Wraz z nadejściem wiosny, Słowianie obchodzili jedno z najważniejszych świąt – Jare Gody, które symbolizowały odrodzenie natury i początek nowego roku wegetacyjnego. To pradawne święto, obchodzone w okolicach wiosennej równonocy, było czasem pożegnania zimy i rytualnego oczyszczenia. Związane z nim obrzędy miały na celu zapewnienie urodzaju, zdrowia i pomyślności na nadchodzący okres.
Jare Święto, nazywane również Jarymi Godami, było jednym z najważniejszych obrzędów dawnych Słowian, związanym z nadejściem wiosny oraz zakończeniem zimy. Jego obchody przypadały na czas wiosennej równonocy, czyli mniej więcej 21 marca, choć dokładna data mogła się zmieniać w zależności od lokalnych tradycji i sposobu odmierzania czasu. Święto to miało fundamentalne znaczenie dla społeczności rolniczych, ponieważ otwierało nowy rok wegetacyjny, zapewniało pomyślność, zdrowie oraz urodzaj na nadchodzące miesiące.
Jednym z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych elementów obchodów Jarych Godów był rytuał topienia Marzanny, który symbolizował koniec zimy i odejście starego, martwego cyklu natury. Marzanna była kukłą przedstawiającą boginię zimy, śmierci i stagnacji. Wierzono, że jej pozbycie się otwiera drogę dla wiosny, odrodzenia i nowego życia. [...]
#kultura #slowianie #mitologiaslowianska #historia #wierzeniaizwyczaje #dawnewierzenia #tradycje #historykon
