@jonas jeśli spojrzymy na wątek Ciri, przedstawiony w pięciu aktach, akt pierwszy nie ma sensownego zakończenia. Ma tylko początek i rozwinięcie.

@l__p Czyli to zarzutka.

@l__p podobną rzecz zauważyłem w trylogii husyckiej szczególnie w pierwszej części. Niektóre rozdziały są pisane kwieciście barwnie dynamicznie, inne z kolei toczą się jak krew z nosa. Potrafiłem przeczytać jak i odsłuchać pierwsze 14 rozdziałów jeden po drugim, na raz. Kolejne kilka rozdziałów z kolei jest nieokreśloną bliżej gmatwaniną, ani sensu, ani celu, Ciągle się coś dzieje i nie wiadomo co i dlaczego. Później historia wraca na normalne tory swoim tempem. Po szczegółowych opisach otoczenia i rozwarstwionego stylu Śmiem twierdzić że Andrzej kogoś wynajmował żeby wypełnił niektóre rozdziały których nie chciało mu się samemu pisać

@jonas cały wątek Ciri z końcówki książki mógł zostać przerzucony do kolejnego tomu i wyszło by mu to na lepsze.

@l__p Wtedy byś się dziwił, co to za Ciri znikąd w kolejnym tomie się objawiła. Cały pięcioksiąg jest przede wszystkim o niej, więc jak to inaczej miałoby wyglądać?