ciśnie. Niestety, tak to nie działa. Chciałoby się ruchać non toper, ale jak już nawet lubrykantu nie produkuje, to się nie narucha tylko zatrze xd